Ο ΟΗΕ καθιέρωσε το πορτοκαλί ως το χρώμα που συμβολίζει τον αγώνα ενάντια στη γυναικεία κακοποίηση. Στα πλαίσια λοιπόν των φετινών

δράσεων θα φωταγωγηθεί το κτήριο της Βουλής συμβολικά με πορτοκαλί χρώμα, ενώ και οι παρουσιαστές της τηλεόρασης επίσης θα

φορούν το γνωστό πορτοκαλί κορδελάκι στο πέτο.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακοποίησης των Γυναικών ή Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών γιορτάζεται στις

25 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, όπου ανακήρυξε τη

συγκεκριμένη ημέρα ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Στόχος του εορτασμού της είναι η ανάδειξη και η

ευαισθητοποίηση ενός τόσο σημαντικού προβλήματος σε όλο τον πλανήτη, καθώς και η ενημέρωση ώστε να καταπολεμηθεί αυτό το βίαιο

φαινόμενο. Μάλιστα, μετά την δολοφονία των τριών αδελφών Μιραμπάλ (πολιτικές ακτιβίστριεςστη Δομινικανή Δημοκρατία το 1960) με

διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο, η ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτού

γεγονότος.

Η βία κατά των γυναικών έχει πολλές μορφές, οι πιο γνωστές της είναι η σεξουαλική, η σωματική και η ψυχική ή συναισθηματική βία.

Σεξουαλική βία: εξαναγκασμός σε σεξουαλική συνεύρεση, που συνήθως συνοδεύεται και από τις άλλες δύο μορφές βίας

Σωματική βία: πράξεις που γίνονται με σκοπό την πρόκληση πόνου ή τον τραυματισμό, με διακυμάνσεις από ένα απλό χαστούκι μέχρι

σοβαρό τραυματισμό και από πειρα ανθρωποκτονίας.

Ψυχολογική ή συναισθηματική βία: εξύβριση και λεκτική κακομεταχείριση, με σκοπό την πρόκληση όχι μόνο φόβου αλλά και εξάρτησης

(οικονομικής, ψυχολογικής) λόγω της ταπείνωσης που αισθάνεται το θύμα, έτσι ώστε ο θύτης να έχει τον πλήρη έλεγχο της κοινωνικής

ζωής του θύματος.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στην κουλτούρα, στην εθνικότητα, στη γλώσσα, στη θρησκεία, στο χρώμα

στη κοινωνικο-οικονομική τάξη. Οι κακοποιημένες γυναίκες υποφέρουν σιωπηλά καθώς δύσκολα ζητούν βοήθεια, εφόσον η απειλή της

ίδιας της ζωής τους μέσα από τον φόβο και την χειραγώγηση τις κάνει σχεδόν αδύναμες να μιλήσουν και να κυνηγήσουν την δικαίωσή τους

ακόμη και στις χώρες που τις στηρίζουν με νομοθετικό πλαίσιο, με αποτέλεσμα τα περισσότερα περιστατικά κακοποίησης να παραμένουν στο

σκοτάδι…

Στοιχεία για το 2015 στη χώρα μας:

Η Γραμματεία Γυναικών σε συνεργασία με την ΓΣΕΕ χτυπούν καμπανάκι καθώς τα ποσοστά κακοποίησης γυναικών αυξάνονται όλο και

περισσότερο στο οικογενειακό, κοινωνικό αλλά και εργασιακό περιβάλλον. Δεν είναι παράδοξο; Πως ενώ μορφωνόμαστε ως άτομα αλλά

και ως πολίτες δείχνουμε συμπεριφορές που θα άρμοζαν σε χρόνια του μεσαίωνα;

Στοιχεία για το 2013:

Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.

Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.

Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου 4 στις 10 προέρχονται από τα Βαλκάνια.

Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται: 7 στις 10

γυναίκες – θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική

κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.

Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών

είναι άνεργος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA)

Ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσηςπου εδρεύει στη Βιέννη της Αυστρίας (FRA)παρουσίασε προχθές στις

Βρυξέλλες τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης δημοσκοπικής έρευναςπου έχει γίνει μέχρι σήμερα στον κόσμο για το θέμα της βίας κατά των

γυναικών, όπου συμμετείχαν 42.000 γυναίκες, ηλικίας από 18 έως 74 ετών. Συμμετείχαν δηλαδή 1.500 γυναίκες από καθεμία από τις 28

ευρωπαϊκές χώρες. Όταν αναφερόμαστε στη βία εννοούμε διάφορες μορφές βίας όπως για παράδειγμα τον ξυλοδαρμό, το κάψιμο,τον

βιασμό και οποιαδήποτε άλλη μορφή. «Είναι ένα κακό σε όλη την Ευρώπη. Οι γυναίκες δεν είναι ασφαλείς στο δρόμο, δεν είναι ασφαλείς

στο χώρο εργασίας τους, και, τέλος, δεν είναι ασφαλείς ούτε μέσα στο σπίτι τους», δήλωσε ο διευθυντής του ευρωπαϊκού οργανισμού FRA

Μόρτν Κιάερουμ.

Οι γυναίκες κατέθεσαν τις προσωπικές τους ιστορίες και από τα στοιχεία της έρευνας εκτιμάται ότι:

13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρώπη είχαν κακοποιηθεί σωματικά έναν χρόνο πριν πραγματοποιηθεί η μελέτη και 3,7 εκατομμύρια είχαν

υποστεί σεξουαλική κακοποίηση στο ίδιο διάστημα.

1 στις 3 γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει πέσει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής επίθεσης.

25% των Ελληνίδων έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας από την ηλικία των 15 ετών και άνω

Στο 19% των Ελληνίδων η βία (σωματική ή/και σεξουαλική)προέρχεται από τον σύντροφο, ενώ ο μέσος όρος στη Ευρώπη φτάνει στο 22%

Η Β. Ευρώπη κατέχει τα υψηλότερα ποσοστά βίας κατά των γυναικών, με τις σκανδιναβικές χώρες να κατέχουν τις πρώτες θέσεις (52% στη

Δανία, 47% στη Φιλανδία, 46% στη Σουηδία, 45% στην Ολλανδία), ενώ στις μεσογειακές χώρες τα ποσοστά είναι αρκετά κάτω από τον

ευρωπαϊκό μέσο όρο-κάτω από το 33% δηλαδή, (27% στην Ιταλία, 25% στην Ελλάδα, 24% στην Πορτογαλία, 22% στην Ισπανία, στη

Μάλτα και στην Κύπρο). Στη Πολωνία, Αυστρία και Κροατία τα ποσοστά βίας πέφτου ακόμη περισσότερο, γύρω στο 20%. Η διαφορά αυτή

οφείλεται σε μεγάλο βαθμό όχι στο ότι οι άνδρες στο βορά είναι πιο βίαιοι αλλά στο γεγονός ότι στη Β. Ευρώπη οι γυναίκες έχουν πιο συχνά

τη δυνατότητα να καταφύγουν σε κατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης και ενθαρρύνονται να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας.

Η βία κατά των γυναικών (άνω των 15 ετών) βρίσκεται παντού, στο σπίτι, τη δουλειά, σε δημόσιους χώρους και στο διαδίκτυο.

Το 43% των γυναικών έχει βιώσει κάποια μορφή ψυχολογικής βίας από έναν πρώην ή νυν σύντροφο, όπως π.χ. δημόσιο εξευτελισμό,

απαγόρευση εξόδου από το σπίτι ή κλείδωμα στο σπίτι, εξαναγκασμό να δουν πορνογραφικό υλικό και απειλές χρήσης βίας.

Το 18% των γυναικών στην Ε.Ε., ή 9 εκατομμύρια γυναίκες έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης (stalking), ενώ το 21% των

γυναικών που έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης ανέφεραν ότι διήρκεσε πάνω από δύο χρόνια.

Το 55% των γυναικών στην Ε.Ε. δηλώνει ότι έχει βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης, όπου το 32% του συνόλου των

θυμάτων σεξουαλικής παρενόχλησης ανέφεραν ότι αυτουργός ήταν προϊστάμενος, συνάδελφος ή πελάτης.

