Νίκος Βασιλειάδης

(Συντονιστής “Κέντρων Δια Βίου Μάθησης “
Υπεύθυνος Επικοινωνίας – Δημοσιότητας)

Λοιπόν αξίωμα πρώτον. Δεν μπορείς να κάνεις πολιτισμό χωρίς να κάνεις πολιτική. Και δεν μπορείς να κάνεις πολιτική χωρίς να είσαι

πολιτισμένος. Τα δύο αυτά πράγματα πάνε μαζί. Δηλαδή αν κάτι βρίσκεται μέσα στο πλαίσιο του πολιτισμού και προάγει την κουλτούρα,

σίγουρα πρέπει να κάνει και για την πολιτική. Πάντως πολιτική με εκφράσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ από μεγάλους άντρες και που

υβρίζουν αυτούς που σε συντηρούν για τόσα χρόνια δεν επιτρέπεται να κάνεις. Γιατί….υπάρχει και θεός και βλέπει.

Λοιπόν σε μια κοινωνία όπως η δική μας υπάρχουν στην αυτή την στιγμή 3 ειδών τύποι ανθρώπου οι οποίοι δρουν. Ο καλός, ο κακός και …

ο βλάκας.

Ο καλός είναι αυτός που τα βλέπει όλα αισιόδοξα... Που δεν είναι ιδιοτελής, που προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις έστω και σε λίγα

μικρά πράγματα εν μέσω αυτής της καταιγίδας να αποκτήσει κάθε συνάνθρωπός του ένα μικρό χαμόγελο… Είναι κομμάτι του

δοκιμαζόμενου λαού, εργάζεται, αγωνίζεται, βοηθά, παράγει, πληρώνει (ακόμη και τα κερατιάτικα τα δικά σου ) στεναχωριέται με τις πίκρες

του γείτονά του και του αδελφού του και πασχίζει να βοηθήσει.

Ο κακός είναι ο παρτάκιας… Ότι φάμε κι ότι πιούμε… Τον νοιάζει μόνο το πως θα περάσει αυτός καλά και κανένας άλλος. Χρόνια τώρα

κοροϊδεύει, τους συνανθρώπους του, τους συνεργάτες του, τους ψηφοφόρους του (αν είναι πολιτικός), οτιδήποτε έρχεται σε επαφή μαζί

του. Αυτή είναι η δουλειά του, ξυπνά το πρωί και σκέπτεται ποιον να κοροϊδέψει, πως θα ξεγελάσει και θα ψάξει για επόμενο θύμα μετά…

Μόνον παίρνει, απαιτεί, υβρίζει, και μετά κάθεται στις δάφνες των ηλιθίων που τον έφτασαν εκεί που βρίσκεται σήμερα. Δεν δένεται ποτέ

του συναισθηματικά, είναι μισάνθρωπος…

Ο Βλάκας είμαι εγώ... γιατί πολλές φορές λέω πράγματα που δεν θέλει ο άλλος να ακούσει. Δεν κρατιέμαι. Γιατί πάντα το έκανα αυτό και

μάλλον αυτό θα συνεχίσω να κάνω… το έχω μέσα μου…

Το έχω μέσα μου να στεναχωρώ άτομα που προσωπικά δεν μου φταίνε αλλά με τσαντίζει η…πολιτεία τους. Και φυσικά βγαίνω πάντα

χαμένος!

Τελειώνω με τα λόγια ενός άλλου μεγάλου Γάλλου, αυτοί που έχουν γαλλική κουλτούρα θα τον γνωρίζουν σίγουρα. Ελπίζω να βοηθήσουν,

όσο γίνεται περισσότερο.

Οι μεγάλοι άντρες εμπιστεύονται μόνο την κρίση τους, το ίδιο όμως κάνουν και οι ηλίθιοι. Paul Valery, 1871-1945, Γάλλος ποιητής

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

iPorta.gr