Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για να ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.

Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.

«Τα αντικλείδια» του Γιώργη Παυλόπουλου.

Από τα πολύ αγαπημένα μου ποιήματα.

Ίσως γι’ αυτό αγαπώ τις πόρτες.

Αν και η δική μας φαίνεται ανοιχτή. Και είναι.

Καλό μήνα θα ευχηθώ, χωρίς να πιστεύω στην επάρκεια των ευχών, αλλά στην πρόθεσή τους.

Στην αύρα του ανθρώπου που θα την εκφράσει.

Γι’ αυτό και τις ακούω πάντα.

Ακόμα και από τους στριμμένους, τους περίεργους, τους αλλόκοτους.

Περισσότερο αντιλαμβάνομαι ό,τι κρύβουν μέσα τους παρά αυτό που λένε απ’ έξω τους.

Καλό Οκτώβριο!

Είναι ο μήνας των αλλαγών.

Των συμπτώσεων, των εξελίξεων, των συναντήσεων, των (από)χωρισμών, των λήξεων και των ενάρξεων.

Αυτή είναι η ομορφιά του.

Κρατά ό,τι αξίζει και κλείνει ό,τι πρέπει να κλείσει.

Θα μου πει ότι αυτό κάνουν όλοι οι μήνες.

Τον Οκτώβρη για ένα λόγο παραπάνω.

Είναι ο μοναδικός μήνας που έχει ωμέγα.

Το γράμμα της ολοκλήρωσης.

Καλό μήνα, καλό Οκτώβριο!

Με ό,τι νέο φέρει, με ό,τι παλιό αφήσει πίσω του, με ό,τι ανούσιο καταστρέψει.

Έτσι πάει μπροστά η ζωή.

Γυρίζοντας σελίδα, κάπου-κάπου και σκίζοντάς την.

Να φέρει ιδέες, ανθρώπους, δουλειές, οράματα, αποφάσεις, ευχάριστες εκπλήξεις, φρεσκάδα και επάρκεια.

Να φέρει βροχές που θα καθαρίσουν την ψυχή από τα σκουπίδια και τα βαρίδια.

Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε.

Να ανοίξουμε μια χαραμάδα ελπίδας, αν όχι χαράς, για να βρούμε το φως.

Μέσα μας κυρίως.

Να βρούμε το αποτύπωμα που θέλουμε να ακολουθήσουμε.

Να αφήσουμε το δικό μας.

Να απαλλαγούμε από τους κακοπροαίρετους.

Τους αυθάδεις.

Τους θρασύδειλους.

Τους τεμπέληδες.

Τους υποκριτές.

Τους άτεχνους.

Τους αλαζόνες.

Τους τοξικούς.

Τους αγενείς.

Τους αγενείς.

Τους αγενείς. 

Οκτώβριος με Πόρτα ορθάνοιχτη, με ή χωρίς αντικλείδια, με ό,τι θέλει ο καθένας μας επί οκτώ.

Κι ας είναι ο δέκατος μήνας στη σειρά.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr