Απόψεις

Ο Χριστιανόπουλος, η Τζίνα και τα ιεροφλυφικά, του Χρήστου Μαγγούτα

Spread the love

 

Θα μιλήσω όπως ο Χριστιανόπουλος σε μια συνέντευξη με ευειδή κυρία στην τηλεόραση. (Εκεί έμαθα ότι ο πιο γνωστός εν ζωή ποιητής μας παίρνει σύνταξη 595 ευρώ το μήνα, πιθανώς όσα η καλλίγραμμη σε μια ή ίσως και σε μισή μέρα. Αλλά είναι γνωστό ότι το πνεύμα είναι φτηνότερο από το φαρμακευτικό οινόπνευμα στην Ελλάδα, ίσως γιατί οι εντριβές είναι πιο αναγκαίες από τη σκέψη).

 

Κι αυτή η άγνοιά μου γιατί η Πατρίς, επειδή είμαι απόδημος, μου στερεί το εκλογικό δικαίωμα όχι μόνο στις δημοτικές αλλά και στις Εθνικές εκλογές, η μόνη χώρα στην Ευρώπη, και με άπειρες καταδικαστικές αποφάσεις επ’ αυτού. (Οσο για τους Σκοπιανούς γίνεται χαμός στο Τορόντο, όταν έχουν εκλογές στη χώρα τους). Θέλει να με κάνει να μην ξέρω τι είμαι, ενώ μια ζωή λέω ότι είμαι Ελληνας. Και σε πείσμα της πατρίδας μου εγώ θα συνεχίσω να μείνω κι ας με έχει αποκληρώσει αυτή. Ή όπως είπε ο υιός Μαρκεζίνης: «47 χρόνια ζω στο εξωτερικό και ξέρω πια ότι θα πεθάνω Έλληνας».

Τα γράφω αυτά για να δικαιολογήσω γιατί δε γνωρίζω.

Δε γνωρίζω τι είναι η Ρόδος, μέχρι την έκφραση «τάκαναν ρόιδο στην Ελλάδα» πάει το μυαλό μου. Επίσης μπερδεύω την έννοια συνδυασμός, γιατί εγώ το έχω συνδέσει με τις κλειδαριές. Οσο για το περιφερειάρχης είμαι απόλυτα σίγουρος ότι είναι εξάρτημα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, peripheral. Για εκλογές μη με ρωτάτε καθόλου. Δε γνωρίζω, σας είπα. Μέχρι τη λέξη εκλογίκευση φτάνει στο μυαλό μου.

Είδα λοιπόν ότι «Η κ. Τζίνα Δαβιλά είναι σε συνδυασμό περιφερειάρχη για τις εκλογές στη Ρόδο». Μη με ρωτάτε τι θα πει αυτό. Σανσκριτικά μου φαίνονται όλα εκτός από τη Τζίνα.

Τη Τζίνα την ξέρω από μια στιγμή: Είχα γράψει ένα κριτικό άρθρο για κάποιο «Ποτάμι» ή Πηγάδι ή κάτι τέτοιο, δε θυμάμαι, πάντως υγρό ήταν, και το έστειλα στην ιστοσελίδα της, την iPorta.gr, που το δημοσίευσε. Οταν έμαθα ότι η Τζίνα είναι φίλη του πρωταγωνιστή του Ποταμιού ή Πηγαδιού κλπ, τη ρώτησα γιατί δε μου το είχε πει πιο πριν – ένα άρθρο λιγότερο δε χάλασε ο κόσμος, να μη μαχαιρωθούμε μεταξύ μας.

Μου έβαλε τις φωνές, δηλαδή μου έγραψε σε σκαιά γλώσσα, γιατί αλλιώς δε θα το πίστευα: «Χρήστο, αν δεν έχουμε Δημοκρατία μεταξύ μας, πώς μπορούμε να τη ζητάμε από τους άλλους;»

Ελα ντε. Γι΄ αυτό μιμήθηκα τον Χριστιανόπουλο: δεν ξέρω τι σημαίνουν τα ιερογλυφικά, περιφερειάρχης, συνδυασμός, εκλογές κλπ και να με συγχωρείτε για την άγνοιά μου, είναι λόγω αχρησίας του εκλογικού μου δικαιώματος.

Αλλά ξέρω ότι όπου είναι μέσα η Τζίνα, όπου πατάει ή όπου πετάει, για το καλό, το ανθρώπινο, το γενναίο, το δίκαιο, και το ντόμπρο θα είναι.

 

 

Σημείωμα από την Τζίνα Δαβιλά: δεν αισθάνομαι καθόλου βολικά με αυτά που έγραψε ο Χρήστος, αλλά στο πλαίσιο του πλουραλισμού, δεν έχω δικαίωμα να λογοκρίνω ή να… κόβω τα άρθρα των συνεργατών μας ως υπεύθυνη διαχείρισης της Πόρτας. Το αυτό έκανα και για τον Σταύρο Θεοδωράκη, που όπως λέει στο άρθρο ο Χρήστος είναι φίλος, το ίδιο θα κάνω και για τον καθένα μας. Εμείς στην Πόρτα ανοίγουμε διάπλατα σε όλους να περάσουν, να μας χαμογελάσουν, να μας θυμώσουν, να μας χαϊδεψουν, να μας κρίνουν γλυκά και αυστηρά. “Κι όταν έχουμε αντιθέσεις, ακόμα και μεταξύ μας, ξέρουμε ότι “εκ των αντιθέτων αρμονία γίγνεται”, που λέει και ο Μαγγούτας!  

 

Χρήστος Μαγγούτας

SHARE
RELATED POSTS
Οι fans της Μαριχουάνα στο facebook
Εξιουδαϊσμός της Παλαιστίνης: Στοχοποίηση του Πληθυσμού,του Παναγιώτη Δελλή
Δημήτρης Κατσούλας
Αφεντικό, μπορώ να απογοητευθώ λίγο;, του Δημήτρη Κατσούλα
2 Σχόλια
  • Τζίνα Δαβιλά
    7 Απριλίου 2014 at 10:15

    @ Χρήστος Μαγγούτας: “που λέει ο Μαγγούτας να πω και αν υπογράψω ως Τζίνα’… μα αν οικειοποιούμην τα δικά σου , των άλλων κλπ, τι ντρομπροσύνη θα είχα;
    Σ’ευχαριστώ για όλα!

  • Χρήστος Μαγγούτας
    7 Απριλίου 2014 at 09:08

    Τζίνα

    Δεν είπε ο Μαγγούτας το «εκ των αντιθέτων αρμονία γίγνεται», — σε κάποιον αρχαίο το διάβασα και δε θυμάμαι καν σε ποιον.
    Όσο για τις εσωτερικές αντιθέσεις, εδώ και 20 χρόνια οι έξι συνεργάτες μου στον «Ελληνικό Τύπο» του Τορόντο έχουμε γράψει τα πιο αντίθετα πράγματα. Και παραδόξως αυτό δε μας χώρισε αλλά μας ένωσε.
    Γιατί έτσι πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι η εφημερίδα μας και χάρηκα που και η Πόρτα μας συναγωνίζεται (!) στον αγώνα τον καλό σ’ αυτό το θέμα.
    Γιατί πιστεύω ότι η ελευθερία έκφρασης κάπου οδηγεί σε κάτι πολύ πιο δύσκολο: στην ελευθερία σκέψης.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.