Γιάννης Σιδέρης 

Καταιγιστικά εναλλασσόμενο το πολιτικό σκηνικό , σε συνθήκες  φραστικών ρήξεων μεταξύ ελληνικής και γερμανικής ηγεσίας , με τα πρώιμα αισθήματα περηφάνιας, επειδή «ο Γιάνης έδιωξε την Τρόικα», να μεταλλάσσονται σταδιακά: Στους πολλούς, που αναλογίζονται το αύριο, ο ενθουσιασμός αντικαθίσταται από την περίεργη αναμονή, σε άλλους άρχισε να φυτρώνει  η ανησυχία, σε λίγους ήδη να κουρνιάζει ο φόβος, και σε κάποιους άλλους, φανατικούς συριζοταλιμπάν να περισσεύει η επιθετικότητα :

Οσο η κυβέρνηση επιδεικνύει αστάθεια στον αντιμνημονιακό βηματισμό της, τόσο  οργίλως καταγγέλλουν τους «γερμανοτσολιάδες»  που δεν δικαιούνται να αμφισβητούν την ηρωική (!) αντίσταση της κυβέρνησης, τις – αχαλίνωτης ματαιοδοξίας – αλλεπάλληλες συνεντεύξεις και ναρκισσιστικές φωτογραφίσεις του υπουργού οικονομικών, τις αντικρουόμενες δηλώσεις υπουργών, τις αναιρέσεις των κυβερνητικών εξαγγελιών, το πάγωμα  «σε ένδειξη καλής θέλησης προς τους δανειστές», των μέτρων που θα νομοθετούντο  αδιαπραγμάτευτα «την επόμενη μέρα της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία»!.

Ας ξεπεράσουμε όμως αυτόν τον πρόσκαιρο κουρνιαχτό, φορτισμένο και  από τις ελληνοφρενείς δηλώσεις του ελέφαντα εν υαλοπωλείω, Πάνου Καμμένου , συγκυβερνήτη της πρώτης φοράς Αριστεράς, καθώς και τα αδιανόητα –και ανόητα- διαβήματα διαμαρτυρίας του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά προς τον Σόιμπλε , γιατί έθιξε λέει τον Γιάνη – που δεν τον έθιξε…

Ας ξαναγυρίσουμε στην αρχική κοίτη της ιδιαίτερης συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία διέπεται από δύο δοξασίες, οι οποίες και  τροφοδοτούν την  «ιδιαίτερη στρατηγική του:

 Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκε αδιάλλακτος , σε όλη την πορεία των μνημονιακών χρόνων, επειδή η ηγεσία του διακατέχεται από μια ακράδαντη πίστη και επενδύει σε αυτό που οι προηγούμενοι φοβούνταν και προσπαθούσαν να το αποτρέψουν:  Στο πιστωτικό γεγονός. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,  είναι πεπεισμένη  ότι «στο τέλος  οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν» . Πιστεύει ότι δεν αντέχουν  να συμβεί πιστωτικό γεγονός στο εσωτερικό της Ευρωζώνης για μια οικονομία της οποίας το ΑΕΠ αποτελεί κάτι λιγότερο από το 2% του συνολικού ΑΕΠ.

Ως πολιτική εκτίμηση δεν έχουν καθόλου άδικο. Το πρόβλημα όμως είναι  η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά τους που τους έχει στερήσει παντελώς συμμάχους – ακόμη και ο κύπριος υπουργός Οικονομικών έστρεψε οφθαλμόν απορημένος,  λέγοντας ότι δεν έχει καταλάβει τι ζητά ο κ. Βαρουφάκης, και ότι εκείνο που τον ενδιαφέρει πρωτίστως είναι (σ.σ. πολύ σωστά),  το συμφέρον των κυπρίων πολιτών, που εκπροσωπεί! . Ετσι μία  κατ΄ αρχάς σωστή θεωρητική προσέγγιση μπορεί ν τροφοδοτήσει το ατύχημα λόγω της ερασιτεχνικής οίησης του ΣΥΡΙΖΑ για να δείξει ότι αντιστέκεται!

Πιστωτικό  γεγονότος μπορεί να μη συμβεί αυτό καθ΄ εαυτό, αφού η κυβέρνηση θέλει, και έχει πάρει λαϊκή εντολή γιαυτό, να μας κρατήσει στην ευρωζώνη.  Ισως όμως αναγκαστεί να κόψει από αλλού για να πληρώσει τις μεγάλες δόσεις Ιουλίου και Αυγούστου.  Οπότε το ενδεχόμενο προσωρινής στάσης πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις,  η κυκλοφορίας διπλού χρήματος, δεν είναι μόνο στη σφαίρα των θεωρητικών δεδομένων. Ετσι κι αλλιώς  η στάση πληρωμών στους προμηθευτές του Δημοσίου έχει αρχίσε.

Τέλος ένας άλλος παράγοντας που συνηγορεί στην βεβαιότητα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ότι «οι δανειστές θα πληρώσουν», είναι  γεωστρτηγικη θέση της χώρας και η το ενδιαφέρον των ΗΠΑ να μη διασαλευθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Σωστό και αυτό ως θεωρητική εκτίμηση. Μόνο η βοήθεια των ΗΠΑ δεν είναι απεριόριστη. Προσπάθησαν να βοηθήσουν και τον ΓΑΠ και τα αποτελέσματα τα είδαμε…

Ο κίνδυνος ατυχήματος πάντα καραδοκεί εν υπνώσει και η κυβέρνηση θα πρέπει να προσέξει  να μην τον αφυπνίσει απρόσμενα…