Είδα τον Χάρο με τα μάτια μου (δε τι-βι σίριες) – Ο Χάρος και το φιλανθρωπικό μπουγέλο (επισόουντ 14)

Μέσα στα νεύρα. Άλλοι ποστάρουν φωτογραφίες και selfies από τις διακοπές τους. Άλλοι τουιτάρουν κιόλας καλούς χειμώνες. Λες και δεν καταλάβαμε ποιοι πήγαν διακοπές και ποιοι τους ρίχναμε διακοποκατάρες! Ας είναι. Θα το καταπιώ και αυτό.

Εκεί που αισθάνομαι γλυκός και πράος ωσάν τον Βούδα τρώγοντας ένα παγωτό σε ξυλάκι. Ένα εισερχόμενο μήνυμα δονεί το κινητό μου. Νέο βίντεο. Γουρλώνω τα μάτια μου. Ο Απόλλωνας μαζί με πέντε Μούσες να του ρίχνουν έναν κουβά με παγωμένο νερό και με παγάκια πάνω στο ημίγυμνο κορμί του.

«Τα επόμενα πρόσωπα που προκαλώ είναι ο Διόνυσος και ο Χάρος», λέει με το γάργαρο νερό να κυλά στο ομώνυμο Απολλώνιο σφριγηλό κορμί του, χαμογελώντας πλατιά μέσα από την αγκαλιά των Μουσών.

Διακτινίζεται ο Διόνυσος δίπλα μου.

«Ρε, τι έπαθε ο Φοίβος και παριστάνει την πρωταγωνίστρια του Flashdance;», τον ρωτώ εκνευρισμένος.

«Άσε με, τον μαλάκα! Αντιγράφει το ice bucket challenge!», συνεχίζει ο Διόνυσος κουνώντας το χέρι του αποδοκιμαστικά.

«Τι είναι αυτό πάλι;», τον ρωτώ απορημένος.

«Ξεκίνησε το καλοκαίρι σαν ευαισθητοποίηση για την δημιουργία του ιδρύματος Αμυοτροφικής Πλάγιας Σκλήρυνσης (ALS). Κάθε παγωμένος κουβάς μπουγέλο αντιστοιχεί σε δωρεά 10 δολαρίων. Μετά προκαλείς τους επόμενους δύο. Αν αρνηθείς, πληρώνεις 100 δολάρια πρόστιμο.», μου εξηγεί.

«Το κάνουν όλοι;», τον ρωτώ.

«Κυρίως διάσημοι.», μου απαντά.

«Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι οι περισσότεροι, αντί να βάλουν το χέρι στην τσέπη, προτιμούν τα πέντε λεπτά δημοσιότητας και χαβαλέ;», τον ρωτώ διατηρώντας την ψυχραιμία μου.

«Ε εντάξει, ο Charlie Sheen, αν δεν με απατά η μνήμη μου, δώρισε και 10.000 δολάρια.», μου λέει με μία ανάλαφρη κίνηση του χεριού του.

«Ρε φίλε, ok. Αυτός βγάζει περίπου στα 30 εκατομμύρια τον χρόνο. Ο Bill Gates κοστίζει μόνος του φέτος 76 δισεκατομμύρια δολάρια! Ούτε να τα φανταστώ δεν μπορώ τόσα λεφτά! Μη με εκνευρίζεις. Έργο θα έκαναν, αν δώριζαν παραπάνω ή έστω τα μισά από όσα βγάζουν. Έργο θα έκαναν, αν προέτρεπαν κόσμο να ενημερωθεί και να βοηθήσει. Έργο θα έκαναν, αν όλα αυτά τα γαλόνια νερό, τα έστελναν σε χώρες φτωχές, σε χώρες εμπόλεμες, που τόσο νερό το βλέπουν μόνο σε όνειρο ή σε καμιά διαφημιστική αφίσα!», του λέω δαγκώνοντας το παγωτό εκνευρισμένος.

«Ρε συ, μην είσαι απόλυτος. Σαν κίνηση είναι σαν αλυσίδα προτροπής. Έστω και με τέτοιο απλοϊκό τρόπο ενημερώνεται ο κόσμος», μου λέει καλοπροαίρετα, όπως πάντα.

«Ε ναι! Να μην ενημερωθεί το καταναλωτικό κοινό πόσο γλυκούλης και ψυχοπονιάρης είναι ο αγαπημένος του καλλιτέχνης; Δεν πειράζει όμως που όταν τελειώσει το καλοκαίρι οι απανταχού Διάσημοι γλυκούληδες και ψυχοπονιάρηδες θα έχουν κάνει την διαφήμιση και την προβολή τους. Ε ας κερδίσει το ίδρυμα κάποια χρήματα, για να πουν ότι κάτι έγινε.»

Ανασήκωσε τους ώμους του ελαφρώς προβληματισμένος.

«Όπως και να έχει, δεν μπορείς να καταδικάζεις όλη την κίνηση».

«Όχι, μωρέ. Αλλά θα ήταν γαμάτο να δω έναν από αυτούς τους Διασημούληδες να εξηγεί σε έναν άστεγο, για παράδειγμα, που αυτή την στιγμή καίγεται από την ζέστη στο κέντρο της Νέας Υόρκης και που πιθανώς να μην έχει ούτε να νερό να πιει, το λόγο που ταυτόχρονα, κάπου κοντά του, αδειάζει κουβάδες και πέφτει σε πισίνες».

Μου χαμογελά και μου κλείνει το μάτι.

«Με τον Απόλλωνα τι θα κάνεις;», με ρωτά πονηρά.

Βγάζω μία φωτογραφία το ξυλάκι που απέμεινε από το παγωτό και την στέλνω στον Απόλλωνα. Ο Διόνυσος με κοιτάζει απορημένος. Του δείχνω τη λεζάντα κάτω από την φωτογραφία.

«Αυτό να το βάλεις στα Απολλώνια παγωμένα σου οπίσθια, μπας και γίνεις επιτέλους παγωτό.»

Ο φιλικός Χάρος της γειτονιάς σας.