Χρήστος Μαγγούτας 

Κληρονομική διαδοχή: Από τη βασιλεία στην οικογενειοκρατία.

«Το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται» είχε πει κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Έχω μια αρχή για τους πολιτικούς: είναι σοφό να πιστέψεις ότι ισχύει το αντίθετο από όσα διακηρύσσουν. Από τον Ανδρέα ακούσαμε: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «Ευρώπη – ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι βάσεις του θανάτου». Και κατόρθωσε να κάνει ακριβώς τα αντίθετα: να ανοίξει το δρόμο ώστε η Ελλάδα να ΜΗΝ ανήκει στους Έλληνες είτε πληθυσμιακά είτε οικονομικά, να μπει μετά φανών και λαμπάδων στο «συνδικάτο» της Ευρώπης και να τριπλασιάσει τις βάσεις του θανάτου (πάντως με απόλυτη ισότητα: αν οι Αμερικάνοι φτιάξουν βάσεις στην Κρήτη έχουμε εμείς το δικαίωμα να φτιάξουμε παρόμοιες στην πολιτεία West Virginia !).

Οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης ακολούθησαν κατά γράμμα την «αρχή του αντιθέτου»: ο γιος του είπε «Λεφτά υπάρχουν», ενώ ήδη είχε αποφασίσει να μας στείλει στην καρμανιόλα του ΔΝΤ. Τα άλλα κόμματα δε μπορούσαν παρά να εφαρμόσουν τη σοφή αυτή αρχή. Ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε πριν από τις εκλογές του 2004 «Κάθαρση και διαφάνεια», αλλά ως το 2009 δεν είχε βρει πιο ηθικούς και διαυγείς πολιτικούς από τους Έλληνες — τα δισεκατομμύρια τα ζήτησαν και τα απόλαυσαν οι Πακιστανοί.

Και ήρθε η εποχή να εφαρμοστεί η εκ του αντιθέτου η αρχή και ξάστερα στην Αβασίλευτη Δημοκρατία. Κι εδώ η εξουσία κληρονομείται και κάθε Έλληνας γονιός ζει σε όνειρο αν πιστεύει ότι το παιδί του κάποτε θα ανέβει στην ανώτερη εξουσία και όχι θα τον διορίζει κάποιος επικυρίαρχος, όπως έκανε ο τότε βασιλεύς Κωνσταντίνος που κατά τον απίστευτο Πιπινέλη «έχει το δικαίωμα να διορίζει υπουργό και τον κηπουρό του».

Έτσι λοιπόν η κληρονομική διαδοχή συνεχίστηκε με τρεις μεγάλες δυναστείες να μονοπωλούν την εξουσία: Γεώργιος, Ανδρέας και Γιώργος Παπανδρέου. Κωνσταντίνος και Κώστας Καραμανλής, Κωνσταντίνος και Κυριάκος Μητσοτάκης. Μόνο καμιά δεκαριά άτομα ανάμεσα στα 8,000,000 που έχουν από Σύνταγμα το δικαίωμα του εκλέγεσθαι μοιράστηκαν κατά το Κληρονομικό Δίκαια την πολιτική κληρονομία.

Αλλά ακόμα και για τους λαϊκούς γαλαζοαίματους έρχεται κάποτε ημερομηνία λήξης και σοφό είναι να αποχωρήσουν σιωπηλά. Η συνάντηση Γιώργου Παπανδρέου με την κ. Φώφη Γεννηματά μόνο σαν ιλαροτραγωδία μπορεί να χαρακτηριστεί: χωρίς να έχουν τίποτα θετικό στοιχείο στην πορεία τους προσπαθούν να εξαργυρώσουν τα φωτοστέφανα των πατέρων τους.

Δεν ξέρω τι γνώμη είχε ο πατέρας της κ. Γεννηματά γι’ αυτήν. Πάντως ο Ανδρέας έλεγε στο στενό κύκλο του ότι ο γιος του δεν είναι ικανός για πρωθυπουργός γιατί θα κατέστρεφε τη δυναστεία, το κόμμα και την Ελλάδα. Δυστυχώς η μητέρα του Γιώργου του φούσκωνε τα μυαλά, ήταν άλλωστε ο δεύτερος όρος για το «χρυσό διαζύγιο» (ο πρώτος ήταν βέβαια τα Χ εκατομμύρια δολάρια, — αλλά περιμένουμε την κ. Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου να πει πρώτη το ποσό). Ακόμα και αν δεν έχει αυτογνωσία για τις ικανότητές του ο κ. Γ.Π. θα έπρεπε τουλάχιστο να ξέρει ότι κάποιος που ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και αρχηγός του κόμματος και από το 45% το κατάντησε 1.7% στην «Κίνηση», έχει αρκετά γελοιοποιηθεί.

Αφού έθαψε το παλιό ΠΑΣΟΚ. τώρα θέλει να θάψει και το ελάχιστο απομεινάρι του.

Όσο για την κ. Φώφη Γεννηματά τι καλύτερο περίμενε στην πολιτική σταδιοδρομία της από αυτό που την περιμένει: να δώσει το coup de grace σε ένα κόμμα που ψυχορραγεί; Που ήταν και δεν είναι πλέον.

Ας μου επιτραπούν δυο σατιρικά που αξίζουν πολύ περισσότερο από πολλά άρθρα μου.

Α. — Ρε γυναίκα, σταμάτα να ψωνίζεις τόσα πολλά, τι ΠΑΣΟΚ νομίζεις ότι έχουμε ακόμα;

Β. — Αγάπη μου θα αργήσω, έχουμε μια συνεδρίαση στο ΠΑΣΟΚ.

— Ψεύτη! Τότε γιατί ακούω φωνές;

Το τέλος του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο προδιαγεγραμμένο όσο το τέλος μιας αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Όσο πιο πολύ οι ήρωες προσπαθούν να αποφύγουν το πεπρωμένο, τόσο πιο πολύ το επιταχύνουν.

Ή μάλλον σαν τέλος αρχαίας ελληνικής κωμωδίες και κρίμα που δεν έχουμε έναν Αριστοφάνη στις μέρες μας να γράψει μια νέα εκδοχή του «Πλούτου ήτοι, ας πούμε: «πολιτικοί αργυρώνητοι Εφιάλτες και λαός «ιερό ψώνιο-θύμα».

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ: Για μη θεωρηθεί μεροληψία αναφέρω και δυο ακόμα μεγάλους ηγέτες μας:
Ο Κυριάκος θα είναι ο επόμενος σωτήρας μας κατά τις δημοσκοπήσεις, ο από μηχανής θεός (© Siemens S.A.) που θα ολοκληρώσει αλλά με αναισθητικό τον αποκεφαλισμό μας.
«Η δυναστεία μου αρχίζει από μένα» είχε πει ο Μ. Ναπολέων. «Η δική μου αρχίζει με μένα και τελειώνει με μένα», δήλωσε ο Αλέξης, «όχι που θα αφήσει η Αριστερά μόνο τη Δεξιά να καταστρέφει την Ελλάδα».

Συγνώμη για το αστείο και μαζί το τραγικό ύφος του άρθρου, αλλά μόνο του το τραγικό δεν αντέχεται.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr