* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής

στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Η Ελλάδα μου θυμίζει το ΕΜΣΤ που σήμερα ανοίγει τις πύλες του με μία περιοδική, φλαμανδοελληνική έκθεση, κληρονομιά του Φαμπρ. Τα μόνιμα εκθέματα του οποίου αναμένονται στο άδηλο αλλά καθόλου άδολο μέλλον.
Απέξω λοιπόν Σαμπρίνα, το εθνικό μας κιτς και από μέσα Δανάη, το εθνικό μας δήθεν. Εν τω μεταξύ η Ιστορία προς το παρόν σχολάζει αφού δεν φαίνεται να την έχουν πολλή ανάγκη στην χώρα των Λωτοφάγων.
Χωρίς μνήμη, χωρίς παιδεία, χωρίς αξιοκρατία, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς φόβο Ιστορίας, χωρίς τρόμο του κενού πορευόμαστε μέσα σε μιαν χαζοχαρούμενη φαντασμαγορία με τα θαύματα όμως να μας χλευάζουν και τις εικόνες να μας τιμωρούν.

Εδώ ΕΣΡ δεν μπορεί να στήσει, πόσο μάλλον ανασχηματισμό. Παρόλα αυτά επιμένει… Ο Αλέξης απόψε μάλλον θα υποδυθεί έναν ρόλο που του αρέσει : τον πολιτιστικά ενήμερο. Πλάι στον δυσανεκτικό κύριο Μπαλτά. Παρότι η παιδεία του είναι δήθεν και η κουλτούρα του κιτς. Και παρότι ο γόρδιος δεσμός του πολιτισμού δεν κόβεται με μπαλτάδες. Απαιτούνται όπλα πιο λεπτεπίλεπτα.

Εν τω μεταξύ η μαύρη οικονομία έχει ισοφαρίσει εφιαλτικά το άνοιγμα και το εύρος των νόμιμων συναλλαγών στη χώρα. Και αυτό συμβαίνει τόσο λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής όσο και λόγω του ανείσπρακτου ΦΠΑ. Επειδή ουδείς πλέον κόβει απόδειξη πουθενά αλλά πάντες οι συναλλασσόμενοι απλώς παζαρεύουν τη χαμηλότερη τιμή. Επιστρέψαμε στην αρχαία εποχή των ανταλλαγών και του παζαριού καθώς το πλοίο που λέγεται Ευρώπη απομακρύνεται αργά τόσο χωρικά όσο και ψυχικά από τον τόπο.

Εξ ου και ο κατήφορος των εσόδων. Η παραοικονομία στην Ελλάδα θα μπορούσε να τυπώσει παράλληλο νόμισμα! Αυτό και αν είναι πολιτιστική κατρακύλα. Επειδή πολιτισμός σημαίνει πρωτίστως ποιότητα ζωής. Το σχέδιο Λαφαζάνη – Βαρουφάκη από την ανάποδη.

Επαναλαμβάνω : ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΝΌΜΙΣΜΑ. Και ενώ ο Βαρουφάκης βρίσκεται πλέον στα αζήτητα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – εκεί βρήκαν ήδη νέους, άφθαρτους κλόουν – η εικαστικός σύζυγός του θα λάμψει απόψε στα θυρανοίξια του ΕΜΣΤ. Όλα κι όλα. Πάνω από όλα οι καλλιτεχνικές αξίες στη χώρα του Σύριζα. Έστω και αν η λειτουργία του νέου – παλαιού Μουσείου υπονομεύεται από την πρώτη στιγμή εξ αιτίας του οικονομικού αδιεξόδου. Ούτως ή άλλως στην φίλη μου Κατερίνα πολλές ευχές και επιτυχία σήμερα και για συνέχεια αύριο. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να τα καταφέρει. Αρκεί να θυμάται πάντα ότι εκπροσωπεί τον ελληνικό μοντερνισμό και όχι τις σειρήνες ευκαιρίας.

ΥΓ. Εντυπωσιακότατο το εσωτερικό του ΕΜΣΤ με το κλιμακοστάσιο να δημιουργεί γοητευτικό ίλιγγο και και την έσχαρα του φωταγωγού στην οροφή να απογειώνει δυναμικά και το βλέμμα και τη φαντασία. Οι εικόνες τιμωρούν, οι εικόνες καταπραΰνουν.