Ηλεκτρονική Παρενόχληση από το Διαδίκτυο:

Μία νέα μορφή ηλεκτρονικής παρενόχλησης έχει ξεκινήσει και γίνεται στις νεαρές γυναίκες (από 18 ως 29 ετών), όπου τους στέλνουν

μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου στο κινητό τηλέφωνο (SMS)ή τους κάνουν ανήθικες προτάσεις μέσα από τα μέσα κοινωνικής

δικτύωσης, στέλνοντάς τους ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα. Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με σεξουαλικού περιεχομένου

παρενοχλήσεις.

11% των γυναικών δηλώνει ότι έχει δεχθεί τέτοιους είδους σεξουαλικού περιεχομένου ανάρμοστες προτάσεις

20% των γυναικών που έχει δεχτεί αυτές τις προτάσεις έχει πέσει και θύμα

5% του συνόλου των γυναικών στην Ευρώπη έχει πέσει θύμα βιασμού

1 στις 10 γυναίκες, θύματα σεξουαλικής βίας από μη συντρόφους, ανέφερε ότι στο πιο σοβαρό περιστατικό εμπλέκονταν περισσότεροι

αυτουργοί.

Βία κατά γυναικών στην παιδική ηλικία (κάτω των 15 ετών)

Στην ίδια έρευνα περιλαμβάνονται και περιπτώσεις βίας κατά γυναικών όταν εκείνες βρίσκονταν στη παιδική ηλικία (κάτω των 15 ετών).Τα

αποτελέσματα έδειξαν ότι:

23% των γυναικών στην Ελλάδα (33%) είχε εμπειρίες σωματικής ή ψυχολογικής βίας στη παιδική ηλικία από κάποιον ενήλικα.

5% των γυναικών στην Ελλάδα (12% στην Ευρώπη) είχε εμπειρίες σεξουαλικής βίας στη παιδική ηλικία, όπου οι μισές γίνονταν από άνδρες

που δεν γνώριζαν. Σημαντικό είναι ότι το 67% των γυναικών δεν κατήγγειλε ποτέ στην αστυνομία ή σε άλλη οργάνωση, το πιο σοβαρό

περιστατικό βίας από σύντροφο.

Πάνω από το ¼ των γυναικών στην ΕΕ έχουν υποστεί σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 15 ετών, με θύτες

κυρίως τους ίδιους τους γονείς τους.

Στοιχεία από το ιατρικό περιοδικό «Lancet» δείχνουν ότι τα επίπεδα της βίας κατά των γυναικών εξακολουθούν και παραμένουν απαράδεκτα

υψηλά, παρόλη την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση, περιλαμβάνοντας μορφές βίας που έχουν σοβαρές συνέπειες στη ψυχική και

σωματική υγεία σε εκατομμύρια γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, προστίθενται και οι πολεμικές και εμφύλιες

συγκρούσεις, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, οι βιασμοί, που χειροτερεύουν το πρόβλημα ακόμα περισσότερο.

1 στις 3 γυναίκες παγκοσμίως έχει ήδη βιώσει τη σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της,

7% των γυναικών της Γης αναμένεται, κάποια στιγμή στη ζωή τους, να πέσουν θύμα σεξουαλικής επίθεσης από κάποιον άνδρα, που δεν

είναι σύντροφός τους.

100 έως 140 εκατομμύρια εκτιμώνται τα κορίτσια και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε υποχρεωτικό ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων

(κλειτοριδεκτομές) και κάθε χρόνο, μόνο στην Αφρική, πάνω από 3 εκατομμύρια κορίτσια θα υποστούν και αυτές στην “περίφημη”

κλειτοριδεκτομή, έτσι ώστε να μην έχουν καμία σεξουαλική απόλαυση (προνόμιο των ανδρών και μόνο), ενώ παράλληλα οι επιπτώσεις από

τις μολύνσεις είναι εξίσου επικίνδυνες εφόσον πολλά από αυτά τα κορίτσια χάνουν τη ζωή τους.

