Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Ο χαλβάς του Σάρτρ, του Βαγγέλη Παυλίδη

Vangelis Pavlidis
Spread the love

Vangelis Pavlidis

 

Βαγγέλης Παυλίδης

 

 

 

 

 

JEAN-PAUL-SARTRE.jpg

 

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το φαγητό είναι ψηλά στον κατάλογο με τις ένοχες απολαύσεις μου, όπως και για τους περισσότερους από εμάς πιστεύω. Είναι όμως δύσκολο να φανταστούμε διάσημους ανθρώπους της τέχνης και του πνεύματος να έχουν στις ίδιες ταπεινές συνήθειες με μας. Μπορεί κανείς να φανταστεί τον Camus, ας πούμε, να τρώει τσιπς από μια πλαστική σακούλα; Ανατριχιάζω μόνο που το σκέφτομαι.

 


Κι όμως, όλα είναι πιθανά αν σκεφτούμε τις επιστολές του Jean-Paul Sartre. Ο Σάρτρ είχε κι αυτός τις ορέξεις του. Στα γράμματά του προς την Simone de Beauvoir δεν έπαυε να αναφέρεται σε ένα πράγμα: τον χαλβά, ακόμα κι όταν βρισκόταν στο μέτωπο στην διάρκεια του 2ου Π.Π.

 

“Μην ξεχάσεις τον χαλβά”, γράφει. Και στο αμέσως επόμενο γράμμα: “Η διάθεσή μου ήταν θαυμάσια σήμερα κι ύστερα έλαβα τα βιβλία σου χωρίς όμως χαλβά. Στέλνεις κι άλλο δέμα;”
Και πάλι: “Ο χαλβάς έφτασε σε καλή κατάσταση… σ’ ευχαριστώ πολύ γλυκειά μου”. Αφορμή γι όλ’ αυτά μου δίνει η σημερινή επέτειος -μια μέρα σαν σήμερα, 15 Απρίλη 1980, πέθαινε ο Σάρτρ. Φιλόσοφος, ακτιβιστής, Μαρξιστής, απο τις θεμελιώδεις προσωπικότητες του υπαρξισμού. Γνωστός ακόμα και για την σχέση του με την Σιμό ντε Μπωβουάρ.

 

Το 1964 αρνήθηκε το Νόμπελ για την Λογοτεχνία, λέγοντας πως “ένας συγγραφέας δεν πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να γίνει κατεστημένο”.

 

Μα αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστό είναι πως υπάρχουν πολλά και ποικίλα είδη χαλβά. Να λοιπόν μια συνταγή που σίγουρα θα ευχαριστούσε τον Σάρτρ:

 

2 φλυτζάνια μέλι – 1 1/2 φλυτζάνι ταχίνι – 1 κουταλιά σούπας βανίλια – 1κουταλάκι κανέλλα σκόνη – 2 ασπράδια – 3/4 φλυτζάνι α μύγδαλα, ψημένα και χοντροκοπανισμένα.

 

1. Καλύπτουμε με χαρτί ζαχαροπλαστικής το εσωτερικό μιας μακρόστενης φόρμας για κέϊκ. Αφήνουμε το χαρτί να περισσεύει απ’ έξω.

 

2. Σ’ ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά το μέλι, ανακατεύοντας πότε πότε.

 

3. Ενώ το μέλι ζεσταίνεται, ανακατεύουμε καλά το ταχίνι με την κανέλλα και την βανίλια. Με μίξερ του χεριού χτυπάμε τα ασπράδια μέχρι να σχηματίσουν “κορυφές”.

 

4. Προσθέτουμε στα ασπράδια το ταχίνι και ανακατεύουμε ελαφρά. Αργά αργά χύνουμε στο μείγμα το μέλι ανακατεύοντας ταυτόχρονα για 6 – 8 λεπτά, μέχρι το μείγμα να σφίξει λίγο. Προσθέτουμε τα αμύγδαλα.

 

5. Αδειάζουμε το μείγμα στην φόρμα. Καλύπτουμε με διάφανη μεμβράνη και βάζουμε στο ψυγείο 24 – 36 ώρες, μέχρι να στερεοποιηθεί.

 

6. Κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε πασπαλισμένο με αμύγδαλα και κανέλλα.

 

 

 

SHARE
RELATED POSTS
ΗΤΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΚΑΡΙ, ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΟ…ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ… – IT WAS SO OLD A SHIP… WHO KNOWS…, του Βαγγέλη Παυλίδη
Bαγγέλης Παυλίδης: Ανασχηματισμός
Ρόδος, 27-28 Ιουλίου 1480 — Rhodes, 27-28 July 1480, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.