Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Κώστα Κρομμύδα είναι η καλή διάθεση, η χαρά και η αμεσότητα. Ηθοποιός, συγγραφέας, καταπληκτικός μπαμπάς είναι μερικά από τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν την προσωπικότητά του.

Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που ξέρουν να σκαλίζουν την επιφάνεια για να βρουν το βάθος, ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια, δίνουν απλόχερα αγάπη. Αν δεν τον έχετε γνωρίσει από κοντά και ζείτε στη Ρόδο, σήμερα στις 8 μμ στη Σορωνή στο σπίτι του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου “Αμπερνάλλι” θα παρουσιάσουμε το τελευταίο του βιβλίο “Ογκρέσα”.

Με αφορμή αυτό και αιτία τον ίδιο, σήμερα συνομιλούμε στην Πόρτα μαζί του. Αν μας διαβάζετε από την υπόλοιπη Ελλάδα, όπου σας επισκεφθεί, εμπιστευτείτε τον και ακολουθήστε τον. Το λιγότερο που θα κερδίσετε είναι να σας φτιάξει την διάθεση.

Τελευταίο βιβλίο: «Ογκρέσα» σημαίνει: Μυθική μορφή. Μυστηριακή γυναίκα με ακαταμάχητο έως επικίνδυνο ερωτισμό. Υποδηλώνει τη μοιραία, τη γυναίκα πλανεύτρα. Αναφέρεται και ως γυναίκα δράκαινα. Ποιος χαρακτήρας γυναίκας είναι επικίνδυνος; Άνδρα;

Όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει επικίνδυνοι. Αν δημιουργηθούν οι συνθήκες ο καθένας μπορεί να βγει από τον εαυτό του. Στην Ογκρέσα υπάρχει και το μοιραίο και το επικίνδυνο.

Αν γυρνούσατε πίσω το χρόνο, πού θα θέλατε να είχατε γεννηθεί;

Σ’ένα νησί της άγονης γραμμής.

Ασχολείστε με τα παιδιά τόσο συγγραφικά, όσο και ως πατέρας. Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για αυτά;

Τα παιδιά το κυριότερο που χρειάζονται είναι χρόνος. Ποιοτικός κοντά τους. Τα άλλα είναι μετά. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν εμπνευσμένο από την κόρη μου και τη διαδικασία ανατροφής της .

Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για τους ενήλικες;

Αν ακολουθούμε που και που τα ένστικτα μας τα οποία καταπιέζουμε, έχουμε ελπίδες να ζήσουμε πιο ευτυχισμένοι.

Πώς ήταν ο Κώστας παιδί;

Όπως πρέπει να είναι ένα παιδί. Παιχνίδι, αταξίες και ξεγνοιασιά. Και εικόνες, πολλές εικόνες.

Τι σας έλειπε ως παιδί;

Τελικά αυτά που μου έλειπαν με βοήθησαν να τα εκτιμήσω μεγαλώνοντας και να τους δίνω την αξία που πρέπει. Μου έλειπε η παρουσία των γονιών μου καθώς δούλευαν και δεν μπορούσαν να είναι συνέχεια κοντά μου. Το έκαναν όμως για εμάς και το έχω εκτιμήσει πολύ.

Όριο ή ελευθερία στα παιδιά;

Όριο με πολύ ελευθερία. Καλή και διακριτική εποπτεία θέλει.

Το επικινδυνότερο στοιχείο της εποχής, ποιο είναι;

Η μοναξιά.

Πότε η ζωή κάποιου χαραμίζεται;

Όταν τη ζει μόνος. Η ζωή και οι ομορφιές της είναι για να τα μοιράζεσαι.

Τι λείπει σήμερα από την λογοτεχνία;

Η αλήθεια.

Τι θαυμάζετε γύρω σας;

Την μαγεία της ίδιας της ζωής και της φύσης.

Τι απεχθάνεσθε;

Την αγένεια. Με την ευρύτερη έννοια.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου για να γίνει φίλος σας;

Να χαμογελά και να έχει χιούμορ. Και να σέβεται τα πάντα γύρω του.

Αν σκιτσάρατε τον καλύτερό σας φίλο, ποιο σκίτσο θα χρησιμοποιούσατε;

Του ροζ πάνθηρα

Σε ποιο τραγούδι, σκίτσο, τοπίο, βρίσκουμε τον Κώστα Κρομμύδα;

Τραγούδι, το «this is a man’s world»

Σκίτσο, ξανά του ροζ πάνθηρα.

Τοπίο, ένα λιβάδι στο χωρίο μου στα 1200 μέτρα μέσα στο δάσος.

Αν πρωταγωνιστούσατε σε κάποιο βιβλίο σας ποιο ρόλο θα σας δίνατε;

Σε κάποιον πολύ μικρό ρόλο που απλά παρατηρεί!

Ποια επιθυμία σας παραμένει απωθημένο;

Ένα πέτρινο σπίτι στο χωριό μου.

Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει στους ανθρώπους;

Το ταλέντο στην υποκριτική από ανθρώπους που δεν είναι ηθοποιοί.

Το χαρακτηριστικό σας ελάττωμα και προτέρημα;

Ο ενθουσιασμός μου είναι και τα δυο…

Μια εκτίμηση για την επόμενη δεκαετία…

Να γράφω να παίζω και να συνεχίσω να είμαι ερωτευμένος.

Τι θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας και δεν το είπατε;

Πως είναι ωραίο να είμαστε γενναιόδωροι με τη ζωή και να εκτιμούμε τα απλά. Διότι αυτά έχουν αξία και σημασία.

Τζίνα Δαβιλά