70 εκατομμύρια κορίτσια στον πλανήτη έχουν παντρευτεί πριν γίνουν 18 ετών, συχνά παρά τη θέλησή τους.

Στατιστικά στοιχεία βίας κατά των γυναικών ανά τον κόσμο:

40% με 70% των δολοφονηθέντων γυναικών, ο θύτης είναι ο ερωτικός σύντροφος (Αυστραλία, Καναδάς, Ισραήλ, Νότια Αφρική, ΗΠΑ)

Περισσότερα από 64 εκατομμύρια κορίτσια σε όλο τον κόσμο είναι παιδιά-νύφες. Μάλιστα, το 46% των γυναικών που βρίσκονται στην

ηλικία 20-24 ετών (Νότια Ασία) και το 41% (Δυτική και Κεντρική Αφρική) αναφέρουν ότι παντρεύτηκαν πριν την ηλικία των 18 ετών

40-50% των γυναικών στις χώρες της ΕΕ έχει υποστεί διάφορες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας.

83% των κοριτσιών ηλικίας 12 – 16 ετών έχει υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στα δημόσια σχολεία (ΗΠΑ)

Περίπου 140 εκατομμύρια γυναίκες και κοπέλες στον κόσμο έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.

Τα θύματα της αναγκαστικής δουλείας είναι γυναίκες και κορίτσια στο 55% των υπολογιζόμενων 20,9 εκατομμυρίων θυμάτων και το 98%

των υπολογιζόμενων 4,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που εξωθούνται στη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, 20.000 με 50.000 γυναίκες βιάστηκαν μεταξύ 1992-1995 στον πόλεμο Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ενώ

περίπου 250.000 με 500.000 γυναίκες και κοπέλες βιάστηκαν στη γενοκτονία της Ρουάντα το 1994.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μία γυναίκα ή κάποιος που θέλει να ενημερωθεί ή ακόμη και να ζητήσει βοήθεια;

Στους παρακάτω φορείς μπορούν να απευθύνονται γυναίκες και όσοι θέλουν να ενημερωθούν ή και να ζητήσουν βοήθεια γύρω από την

ασφάλεια, την προστασία των γυναικών.

Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων Τηλεφωνική Γραμμής SOS 15900. Στόχος της δράσης είναι να παροτρύνει γυναίκες που έχουν

πέσει θύματα βίας να ξεπεράσουν τον φόβο τους και να μιλήσουν ανοιχτά για την κοινωνική αυτή μάστιγα. Δραγατσανίου 8, 105 59 Αθήνα,

210 3315291-5, 213 1511 + εσωτ .Fax: 210 3315276 – 210 3231316, e-mail:[email protected], http://www.isotita.gr

Γυναικείες Συλλογικότητες Κατάλογος με γυναικείες οργανώσεις στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο

http://www.sapphogr.net/gynaika/w-orgs.html

Γραμμή SOS «Δίπλα σου»: 800-11-88 881 (από σταθερό τηλέφωνο χωρίς χρέωση), 210 7786 800 (από κινητό τηλέφωνο με χρέωση)

Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών: Αθήνα: 210 5235 318, 210 5235 250, Πειραιάς : 210 4112 091, 210 4129 101

Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών: 210 3828 126 (Δευτέρα – Παρασκευή 16.00 – 20.00)

Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας – Βοήθεια για τη Βία μέσα στην οικογένεια: 210 3616 232 (Τετάρτη 18.00 – 20.00)

Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας: 210 5221 101, 210 5316457

Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθήνας: 210 3613 340 (Ακαδημίας 60)

Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά: 210 4177 876 (Γούναρη 31)

Κέντρο Ερευνών για θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.) Αθήνα: 210 3212 690

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας 210 – 92.25.491

Κέντρο Στήριξης Οικογένειας (ΚΕΣΟ,Ακαδημίας 95 4ος όροφος,210 3811274, 210 3841536, fax: 210 3811959, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής

Αθηνών. Το Κέντρο προσφέρει νομική και ψυχολογική στήριξη σε γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση

Καταφύγιο Γυναίκας: 2310 – 551.041 Θεσσαλονίκη