Γιώργος Αρκουλής 

Αναρωτιέμαι όποτε πλησιάζουν οι μέρες της ψηφοφορίας για τα προαπαιτούμενα υπέρ των θεσμών (και σε βάρος του φουκαρά του λαού) πόση προπαγάνδα θα παιχτεί μέσω των καναλιών, πόσα ψέματα θα ξεφουρνίζουν οι δήθεν λυπημένοι για τα μέτρα που θα πάρουν υπουργοί αλλά και για το πόσα χρόνια θα πρέπει να περάσουν προκειμένου οι φοροκλέφτες και οι πονηροί με τα λεφτά στο εξωτερικό, θα μείνουν ατιμώρητοι από το σύστημα. Βαρδινογιάννης και Μαρινάκης αρνήθηκαν, όπως πληροφορηθήκατε, να διατηρήσουν στην ζωή το ‘Μέγκα Τσάνελ’, οπότε μοιραία κάπου 450 οικογένειες μπαίνουν στο λούκι της ανεργίας. Την ίδια ώρα, ο έτερος μεγαλομέτοχος του καναλιού Ψυχάρης ούτε φωνή ούτε ακρόαση, την ώρα που ο παλιός του φίλος Κουρής, ζητάει με πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα του «να ανοίξει ο τραπεζικός λογαριασμός του Ψυχάρη και να πληρωθούν οι εργαζόμενοι».

Διάβασα στο τουϊτερ σχόλιο κάποιου πολιτικού σχετικά με αυτό το δημοσίευμα Κουρή. Έγραψε: «Αυτά είναι λαϊκισμός. Σε μια δημοκρατία, όλα μπαίνουν σε μια σειρά προκειμένου να τακτοποιηθούν οι εκκρεμότητες» κλπ. Σωστό! Μόνο που –με βάση τροπολογία που ετοιμάζεται να ψηφιστεί με την μορφή του κατεπείγοντος, όποιος “ψιλικατζής” συλληφθεί να μη δίνει απόδειξη, θα τιμωρείται με έως ένα εκατομμύριο πρόστιμο και θα του αφαιρείται ο ΑΦΜ! Προφανώς για να μάθει να σέβεται τον φορολογικό χάρτη αυτού του τόπου! Δηλαδή τον χάρτη που γράφουν στα παλιά τους υποδήματα (παλιά, που λέει ο λόγος) οι χιλιάδες νεοέλληνες με τις οφ σορ και γενικά τις επενδύσεις –μέσω ξεπλύματος- σε χώρες φορολογικούς παραδείσους.

Πάμε παρακάτω: εικόνες από σκηνικό φρίκης προβλήθηκαν το σαββατόβραδο από το δελτίο ειδήσεων, με αφορμή το γεγονός της σοβαρής έλλειψης τροφίμων στην Βενεζουέλα. Κάποιοι πολίτες, σε μεγάλη απόγνωση, επιτέθηκαν με πέτρες και σκότωσαν μια αγελάδα, την πετσόκοψαν και αποχώρησαν κρατώντας από ένα μεγάλο κομμάτι κρέας. Με την ευκαιρία αυτής της φρίκης, θυμήθηκα δύο μηνύματα που μου έχουν περάσει εδώ και χρόνια κάποιοι σοφιστές. Πρώτον: την αγελάδα δεν την σκοτώνεις για να φας το κρέας της, διότι την επόμενη μέρα θα ξαναπεινάσεις και δεν θα έχεις τίποτα. Οφείλεις να την αγαπάς και να την διατηρείς στην ζωή, να την αρμέγεις ώστε να έχεις τροφή καθημερινά.

Δεύτερον: Η πιο σκληρή μορφή βίας που μπορεί να υπάρξει, οφείλεται ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ Α.Ε., λοιπόν, αυτήν ακριβώς την εικόνα της ζήσαμε μέσω της τηλεόρασης από την ύπαιθρο της χειμαζόμενης –οικονομικά και πολιτικά- Βενεζουέλας. Κρίμα.

Να μη ξεχάσω τις δύο σημαντικές απώλειες, που προέκυψαν με διαφορά λίγων ωρών: Ο Τάκης Λουκανίδης, στα 81 του, παρέμενε ωραίος και τζέντλεμαν. Και με τον τίτλο του πληρέστερου ποδοσφαιριστή που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα. Αλήθεια ήταν. Επίσης δεν θα ξαναζήσουμε σε πάλκο το χιούμορ, το ταλέντο και την τόλμη του Τζίμη Πανούση. Μας άφησε μόλις 63 ετών από καρδιακό νόσημα. Ήταν ο μοναδικός Τζιμάκος που ενόχλησε ελάχιστους με την τέχνη του, αλλά διασκέδασε απίστευτα πολλούς. Για την ακρίβεια το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού, που έχει ανάγκη να χαμογελάσει. Πολύ μεγάλη θα έλεγα.

Καλό ταξίδι και στους δύο καλλιτέχνες.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr