Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

Ξέρετε πώς διαλαλούν οι κότες την γέννηση του αυγού τους, ε. Κάπως έτσι τώρα κι εγώ γιατί μόλις μου ανακοινώθηκε -τηλεφωνικά. Ακόμα δεν το έχω πιάσει στα χέρια μου μα μπορώ τώρα να ανακοινώσω πως κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη “Ο Βόρακας, ο Κόρακας και η σονάτα της Φανής”, μια ιστορία, ένα παραμύθι της Γεωργίας Γαλανοπούλου.

Στις επόμενες ημέρες, όταν θα το έχω μπροστά μου -στα χέρια μου- θα γράψω περισσότερα. Για την ώρα, θέλω μόνο να ευχαριστήσω την Γεωργία Γαλανοπούλου και τη Έλενα Πατάκη που με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να το εικονογραφήσω. Κι ακόμα τον Βασίλη Δημουλίνο για την άψογη συνεργασία πάνω στο γραφίστικο μέρος.
Παραθέτω το εξώφυλλο και τις πρώτες αράδες.

Στην άκρη της πόλης,

εκεί που η θάλασσα με τη στεριά

άλλοτε αντάλλαζαν φιλιά,

εκεί που τ’ ασπρόδεντρο το μαραμένο

μονάχο στέκεται και λυπημένο,

κάποτε ζούσε η Φανή,

η διάφανη, η φωτεινή.

Μάλιστα, λένε κάποιοι μεγάλοι

πως πλάι στο ασπρόδεντρο

σ’ ένα παλιό τσουκάλι

ακόμα και σήμερα μπορείς να δεις

αυτό που ήταν άλλοτε το σπίτι της Φανής.

Να ξέρει άραγε να πει κανείς

την ιστορία της Φανής;

Πώς χάθηκε απ’ τη φύση

κι αν πάλι θα γυρίσει;

Ο Βόρακας ξέρει! Ίσως μιλήσει…

Να το καράβι του!

Σαν φάντασμα στέκει φοβερό

σ’ άδειο λιμάνι, δίχως νερό.

Κι έτσι που γέρνει ρημαγμένο

λένε πως είναι στοιχειωμένο!