Βαγγέλης Παυλίδης  

υλίδης   

Τα σκίτσα αυτά είναι πανάρχαια, από την εποχή που ο Βαγγέλης Παυλίδης έκανε τα πρώτα του γελοιογραφικά βήματα. Έγιναν για την ΟΜΑΔΑ το 1972, (θυμάστε Γιώργο Ζαχαριαδη, Γιώργο Αρκουλή, Κώστα Ρεσβάνη;) με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου.
Δεν θα είχα λόγο να σας τα δείξω αν δεν είχαν σχέση με πρόβλημα που είναι και σήμερα ζωντανό, ζωντανότατο, όπως δείχνει κι ο αποκλεισμός των Ρώσων αθλητών.

Μα δεν είναι μόνο αυτοί. Η βιομηχανία της τεχνιτής παραγωγής υπεραθλητών που δημιουργήθηκε από την εμπορευματοποίηση των σπορ σε συνδυασμό με τον ψυχρό πόλεμο καλά κρατεί. Ας θυμηθούμε εδώ πως οι Ολυμπιακοί αγώνες ξεκίνησαν ως 100% ερασιτεχνικοί και πως κάποτε οι αθλητές αντιμετώπιζαν τα έξοδα συμμετοχής εξ ιδίων.

Το “Αρχαίο Πνεύμα το αθάνατο” μας έχει αφήσει προ πολλού. ¨Έχει πάει εκεί που πηγαίνουν τα πνεύματα όταν εμείς οι άνθρωποι τα βγάλουμε στην σύνταξη.

These cartoons are “ancient”, from the time Vangelis Pavlidis was taking his first steps in cartooning. They were made in 1972 in connection with the Olympic Games in Munich.
I would have no reason to show them if they were not in connection with a problem as much live today as it was way back then, as the exclusion of the Russian athletes from the Olympics testifies.

But, they are not the only ones. The industry of the artificial manufacture of super-athletes that was created by the commercialization of sports combined with the cold war is in full bloom. Let us here consider that the Olympics started as strictly amateur and there were times that the competitors had to personally meet their expenses.

The “Ancient immortal Spirit, pure father Of beauty, of greatness and of truth” * has left us long ago. It’s gone to were spirits go when we send them on retirement.

*The Olympic Hymn

Τώρα μόλις, αφού έχω γράψει τα παραπάνω κι ετοιμάζομαι να τα αναρτήσω, μαθαίνω για την νίκη και το χρυσό μετάλλιο της Άννας Κορακάκη. Χωρίς φάρμακα, χωρίς απαγορευμένες ουσίες, μόνο με την θέληση και το ταλέντο. Μπράβο κοπελιά! Κάτι τέτοιες ώρες έχουμε ανάγκη απ’ εκείνους που θα μας δείξουν οτι αντιστέκονται και αντιπαλεύουν την κακομοιριά και την μιζέρια, που θα γίνουν παράδειγμα για όλους μας μα ιδιαίτερα για την νεολαία. Μπράβο σου και πάλι, Αννα Κορακάκη!

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ωρα 01000, Τετάρτης. Πριν από λίγο ακούω (βλέπω) την Άννα Κορακάκη να απαντάει σε ερώτηση της ΕΡΤ: ” …ο αθλητισμός είναι υγεία, ο πρωταθλητισμός όχι…”. Δήλωση που συνοδεύονταν από χαμογελάκι γεμάτο νόημα. Και πάλι μπράβο σου, κοπελιά!