Είναι κάποιες επέτειοι που όχι μόνο αξίζει να τις θυμάται κανείς μα που μου δίνουν ταυτόχρονα την ευκαιρία να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα: να σχεδιάζω. Και σήμερα έχουμε όχι μια μα δυό τέτοιες επετείους. Ας θυμηθούμε λιγάκι, λοιπόν.

16 Οχτωβρίου 1854, μια μέρα σαν και σήμερα γεννιέται στο Δουβλίνο ο Oscar Wilde, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, αναρχικός, αστραποβόλο πνεύμα και ο απόλυτος ομοφυλόφιλος. Από τους πλέον πετυχημένους θεατρικούς συγγραφείς της Βικτωριανής εποχής, κατηγορήθηκε για “έλλειψη σεμνότητας με άλλους άνδρες” και καταδικάστηκε σε δυο χρόνια καταναγκαστικά έργα. Στην συνέχεια αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου και πέθανε πάμπτωχος σε ηλικία 46 ετών.

“Για τον καθένα που έχει διαβάσει ιστορία, η ανυπακοή είναι η αρχική ανθρώπινη αρετή. Είναι μέσω της ανυπακοής που έχει επιτευχθεί πρόοδος, με την ανυπακοή και την επανάσταση.”

Oscar Wilde, Fortnightly Review, 1891

Την ίδια μέρα, 16 Οχτωβρίου 1888, γεννιέται ο Ιρλανδοαμερικανός Eugene O’ Neill. Από τους πρώτους που χρησιμοποίησε την λαϊκή, ιδιωματική γλώσσα της Αμερικής και που έγραψε γι ανθρώπους στο περιθώριο της κοινωνίας, που παλεύουν να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρά τους, μα που στο τέλος καταλήγουν στην απογοήτευση και την απελπισία.

Βραβείο Νόμπελ για τη Λογοτεχνία, 1936

Βραβείο Πούλιτζερ 1920, 1922, 1928, 1957

” Να είσαι πάντα μεθυσμένος. Τίποτ’ άλλο δεν έχει σημασία: εφ’ όσον δεν νοιώθεις το φοβερό φορτίο του Χρόνου να βαραίνει τους ώμους σου και να σε συνθλίβει, να είσαι πάντα μεθυσμένος.

Μεθυσμένος με τι; Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σε βολεύει. Μα να είσαι μεθυσμένος. Και εάν κάποια φορά στα σκαλιά ενός παλατιού, ή στην πράσινη πλευρά κάποιου χαντακιού ή στην μοναξιά του δωματίου σου, αν ξυπνήσεις και η μέθη σου έχει ξεθυμάνει, ρώτα τον άνεμο, ή το κύμα, το άστρο, το το πουλί, το ρολόι, ή οτιδήποτε πετά, ή αναστενάζει, ή κουνιέται, ή τραγουδά, ή μιλά, ρώτα τι ώρα είναι – και ο άνεμος, ή το κύμα, το άστρο, το το πουλί, το ρολόι, θα σου απαντήσουν: “Είναι η ώρα να μεθύσεις! Μεθύστε αν δεν θέλετε να μαρτυρήσετε σαν σκλάβοι του Χρόνου- να είστε μεθυσμένοι συνεχώς! Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σε βολεύει.”

 Long Day’s Journey Into Night

There some anniversaries not only worth remembering but which also give me the occasion to do what I know best: to draw. Today there are not only one but two such anniversaries. Let us then remember.

October 16, 1854, on a day like today, Oscar Wilde is born in Dublin. Consummate gay wit, playwright, poet, anarchist, libertarian socialist investigator. Of the most successful playwrights of late Victorian London, he will be arrested and tried in 1895 for gross indecency with other men. He will be convicted and imprisoned for two years’ hard labour.

He will die destitute in Paris, at the age of 46.
“Disobedience, in the eyes of any one who has read history, is man’s original virtue. It is through disobedience that progress has been made, through disobedience and through rebellion.”

Oscar Wilde, Fortnightly Review, 1891

On the same day, 16 October 1888, playwright Eugene O’Neill is born in New York. His plays were among the first to include speeches in American vernacular and involve characters on the fringes of society, where they struggle to maintain their hopes and aspirations, but ultimately slide into disillusionment and despair.

Nobel Prize in Literature 1936
Pulitzer Prize for Drama 1920, 1922, 1928, 1957

“Be always drunken. Nothing else matters: that is the only question. If you would not feel the horrible burden of Time weighing on your shoulders and crushing you to the earth, be drunken continually.

Drunken with what? With wine, with poetry, or with virtue, as you will. But be drunken.

And if sometimes, on the stairs of a palace, or on the green side of a ditch, or in the dreary solitude of your own room, you should awaken and the drunkenness be half or wholly slipped away from you, ask of the wind, or of the wave, or of the star, or of the bird, or of the clock, or whatever flies, or sighs, or rocks, or sings, or speaks, ask what hour it is; and the wind, wave, star, bird, clock, will answer you: ‘It is the hour to be drunken! Be drunken, if you would not be martyred slaves of Time; be drunken continually! With wine, with poetry, or with virtue, as you will.”

Eugene O’Neill, Long Day’s Journey Into Night

Βαγγέλης Παυλίδης