Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Προσπέρασα την οργή των αριθμών

Τον ίλιγγο των αλαφιασμένων λέξεων

Αργ.Μαρνέρος, Χρόνος χαράκτης

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ορισμένοι πολιτικοί χώροι πιστεύουν ότι έχουν να ωφεληθούν σε κάτι[ιδεολογικά ή εκλογικά] εάν-εν μέσω Πανδημίας- φέρνουν συνεχώς σε αντι-παρά-θεση Ελευθερίες και Ασφάλεια. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν πρόκειται για τη γνωστή πολιτική σύγκρουση Ελευθερίας και Ασφάλειας στο επίπεδο του Κράτους Δικαίου και των Δικαιωμάτων του πολίτη, αλλά για περιορισμούς σε συγκεκριμένες ελευθερίες κίνησης για λόγους υγειονομικής ασφάλειας;  Όσο κι αν θέλουν κάποιοι θεωρητικοί [μεταξύ των οποίων διάφοροι συνταγματολογούντες] να παρομοιάζουν την κρίση Πανδημίας με τη Δικτατορία, κάνοντας ιδιαίτερο κακό στα δημόσια ήθη, και να ταυτίζουν ένα δημοκρατικά εκλεγμένο κόμμα με ένα στρατιωτικό καθεστώς, νομίζω ότι αδικούν τους εαυτούς τους και τη δύσκολη για τη χώρα περίοδο. Επιχειρώντας να πείσουν [ποιούς άραγε; τους νοσούντες;] ότι οι αντισταθέντες με κόστος ζωής κατά της Χούντας και οι αρνούμενοι με άκαπνα βόλια το lockdown ή “τα εμβόλια προέρχονται από την ίδια μήτρα του αντι-φιλελευθερισμού και των ‘μαχητών για τα δικαιώματα του λαού” [sic] ή της [αστικής; Συνταγματικής;] Δημοκρατίας στην οποία στην καλύτερη περίπτωση δεν ομνύουν.

Η συνεχής μάλιστα αναφορά στην πολιτική ανυπακοή [του βιβλίου του Θορώ 1854] ή οι υπαινιγμοί για το ‘1984’ του Όργουελ δεν τους προσφέρουν πολλούς πόντους καθώς όποιος κάνει τον κόπο να μελετήσει προσεκτικά τα δύο αυτά βιβλία μάλλον δεν θα δικαιώσει τις απόψεις των Αγανακτισμένων ή των Ψεκασμένων. Ο αντιεξουσιαστικός λόγος συχνά κρύβει-εκτός από σκοτεινό παρελθόν-και έντονο ατομικισμό ή ναρκισσισμό που δεν ξέρω πόσο συμβατοί είναι με τη λαϊκή Αντίσταση, την οποία επικαλούνται.

Αδυναμία ελέγχου της κατάστασης, ανακλαστικός αυθορμητισμός,αμοραλισμός,αλογοκρισία,θολές ασάφειες και αμφισημίες, αντινομίες, αντιφάσεις, ασυνέπειες, σοφίσματα μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη για μία Μονομαχία με κάθε ‘εχθρό’, το Κράτος, την Παγκοσμιοποίηση, την Επιστήμη κοκ

Οι περισσότερο ‘μπασμένοι’ στα κόλπα προσπαθούν να δια-πλάσουν μιαν άλλη πραγματικότητα που θα σερβίρουν σαν σωτηρία στους ανήσυχους ανθρώπους. Άλλοι, οι πλέον υπεύθυνοι, περι-γράφοντας το story τους ξαφνιάζονται και οι ίδιοι για το πού οδηγούνται τα πράγματα, όμως δεν μπορούν να κάνουν πίσω λόγω ανειλημμένων υπο-χρεώσεων

Μ’αυτά και μ’αυτά, παρά τη νέα εφόρμηση του Κορονοϊού, συνεχίζουμε να ζούμε σ’έναν κάλπικο κόσμο:

-φοβισμένοι αλλά βέβαιοι για το αίσιον τέλος, αφού είμαστε ‘περιούσιος λαός’

-κλειδαμπαρωμένοι αλλά φανατικοί υπέρμαχοι της ελευθερίας [της δικής μας; όλων;]

-ξαφνιασμένοι από το απρόβλεπτο αλλά πρόθυμοι να διοχετεύσουμε fake news

-αμήχανοι για την αυριανή έκβαση αλλά έτοιμοι να χειριστούμε επικοινωνιακά παίγνια ή να προβούμε σε κομματικούς τακτικισμούς

-συνειδητοποιούντες ότι ουδείς αισθάνεται ασφαλής αλλά ασχημονούντες για τη μοίρα των αντιπάλων που προσεβλήθησαν

-κατανοούντες ότι σε αυτές τις συνθήκες μας χρειάζεται ορθολογισμός αλλά ευάλωτοι/ευπαθείς στα κελεύσματα των λαϊκιστών

Άπαντες για κάτι διαδηλώνουν, μερικοί κάποιο μυστικό υποδηλώνουν αλλά οι περισσότεροι αρνούνται να δηλώσουν ότι δεν θα την “βγάλουμε καθαρή” χωρίς ειλικρινή και άδολη συναίνεση ειδικού σκοπού.

Η Δημοκρατία μας χρειάζεται ενέσεις, φάρμακα και εμβόλια, όχι για να μπει σε καταστολή [από τους μεν και τους δε πολιτικούς θεράποντες] αλλά για να κατανοήσουν τα 10 εκατομμύρια των νοσούντων, από παντογνωσία και εμμονές , Ελλήνων ότι δεν μαχόμαστε ο ένας τον άλλον και δεν ρωτάμε τον πλαϊνό μας τι πιστεύει για το 1940, 1944, 1967, 1973.

Τόσο απλά, τόσο ανθρώπινα και τόσο δύσκολα για τους αρτηριοσκληρωτικούς

ΥΓ. 1ο: Πόσες Αντιγόνες αντέχει μία Δημοκρατία για να μη διασπαστεί;

ΥΓ.2ο: Από το 1-2-3 Πολυτεχνεία στο 1-2-3 Νοσοκομεία, μιας Πανδημίας δρόμος/τρόμος

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr