Μαρία Καρχιλάκη

Το παγιδευμένο αυτοκίνητο που εξερράγη λίγο πριν από τα μεσάνυχτα Δευτέρας προς Τρίτη 28 Απρίλη 2015 σε μια από τις πιο εμπορικές συνοικίες της δυτικής Βαγδάτης, το Μανσούρ, σκότωσε τουλάχιστον 10 ανθρώπους, τραυμάτισε 27 και προκάλεσε μεγάλη καταστροφή. Η επίθεση ήταν έργο των τζιχαντιστών, οι οποίοι τον τελευταίο καιρό έχουν εντείνει τον πόλεμο κατατρομοκράτησης και φθοράς στην πρωτεύουσα του Ιράκ με χτυπήματα σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Λίγες ώρες αργότερα, εκεί ακριβώς που έγινε το κακό, πάνω στ’ αποκαΐδια και μέσα στη συμφορά, ο Καρίμ Ουάσφι, ο πιο διάσημος μαέστρος του Ιράκ, καλλιτεχνικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας την περίοδο 2007 – 2012, επί χρόνια μαχητικός ακτιβιστής, έβαλε μια καρέκλα, έβγαλε το τσέλο του απ’ τη θήκη, κάθισε κι άρχισε τη μουσική του διαμαρτυρία εκφράζοντας, όπως ο ίδιος είπε σ’ όσους τον ρωτούσαν, τα εξής:

οι τρομοκράτες δεν θα καταφέρουν να καταστρέψουν το Ιράκ

οι Ιρακινοί θέλουν να ζήσουν και να προστατέψουν την πολιτιστική τους κληρονομιά

ο πολιτισμός που ξεκίνησε από το Ιράκ δεν θα πεθάνει

οι βόμβες δεν είναι λύση για τα προβλήματά μας

ΚΑΡΙΜ ΟΥΑΣΦΙ: Είναι ο μόνος τρόπος που ξέρω για να δείξω αυτά που νιώθω. Στο παράλογο πρέπει να αντιτάξεις το κανονικό

Ο τρόπος του αποδείχτηκε πως χτύπησε “φλέβα”.

Το μήνυμα και η κραυγή της απόγνωσής του πέρασαν άμεσα στον κόσμο. Ξεπερνώντας την πρώτη έκπληξη, όσοι ήταν κοντά άρχισαν να μαζεύονται γύρω του, να τον φωτογραφίζουν, να τον βιντεοσκοπούν και στη συνέχεια να επικοινωνούν το ρεσιτάλ διαμαρτυρίας του μέσω των σόσιαλ μίντια. Σ’ ελάχιστο χρόνο, ο τσελίστας της Βαγδάτης και το μήνυμά του έγιναν viral, αναπτερώνοντας, για λίγο έστω, το διαλυμένο ηθικό της ιρακινής πρωτεύουσας . 

Δεν κούνησε από το σημείο παρά αργά το βράδυ της Τρίτης όταν πια ο τόπος είχε γεμίσει λουλούδια από συμπολίτες του που, παρακινημένοι από εκείνον, αψήφισαν τον κίνδυνο των τζιχαντιστών, βγήκαν από τα σπίτια τους και κατά κύματα έφταναν στο μέρος της επίθεσης.

Ο Καρίμ Ουάσφι είναι ο δεύτερος τσελίστας στον κόσμο που, κατά κάποιο τρόπο, “χάνει” τ’ όνομά του κι αποκτά νέα ταυτότητα στη βάση της επαγγελματικής ιδιότητας και της πόλης καταγωγής του∙ είναι πλέον ο “Τσελίστας της Βαγδάτης“. Είχε προηγηθεί, πριν από 23 χρόνια, ο Βόσνιος, Βεντράν Σμαίλοβιτς, που έμεινε στην ιστορία ως “Τσελίστας του Σαράγεβο“, με τα δικά του ρεσιτάλ διαμαρτυρίας στα ερείπια της πόλης του -αρχής γενομένης από τη βομβαρδισμένη Εθνική Βιβλιοθήκη του Σαράγεβο- στη διάρκεια του αιματηρού εμφυλίου που κράτησε από το 1992 μέχρι το 1995.

σημείο τρομοκρατικής επίθεσης στη συνοικία Μανσούρ της Βαγδάτης

ο Βεντράν Σμαίλοβιτς στη βομβαρδισμένη Βιβλιοθήκη του Σαράγεβο