Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

Ο Τολστόι είναι ένας από εκείνους τους μεγάλους διανοούμενους που δεν μπορεί να κατηγοριοποηθεί. Παράξενος και απρόβλεπτος, συγγραφέας, ουμανιστής, μαχητής της ειρήνης, φιλόσοφος, Οι ιδέες του για την ειρηνική αντίσταση, την μη βία, άσκησαν αποφασιστική επιρροή σε προσωπικότητες του 20 αι. όπως ο Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κίγκ.
Ο Τολστόι έμαθε για την χορτοφαγία και έγινε οπαδός της την ίδια μέρα, σε μια συζήτηση με κάποιον κύριο Frey. “Μάλιστα φίλε μου”, είπε στο τέλος, “έχεις δίκιο. Σ’ ευχαριστώ για τα σοφά σου λόγια. Σίγουρα, θ’ ακολουθήσω το παράδειγμά σου και θα παρατήσω το κρέας”.
Αργότερα θα γράψει: “Εάν πράγματι ο άνθρωπος προσβλέπει σοβαρά σε μια δίκαιη ζωή… η πρώτη του πράξη πρέπει να είναι η αποχή από ζωική τροφή διότι, πέρα από την έξαρση των παθών που προξενεί η τροφή αυτή, είναι ανήθικη, καθώς απαιτεί μια πράξη αντίθετη προς την ηθική -δηλαδή τον φόνο- που συντελείται από απληστία και μόνο… Αυτή η κατάσταση είναι φοβερή. Όχι ο θάνατος και ο βασανισμός των ζώων μα το ότι ο άνθρωπος καταπιέζει μέσα του χωρίς λόγο την ύψιστη πνευματική του ιδιότητα -αυτήν της συμπάθειας και της λύπης για τα ζωντανά όντα…”
Αν και δεν προσπάθησε να επιβάλλει τις απόψεις του στην οικογένεια του τού άρεσε να τους πειράζει. Μια μέρα, η θεία του βρήκε στην θέση της στο τραπέζι ένα χασαπομάχαιρο κι ένα κοτόπουλο. Η κατάπληξή της απαντήθηκε από το Τολστόι: “Ξέραμε πως ήθελες να φας κοτόπουλο μα κανένας μας δεν μπορούσε να το σκοτώσει.”
Ασκητικός, ο Τολστόι, έστρεψε τα πυρά του και αλλού: “Πώς εξηγείται πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πράγματα που τους αποβλακώνουν: βότκα, κρασί, μπύρα, χασίς, όπιο, καπνό και άλλα λιγότερο συνηθισμένα- αιθέρα, μορφίνη κ.λ.π.; Γιατί ξεκίνησε αυτή η πρακτική; Γιατί ξαπλώθηκε τόσο γρήγορα και γιατί ξαπλώνεται ακόμα σε κάθε είδους ανθρώπους άγριους και πολιτισμένους; … γιατί οι άνθρωποι θέλουν να αποβλακώνονται;
Ο συγγραφέας της “ Άννα Καρένινα” και του “Πόλεμος και Ειρήνη” πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 1910 με το παλιό ημερολόγιο. Ο θάνατος του επήλθε από πνευμονία στον σταθμό του τραίνου, στο Αστάποβο. Ο σταθμάρχης τον πήρε σπίτι του και φώναξε γιατρούς, χωρίς αποτέλεσμα. Η αστυνομία προσπάθησε να περιορίσει την πρόσβαση στην κηδεία του χωρίς επιτυχία, καθώς χιλιάδες χωρικοί γέμισαν τους δρόμους.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές, τις τελευταίες ώρες του τις πέρασε κηρύττοντας την αγάπη και την μη βία στους συνεπιβάτες του στο τραίνο.