Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

Στην ομφαλοσκόπηση το έχουν ρίξει οι χαμένοι των εκλογών. Αμφισβήτηση της ηγεσίας, καζάνια και καζανάκια που βράζουν με λίγο ως πολύ απρόβλεπτες εξελίξεις. Μέχρι που Άδωνις και Βορίδης δήλωσαν πως η ΝΔ έχασε γιατί πήγε πολύ προς το κέντρο… “Δεξιότερα, Κουροπάτκιν!”… αν είναι δυνατόν! Μα κάπως έτσι αιτιολογεί και το ΠΟΤΑΜΙ το στραπάτσο του. Είχανε πολύ “φιλική” στάση προς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έφη Ψαριανός. Δηλαδή πόση παραπάνω χολή θα μπορούσαν να ρίξουν;

Ενδιαφέρον έχουν βέβαια και οι άλλες αιτιάσεις των χαμένων που κυμαίνονται απο το απλοϊκό έως το “τσαμπουκαλίδικο”. Δεν θα τις αναφέρω εδώ μια και εύκολα τις βρήσκει κανείς στον τύπο. Κατανοητά όλ’ αυτά μια και “όπου φτώχια και γκρίνια”. Καιρός όμως να καταλάβει κι η αντιπολίτευση πως οι δύο εκλογικές νίκες μέσα σε λιγότερο απο εννέα μήνες -τρείς με το δημοψήφισμα- και παρ’ όλα τα προβλήματα, παρ’ όλη την εκ των πραγμάτων αδυναμία εκπλήρωσης των προεκλογικών εξαγγελιών και τον εσωτερικό και εξωτερικό πόλεμο, δεν μπορεί να είναι τυχαίες. Είναι πια φανερό πως έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, όπου το πολιτικό σκηνικό αλλάζει, πως νεο-φιλελευθερισμός, παλαιοκομματικές ιδέες και πρακτικές σιγά σιγά μπαίνουν στο “χρονοντούλαπο της ιστορίας”, όπως θα έλεγε ο Ανδρέας. Στην Ελλάδα τουλάχιστον. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, μα τον βαδίζουμε ήδη.

The losers of the last elections are engaged in intense introspection. They resemble pressure cookers close to the explosion point. The more extreme members of New Democracy accuse their leadership that it has moved the party too close to the center. On a similar line the leadership of POTAMI is blamed for being “too kind” to Tsipras and SYRIZA.

“Where there’s poverty there is grumbling”, we say in Greece. It is time though that the parties of the opposition understand that two electoral victories of the Left -three, together with the referendum- in the space of less than 9 months and in spite of the inability to fulfill their promises, and of the war against it both domestic and from our European “partners”, those victories cannot be coincidental. It is obvious that “the times are a-changin’ “. Old fashioned, neo-liberal, conservative ideas and practices are gradually being pushed aside, in Greece at least. The road is long and rough, but we’re on it already.