Όταν ως πρωθυπουργός συγκαλείς Υπουργικό Συμβούλιο σημαίνει ότι έχεις κάτι πολύ σοβαρό ν’ ανακοινώσεις.
Ατυχώς όμως ο κύριος Τσίπρας το συνεκάλεσε για να πει ”μια από τα ίδια”. Μια επαναλαμβανόμενη ρητορική στηριγμένη στο ”εμείς” και οι ”άλλοι” δεν δημιουργεί απολύτως κανένα συναίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης στους πολίτες.
Αναφέρθηκε λοιπόν ο πρωθυπουργός στις τηλεοπτικές άδειες.Αυτός στην πραγματικότητα ήταν και ο λόγος της σύγκλισης του Υπουργικού Συμβουλίου.Ν’ ανακοινώσει δηλαδή ότι θα έχουμε από τούδε και στο εξής τέσσερις τηλεοπτικές άδειες ανά την επικράτεια.
Σημασία δεν έχει εάν έχουμε τέσσερα, δεκατέσσερα, εικοσιτέσσερα σημασία έχει ν’ αντιληφθεί η κυβέρνηση πως ζούμε στον καπιταλισμό. Που σημαίνει ότι όποιος διαθέτει το χρήμα και εκπληρώνει τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί, παίρνει άδεια,με την πρόβλεψη πως εάν δεν ανταποκριθεί στις οικονομικές και άλλες συμβατικές υποχρεώσεις του εντός ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, η άδεια θα ανακαλείται αυτόματα. Τόσο απλά, τόσο καθαρά. Η επιδίωξη της κυβέρνησης να δοθεί ένας τόσο περιορισμένος αριθμός αδειών,σημαίνει ότι τα θέλει ελεγχόμενα τα κανάλια αυτά με τις ευλογίες ασφαλώς του καθεστώτος.
Για το ασφαλιστικό τώρα,είναι πλέον αργά για βελτιώσεις που υποσχέθηκε ο κύριος Τσίπρας. Οι κόκκινες γραμμές που έμπαιναν έχουν ήδη ξεθωριάσει και κανένας πλέον δεν ομιλεί περί αυτών. Πέρασαν στο παρελθόν ανεπιστρεπτί.Οδεύουμε σε νέες περικοπές-μυστικές-και κύριων συντάξεων ανεξάρτητα εάν αυτές οι περικοπές είναι από το πρώτο ευρώ ή από τα τετρακόσια. Η γραμμή Τόμσεν ”κόψτε συντάξεις” (το γνωστό ”τροπάριο” όπου συνεχώς αποτυγχάνει), φαίνεται να μη βρίσκει κανένα εμπόδιο από κυβερνητικής πλευράς.
Για το προσφυγικό η κυβέρνηση ”τρέμει” αυτό που έρχεται. Ο εγκλωβισμός των προσφύγων στη χώρα μας κλείνοντας τα βόρεια σύνορά τους οι βαλκανικές χώρες, είναι προ των θυρών.
Αναφέρθηκε ακόμη ο πρωθυπουργός και στο Κυπριακό. Απορώ γιατί έκανε αυτή την τοποθέτηση, τη στιγμή που η ελληνική εξωτερική πολιτική – παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες του κυρίου Κοντζιά – είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Τέλος ο κύριος Τσίπρας αναφέρθηκε και στ’ αποτελέσματα που είχε με την επίσκεψή του στο Ιράν. Έρχονται επενδύσεις και αναπτυξιακές συμφωνίες είπε περιχαρής ο πρωθυπουργός, καθώς πιστεύει, αφελώς μάλλον, πως αφού επήλθε συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, θ’ ανοίξουν και οι πόρτες της Δύσης.
Αυτό που διαφεύγει της προσοχής του πρωθυπουργού, είναι πως και το Ιράν ψάχνει να βρει χρήματα για να εκσυγχρονίσει το απαρχαιωμένο δίκτυο αγωγών του μεταφοράς του πετρελαίου του.
Συνεπώς, το να πηγαίνει ο πρωθυπουργός στο Ιράν και να βλέπει…χαλιά, φαντάζομαι πως τον μόνο που μπορεί να ενδιαφέρει είναι η κυρία Μοιραράκη που τα πουλάει στην τηλεόραση.
Βέβαια, εάν μιλάμε για ”ιπτάμενο χαλί”, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό σε συνθήκες διαφυγής,από τα γνωστά ελικόπτερα…
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr