Δε μπορούσα να καταλάβω γιατί λύσσαξαν τις τελευταίες βδομάδες τα εξαπτέρυγα της Συγκυβέρνησης, λες και τα τσίμπησε μύγα τσε-τσέ. Κι μύγες ήταν οι μυστικές δημοσκοπήσεις, που ως γνωστό κάνουν τα κόμματα για να γνωρίζουν και να επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Κι οι δημοσκοπήσεις αυτές έφερναν μαύρα κι άραχλα μαντάτα, σαν τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα. Ρίχτηκαν λοιπόν στον αγώνα να αλλάξουν την κοινή γνώμη πριν βγει καμιά δημόσια δημοσκόπηση και άντε τότε να γυρίσεις πίσω το ρεύμα.

Μπορεί να έχετε όποια γνώμη θέλετε για τις δημοσκοπήσεις, αλλά σκεφτείτε αν στις εκλογές οι 4-5 καλύτερες εταιρείες έπεσαν πάνω από 3%. Γιατί η δημοσκοπική εταιρεία μόνο στην καλή της φήμη στηρίζεται, σε τίποτα άλλο. Πόσο κοντά στις εκλογές πλησίασε ενδιαφέρει τον επιχειρηματία που σκοπεύει να κάνει εισαγωγή κάποιου σημαντικού προϊόντος στην Ελλάδα και θέλει την αλήθεια και όχι να του χαϊδέψουν τα αυτιά. Να ξέρει αν είναι σωστή επένδυση ή salto mortale. Και πολλοί μπορεί να μην το ξέρουν, αλλά οι περισσότερες δημοσκοπήσεις των εταιρειών αυτών είναι για επιχειρηματίες όχι για την πολιτική που είναι στη χάση και στη φέξη.

Οι πολιτικοί και σ’ αυτό μας κοροϊδεύουν: αν είναι ευνοϊκή για το κόμμα τους μια δημοσκόπηση την κάνουν παντιέρα, αν δεν είναι λένε: «στις εκλογές ψηφίζουν οι ψηφοφόροι, όχι οι εταιρείες δημοσκοπήσεων».

Πάντως εγώ τρόμαξα με της δηλώσεις του Αδώνιδος να βγάλουμε τα χρήματα από την Ελλάδα αν εκλεγεί ο Σύριζα και καλώ όλους τους συνταξιούχους, καταστηματάρχες που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, τους χαμηλόμισθους, ήτοι τα 6.3 εκατομμύρια Έλληνες που στατιστικά ζουν κάτω από το επίπεδο φτώχειας να στείλουν από τώρα τα εκατομμύριά τους στις offshore εταιρείες του. Μα θα χρεοκοπήσουν οι τράπεζες, θα πει κάποιος. Τίποτα δε θα πάθουν. Δεν πιστεύω ότι το 90% έχει καταθέσεις πάνω από 100,000 ευρώ που εγγυάται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Στην πράξη είναι λίγοι αυτοί που έχουν έστω και 10,000, μερικοί μπορεί να έχουν μόνο εκατοντάδες ευρώ και πολλοί απλά χρέος. Οι τράπεζες είναι για τους μεγάλους, το 90% έχει ελάχιστο ποσοστό στις συνολικές καταθέσεις.
Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι αυτό που διαχέεται παντού από τη Συγκυβέρνηση και που το διαβάζω από πίσω προς τα μπροστά για να το καταλάβω: «Καλά δεν εμπιστεύεστε εμάς τους λύκους που σας κατασπαράζουμε φιλικά για 35 χρόνια, και θέλετε να πάτε με το τσακάλι που ΙΣΩΣ σας κατασπαράξει πιο πολύ;»

Η γνώμη ήταν πάντα ότι λαός έπρεπε να σκέφτεται μπροστά στην κάλπη: «Θα σου δώσω την εξουσία για 4 χρόνια, αν δεν κάνεις αυτά που υποσχέθηκες, μαύρο φίδι που σε έφαγε, θα πας με το κεφάλι κάτω στον πολιτικό Καιάδα στις επόμενες εκλογές». Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι πολιτικοί είναι 10 φορές πιο έξυπνοι από τους εκλογείς τους: σε 4 χρόνια έχουν δέσει χεροπόδαρα τους ψηφοφόρους τους με κάποιους διορισμούς, επιδόματα, παρανομίες, κοψοχρονιάς συντάξεις και ας πάει να πνιγεί το Ρωμαίικο.

Και τους ξαναψηφίζουν για δεκαετίες κι ας βλέπουν πόσο βουλιάζει η χώρα, αρκεί κάποιος να έχει μπάρμπα στην Κορώνη. Νοοτροπία ραγιά, ε; Εμ τι χαμένα θα πήγαιναν 400 χρόνια Τουρκοκρατίας;

Τώρα σας έπεισα σίγουρα ότι ανήκω στο Σύριζα; Όχι. Ο Σύριζα και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα ανήκουν σε μένα, σε σένα, σε κάθε εκλογέα γιατί εμείς είμαστε ο Κυρίαρχος Λαός, όχι αυτοί. Και ναι πιστεύω ότι αυτά που λέει ο Τσίπρας είναι ένα βήμα πριν από την ουτοπία του Πλάτωνα. Αλλά βλέπω και ότι η Συγκυβέρνηση έχει καταφέρει να κυβερνά ένα λαό μισοπεθαμένων Ελλήνων.

Και πάνω από τις ανεπανόρθωτες καταστροφές που προκάλεσαν στη χώρα, αν τολμήσεις και πεις κάτι εναντίον τους ισχύει το ρητό των ημερών μας: «Πας μη Έλλην, Σύριζας».

Χρήστος Μαγγούτας