* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης  

και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Στην Αριάδνη

Έκθεση του μαθητή Κωστάκη Κ. Δημοτικό Σχολείο Αλίμου

Εγώ, σήμερα το πρωί, παραμονή Χριστουγέννων, ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, ήπια το γάλα μου, έδειρα το αδελφάκι μου και πήγαμε όλοι μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά μου στο εθνικό μητροπολιτικό πάρκο, στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, εκεί που πρόσφατα ολοκληρώθηκε η μεγάλη επένδυση πολιτισμού και αναψυχής… Τι ωραία που ήταν! Ακριβώς όπως το είχε υποσχεθεί παλιά ο κ. Σημίτης, το εξήγγειλε ο κ. Καραμανλής και το πραγματοποίησε πρόσφατα ο Αλέξης! Ο μπαμπάς μου δεν προλάβαινε να μας εξηγεί. Μας έδειχνε τα δέντρα, τα λιβάδια, τις λιμνούλες με τα υδρόβια φυτά, τα ελαφάκια που έτρεχαν ελεύθερα. Το αδελφάκι μου ήθελε να πιάσει ένα και τότε εγώ το έδειρα (το αδελφάκι μου). Έπειτα ανεβήκαμε στον καταπράσινο λόφο για να δούμε τον καταρράκτη που υπήρχε στην κορυφή του. Ο μπαμπάς και η μαμά άνοιξαν τη σακούλα με τα σάντουιτς και μας είπαν να προσέχουμε τα χαρτιά και τα πλαστικά μπουκάλια γιατί θα ήταν κρίμα να ρυπάνουμε ένα τόσο ωραίο πάρκο και τόσο εντυπωσιακή επένδυση πολιτισμού που όμοιά του δεν έχει ούτε η Ν. Υόρκη, ούτε το Λονδίνο. Και που το προγραμμάτισε ο κ. Σημίτης για να το υλοποιήσει ο κ. Τσίπρας δημιουργώντας 100.000 θέσεις εργασίας! Εγώ τότε έδειρα το αδελφάκι μου γιατί ρώτησε τι σημαίνει «υλοποιήσει», για να τις φάω μετά από τον μπαμπά μου ο οποίος επιμένει πως δεν πρέπει να δέρνουμε τα παιδιά.

Τι ωραία που είναι εδώ, μακριά από τα αυτοκίνητα, το καυσαέριο, τη φασαρία, τα παλαβωμένα μηχανάκια, τα φορτωμένα από περίπτερα, τραπεζοκαθίσματα, κάδους απορριμμάτων, μπάζα, κάγκελα, πεζοδρόμια! Τα οποία είναι συγχρόνως και πάρκινγκ αλλά και αγκυροβόλια για κρις κραφτ πάνω σε τρέιλερ ή για τζιπούρες με μεταλλικές κουκούλες! Η μαμά μάς έλεγε συνέχεια: «Τρέξτε άφοβα, κυλιστείτε στο χορτάρι, αναπνεύστε βαθιά και μαζέψτε λουλούδια», ενώ ο μπαμπάς μάς έδειχνε μακριά την Αίγινα και τον Αργοσαρωνικό. Εγώ τότε έδειρα το αδελφάκι μου που είχε χωθεί σε μια σπηλιά για να παίξουμε και δεν μπορούσε να βγει. Τι ωραία που ήταν! Τι χαρούμενοι που ήμαστε όλοι, πόσο έκλαιγε το αδελφάκι μου!

Ήταν πολύς κόσμος εκεί κι άλλα πολλά παιδάκια με τ’ αδελφάκια τους, έπαιζαν με τις πάπιες, ξάπλωναν στο γρασίδι, έτρεχαν μέσα στο δάσος, ανέβαιναν στα ψηλά δέντρα και έκαναν βαρκάδα στις λιμνούλες. Άλλα παιδάκια χάζευαν τα μεγάλα γλυπτά που ήταν τοποθετημένα στη μέση ακριβώς του εθνικού μητροπολιτικού πάρκου που υποσχέθηκε ο κ. Σημίτης, δεν εγκαινίασε ο κ. Καραμανλής αλλά πραγματοποίησε ο Αλέξης μας. Ήταν μάλιστα και μια κυρία με καπέλο και ένας κύριος και ξεναγούσαν τα παιδιά και τους γονείς τους. «Πολύ φιλότεχνος ο κ. Ταγματάρχης, ο πρώην της ΕΡΤ» είπε τότε ο μπαμπάς μου κι εγώ έδειρα το αδελφάκι μου γιατί φώναζε πως δεν βλέπει κανέναν ταγματάρχη. «Δεν πρέπει ν’ αντιμιλούμε στους γονείς μας» του έλεγα, ενώ μ’ έδερνε ο μπαμπάς μου και συγχρόνως φώναζε στη μαμά μου: «Κάνε και συ κάτι, δεν είναι μόνο δικά μου τα παιδιά. Ξεθεώθηκα χρονιάρες μέρες».

Τι όμορφα που περνούσε η ώρα! Τι ωραία που ήταν! Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο όπου δέσποζε η προτομή του Βαρουφάκη, έργο της συζύγου του Δανάης Στράτου. Η μαμά μου συγκινήθηκε. Πίσω υψώνονταν οι τέσσερις οικολογικοί ουρανοξύστες ύψους 200 μέτρων και καθρεφτίζονταν σαν κορφές βουνών στην τεχνητή λίμνη. Ω! πόσο χαρούμενο ήταν το αδελφάκι μου! Και πόσο με βάρυνε το σάντουιτς! Τόσο που ήθελα να κοιμηθώ κάτω από μια βελανιδιά και να με νανουρίζουν τα κελαϊδίσματα των πουλιών. Η μαμά μου πιο πέρα φωτογράφιζε τα φλαμίνγκος που ισορροπούσαν στο ένα τους πόδι μέσα στο ρηχό νερό και με το ράμφος τους έψαχναν για γαριδούλες στο βυθό του. Τότε ο μπαμπάς μου που είναι ΠΑΣΟΚ, είπε: «Αυτό το έργο του Σημίτη είναι πιο σημαντικό από το βιβλίο του». Και η μαμά που είναι Ν.Δ. συμπλήρωσε: «Αυτό το πάρκο είναι αληθινά μια προσφορά πολιτισμού και δικαιώνει το πέρασμα του Καραμανλή από το ΥΠΠΟ έστω και αν εν τέλει το πραγματοποίησαν η αριστερά του Τσίπρα και η ακροδεξιά του Καμμένου». Εγώ τότε έδειρα το αδελφάκι μου γιατί ρώτησε «Τι σημαίνει ΥΠΠΟ», εξηγώντας του ότι όλα στην Ελλάδα υπό είναι. Τότε οι γονείς μας μας οδήγησαν βαθιά μέσα στο δάσος και αφού περπατήσαμε πολλή ώρα, φτάσαμε σ’ έναν παραμυθένιο πύργο. Εκεί καθίσαμε, παραγγείλαμε γλυκά και ο μπαμπάς μου άνοιξε την εφημερίδα του. «Τι σπουδαίος ρήτορας είναι ο Τσακαλώτος» παρατήρησε. «Οπωσδήποτε. Αρκεί να μην του χωρίζει σελίδα τον επιθετικό προσδιορισμό από το ουσιαστικό» απάντησε η μαμά μου. Ξαφνικά τότε, ο μπαμπάς μου έδειρε το αδελφάκι μου. Τι ωραία που ήταν!

Την ιδιά ώρα που εμείς απολαμβάναμε τη φύση, εκατοντάδες τζιπούρες εκατομμυρίων κυβικών από τα βόρεια προάστια έκαναν την τελευταία προσπάθεια να καταλάβουν το αδούλωτο, περήφανο Κολωνάκι, με τους ηρωικούς κατοίκους του ν’ αμύνονται απελπισμένα από τα κράσπεδα του Λυκαβηττού. Επίσης χιλιάδες ευτυχισμένοι πολίτες πολιορκούσαν την Ηρώδου Αττικού για να ευχαριστήσουν τον Πρωθυπουργό που πρόσφερε αυτή την πολύτιμη οικολογική ανάσα στην πρωτεύουσα. Άλλοι πάλι έζωσαν το Προεδρικό Μέγαρο επευφημώντας τον κ. Παυλόπουλο, επειδή δημιούργησε τόσες θέσεις εργασίας με τις προσλήψεις του. Τη χαρούμενη ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων συμπλήρωναν τα μεταχειρισμένα ελικόπτερα που αγόρασε ο κ. Καμμένος και πετούσαν μαζί με τα Χερουβείμ πάνω από τη φάτνη του Συντάγματος. Ήμουν τόσο συγκινημένος που κάθισα και μ’ έδειρε το αδελφάκι μου. Αυτά ήταν τα πιο ευτυχισμένα Χριστούγεννα της ζωής μου.

ΥΓ.: Εγώ, όταν μεγαλώσω θα γίνω πιλότος της φόρμουλα ένα που θα φτιάξει η κ. Τασία μέσα στο εθνικό μητροπολιτικό πάρκο που οραματίστηκαν ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής και έκανε πράξη ο κ. Τσίπρας. Θα πάρω και το αδελφάκι μου συνοδηγό. Αφού το δείρω…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Ακταίον

 Πλατ. Ελευθερίας, Ρόδος
Τηλ.:+30 2241029282