Χρήστος Μαγγούτας

Ο Φίλης είπε αυτά που του είπαν να πει

Ο Φίλης είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία και είπε αυτά ακριβώς που του είπαν να πει. Είχε εντολή να μην πειράξει την Τουρκία και τις

μεγάλες δυνάμεις. Γιατί μήπως είναι η πρώτη φορά; Είναι η «άψογος στάσις» που καταδυναστεύει την Ελλάδα εδώ και δυο αιώνες.

Είδατε πόσο έχουν παγώσει επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα εκτός από ψεύτικους λεονταρισμούς για το θεαθήναι? Είδατε να κάνουν κάτι

για τη Μακεδονία? Για την Κύπρο; Για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα; Όταν ήρθε η καλλίγραμμη δικηγόρος για να μας φέρει τα Μάρμαρα λίαν

συντόμως, ο τότε υπουργός πολιτισμού βιάστηκε να πει «Το θέμα δεν είναι ιστορικό, είναι πολιτικό». Και ενώ μας είχαν ξεκουφάνει τα ΜΜΕ

έπεσε σήμα για βαθιά νεκρική σιωπή.

Στο Τορόντο είχαμε έτοιμη την ψηφοφορία για την αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας από τον Καναδά. Η Επιτροπή είχε δουλέψει επί

χρόνια, είχε συγκεντρώσει τεράστιο αποδεικτικό υλικό και είχε πείσει τους καναδούς βουλευτές. Τελικά ήρθε το σήμα: μην κάνετε τίποτα,

είναι ευαίσθητη η θέση μας απέναντι στην Τουρκία. Και η ψηφοφορία δεν έγινε ποτέ όταν οι Καναδοί είδαν ότι η Αθήνα δε νοιάζεται για το

θέμα.

Ήταν και η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων με πρωτοβουλία των τριών συμπατριωτών βουλευτών μας (οι Αρμένιοι δεν είχαν εκλέξει βουλευτή).

Οι απειλές της Τουρκίας κατά του Καναδά ήταν απερίγραπτες με πρώτη την ακύρωση της σύμβασης των έργων του μετρό της Άγκυρας,

ζημιά ενός δισεκατομμυρίου για τον Καναδά. Αλλά υπάρχουν χώρες που έχουν τσίπα. Δε δίστασαν να αναγνωρίσουν την γενοκτονία των

Αρμενίων με όλες τις συνέπειες, ακόμα και να χάσουν τη σύμβαση για το μετρό. Έτσι η ελληνική ομογένεια κατάφερε να πετύχει την

αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων αλλά όχι των Ποντίων, της ίδιας μας της χώρας.

Αλλά η Ελλάδα δε μπορούσε να εμποδίσει ένα δήμο, το Δήμο του Τορόντο, να δωρίσει ένα χώρο στο προαύλιο του. Εκεί με έξοδα της

παροικίας αλλά και του Δήμου στήθηκε το Μνημείο της Γενοκτονίας που παρουσιάζει μια ποντιακή λύρα με συμβολικές χορδές τις

ραβδώσεις ενός ιωνικού κίονα.

Και παράλληλα μας χάρισε ένα πάρκο να το ονομάσουμε Πάρκο του Μ. Αλεξάνδρου και να στήσουμε την προτομή του με σημαντική

χορηγία από το Δήμο.

Τις τελευταίες δεκαετίες λόγω και του χρέους οι εντολές είναι άμεσες. Η Ευρώπη «των χειρών λύσασα την Ελλάδα, του τραχήλου δέδεκεν»,

ήτοι «ναι σε όλα». «Μην κάνετε τίποτα για την Κύπρο, τους Πόντιους, τους Σκοπιανούς ή τα Μάρμαρα γιατί χαλάτε τις σχέσεις με τους

γείτονες και θα το πληρώσετε ακριβά –και η χώρα και εσύ ως πρωθυπουργός».

Η φωτογραφία είναι από τις μέρες που χτίστηκε το μνημείο, τώρα έχει γίνει ένα πανέμορφο δασάκι αφιερωμένο «Εις μνήμην όλων των

Ποντίων που εθυσιασθησαν εις τον βωμόν της πατρίδος» — For all the Pontians we Remember their Time of Sorrow and Sacrifice”

1914-1923

* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

iPorta.gr