Ανοιχτή πόρτα

Οργή για την στάση της Ουγγαρίας στο προσφυγικό, του Χρήστου Μαγγούτα

Xristos Magoutas
Spread the love

Xristos Magoutas

 

 

 

 

 

 

 

 

Χρήστος Μαγγούτας

 

 

 

14390724_10210455069918506_7823854715250796288_n.jpg

 

 

Οι πέντε βόρειες χώρες της Ευρώπης (οι λεγόμενες Nordic: Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία και Σουηδία) με επιστολή τους προς τον Υπεύθυνο Μετανάστευσης της ΕΕ Δημήτρη Αβραμόπουλο, διαμαρτύρονται για τη σκληρή στάση της Ουγγαρίας απέναντι στους πρόσφυγες, εκφράζουν την ανησυχία τους για τη στάση της χώρας αυτής και ζητούν να εφαρμοστεί το ευρωπαϊκό δίκαιο. Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας είναι ο Viktor Orban, διαβόητος για τη στάση αυτή και είχε αποκαλέσει τους πρόσφυγες «δηλητήριο της Ευρώπης» (Newsweek 22-09-2016). Φημολογείται ακόμα ότι θα κατατεθεί νομοσχέδιο στη Βουλή που θα επιτρέπει στους αστυνομικούς και τους στρατιώτες να σκοτώνουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες).

 

Η Νέα Τάξη οργανώνεται. Τώρα ρίχνει στην μάχη και τα τοπικά λυκόσκυλά της. Ως τώρα πολεμούσε σε «πολιτικό» επίπεδο. Δηλαδή να ξεκινάει πόλεμο ή να βοηθά στον εμφύλιο στη Συρία (και η Ελλάδα να πληρώνει για να ανακουφίσει εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες). Μια άβουλη και υποτακτική ηγεσία σε ένα ναρκωμένο λαό που δεν βλέπει το πρόβλημα παρά όταν του χτυπά την πόρτα. Πόσες διαδηλώσεις έκανε εναντίον αυτών που ενέπνευσαν και στη συνέχεια συνδαυλίζουν το πρόβλημα; Καμία. Πόσες μαζικές διαδηλώσεις έγιναν κατά της Κυβέρνησης για να πατήσει πόδι στην ΕΕ και να μοιραστεί το βάρος; Πάλι καμία. Και πόσες ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ διαδηλώσεις έγιναν για να μοιραστούν οι πρόσφυγες αναλογικά σε όλη την Ελλάδα; Καμία ασφαλώς.

 

Οι δήμοι, έστω μόνο 20 χλμ μακριά από το Ωραιόκαστρο, μάλλον δεν κούνησαν δάκτυλο διαμαρτυρίας, ουσιαστικά σα να έλεγαν «Τι με νοιάζει εμένα, εγώ μια χαρά είμαι». Όπου έγιναν διαδηλώσεις ήταν από τους κατοίκους της περιοχής και μόνο γιατί πειράχτηκαν αυτοί.

 

Είμαι σίγουρος ότι πριν να χτυπήσει την πόρτα τους το πρόβλημα το έβλεπαν με την ίδια απάθεια όπως βλέπουν οι άλλοι αυτούς τώρα. Η γνωστή απάθεια και έλλειψη συνειδητοποίησης του Νεοέλληνα: Καλά δεν κατάλαβε από τη αρχή τις συνέπειες στην Ελλάδα του εμφυλίου στη Συρία. Αλλά δεν το κατάλαβε ούτε όταν έφτασαν οι πρώτες καραβιές με πρόσφυγες. Και πράγματι έδειξε ένα ανθρωπισμό που έκανε εντύπωση στη δύση. Αλλά και ο ανθρωπισμός έχει τα όριά του: δε μπορείς να αφήσεις τον επισκέπτη να γίνει νοικοκύρης.

 

Οι οιωνοί των τελευταίων δεκαετιών δεν είναι καλοί. Η Νέα Τάξη δεν είναι καθόλου νέα: το ίδιο συμπεριφερόταν πάντα, είτε με τους δούλους στην Περσία, Ρώμη και στο Βυζάντιο. Απλά χρησιμοποιεί πιο αποτελεσματικά μέσα: την προπαγάνδα με τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ, το Ιντερνέτ, τους βομβαρδισμούς από την εναέρια απόσταση ασφαλείας των 4000 μέτρων (εδώ θυμήθηκα τη ρήση ενός Σπαρτιάτη όταν χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά οι πολιορκητικές μηχανές: «Και πώς θα ξεχωρίζουμε τώρα τους ήρωες από τους δειλούς;» – δε χρειάζεται στη αντιηρωική εποχή μας).

 

Θα αντιδράσει περισσότερο ο σημερινός δούλος από τους ομοίους του παλιότερων εποχών; Η Ιστορία κουνάει αρνητικά το κεφάλι. Ας ελπίσουμε αντίθετα με τους χρησμούς, ότι οι λαοί θα χτυπήσουν τους εμπνευστές του προβλήματος και όχι τους μίζερους πρόσφυγες που στην απελπισία τους συχνά παρεκτρέπονται – και η Ελλάδα έχει νοιώσει στο πετσί της την προσφυγιά. Έχουν δίκιο που αντιδρούν οι κάτοικοι αυτών των περιοχών. Αλλά με μια ηγεσία υποταγμένη στα κελεύσματα των Επικυριάρχων και ένα πολίτη που πιστεύει ότι αυτός θα σωθεί ενώ καίγεται το σπίτι του γείτονα, μόνο η ελπίδα μας απομένει.

 

ΥΓ: Δεν παραξενεύομαι για την απόφαση στην Ουγγαρία από άτομα που γαλουχήθηκαν με τις ιδέες του σοσιαλισμού. Έχω συνηθίσει πια. Πίστευα ότι στις χώρες εκείνες θα δημιουργούταν ένας νέος άνθρωπος. Τελικά κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαξε. Και στη Λιθουανία η υπουργός οικονομικών παρότρυνε τους φτωχούς να αυτοκτονούν «για να μην είναι βάρος στην οικογένειά τους και στο κράτος». Ο φεουδάρχης άλλαξε όνομα και έγινε στέλεχος του κόμματος. Ο λαός ότι ήταν πάντα οι λαοί: θύμα της προπαγάνδας από άτομα που εφάρμοζαν τα αντίθετα από όσα έλεγαν. Είχα την «τύχη» να γνωρίσω την κόρη του Γέλτσιν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Δισεκατομμυριούχος με εργοστάσια αλουμινίου σε διάφορες χώρες.

 

Λεφτά του ρώσικου λαού. Ένας καπιταλισμός με σοσιαλιστική στολή. Δεν είναι παράξενο ότι γκρεμίσθηκε σαν χάρτινος πύργος τη ίδια στιγμή σε καμιά δεκαριά χώρες. Θυμήθηκα τον Πλάτωνα «Δε μπορείς να φτιάξεις μια νέα υγιή κοινωνία με παλιά σάπια υλικά».

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Θετικά – Αρνητικά, του Μάνου Στεφανίδη
Τα επικίνδυνα Π της σημερινής Ελλάδας, του Γιάννη Πανούση
Οι νέοι καιροί του Κεφαλαίου, του Ηλία Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.