Μια μέρα σαν σήμερα, 8 Δεκεμβρίου του 1865, γεννιόταν ο Johan Julius Christian Sibelius. Συνθέτης και βιολιστής που η μουσική του
συνέβαλε στην ανάπτυξη του αισθήματος εθνικής ταυτότητας της πατρίδας του της Φινλανδίας και που σήμερα θεωρείται ο μεγαλύτερος, ο
εθνικός συνθέτης της χώρας.
Από τους αγαπημένους μου συνθέτες κι αυτός, γνωστός απο το συμφωνικό ποίημα Finlandia, την σουίτα Karelia, το Valse Triste… και…
και…
Μα ο Sibelius δεν έγραφε μόνο μουσική. Διάσημος “bon viveur” και πότης ίδρυσε το “Συμπόσιο”, ένα κλάμπ που συναντιόταν σε κάποιο
ξενοδοχείο του Ελσίνκι όπου πίνοντας ασταμάτητα “Βενεδικτίνη” συζητούσαν επί μέρες για την ζωή και την τέχνη. Οι υπερβολές του
συνθέτη οι σχετικές με το γλέντι και το πιοτό είναι αμέτρητες, όπως όταν μετά μια εγχείρηση καρκίνου του φάρυγγα ζήτησε να έχει δίπλα
του ένα κουτί πούρα, για όταν θα συνέλθει από την νάρκωση. Παροιμιώδεις είναι και οι προσπάθειες της γυναίκας του, της Aino, να τον
συμμαζέψει γυρεύοντάς τον στα μπαρ και τα εστιατόρια του Ελσίνκι καθώς πλησίαζε η ώρα μιας συναυλίας ή η ημέρα παράδοσης κάποιας
σύνθεσης.
Μια φορά, όταν αυτός και η γυναίκα του βρίσκονταν στο Γκότενμποργκ, ο συνθέτης εξαφανίστηκε ξαφνικά λίγο πριν την ώρα έναρξης μιας
συναυλίας που θα διηύθυνε. Η Aino τον ανακάλυψε άψογα ντυμένο στο λευκό του φράκο, να τρώει και να πίνει τα αγαπημένα του στρείδια
με σαμπάνια. Όταν τον τράβηξε με το ζόρι σχεδόν πίσω στον τόπο της συναυλίας, η Aino πίστεψε στην αρχή πως ο άντρας ήταν καλά .
Αυτό, μέχρι την στιγμή που άρχισε να διευθύνει την εισαγωγή “Ωκεανίδες”. Μετά τις πρώτες νότες σταμάτησε την ορχήστρα και άρχισε να
δίνει οδηγίες… πιστεύοντας πως έκαναν πρόβες.
Ο φίλος του Erik Tawaststjerna διηγείται ένα συγκινητικό ανέκδοτο σχετικό με τον θάνατο του συνθέτη. Μια μέρα, λέει, γύρισε από τον
καθιερωμένο πρωινό του περίπατο και χαρούμενος είπε στην γυναίκα του ότι είχε δει ένα κοπάδι γερανούς να πλησιάζει. “Να, έρχονται τα
πουλιά της νιότης μου”, αναφώνησε. Ξαφνικά, ένας γερανός αποσπάστηκε από το κοπάδι κι έκανε έναν κύκλο πάνω από το σπίτι τους.
Ύστερα, ενώθηκε πάλι με το κοπάδι και συνέχισε το ταξείδι του.
Δυο μέρες αργότερα, στις 20 Σεπτεμβρίου 1957, ο Σιμπέλιους πέθανε απο εγκεφαλική αιμοραγία σε ηλικία 91 ετών. Είναι θαμένος στον
κήπο του σπιτιού του, την Ainola δίπλα στην Aino.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr