Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ [Π42]

Jean-Luc Godard

Ο κινηματογράφος είναι η ομορφότερη απάτη του κόσμου-Ζαν Λυκ Γκοντάρ

Ο Τρελός Πιερό (Pierrot le Fou, 1965) του μεγάλου τρελού Γάλλου σκηνοθέτη για μας τους νεαρούς της δεκαετίας του 1960, που λατρεύαμε την nouvelle vague και ξημεροβραδιάζαμε στην «Αλκυονίδα» (cine Αλκυονίς), που είχαμε τάσεις σπουδών για τον κινηματογράφο στην Σχολή Σταυράκου και συχνάζαμε από το 1963 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος της οδού Κανάρη στο Κολωνάκι της Αγλαΐας Μητροπούλου, που αποτέλεσε την εξέλιξη της δραστηριότητας της Κινηματογραφικής Λέσχης Αθηνών που ιδρύθηκε το 1950 από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών, με την  κάπως αποστασιοποιημένη μας ειρωνεία για τα δρώμενα έξω από μας της εποχής, με τους αγώνες του 114 και τους φτωχούς (τότε) σκηνοθέτες Θόδωρο Αγγελόπουλο, Παντελή Βούλγαρη και τον αριστερό θεωρητικό του κινηματογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη, με όνειρα και φιλοδοξίες (δεν θα βάλω τελεία σ’ αυτό το άρθρο) με ρομαντισμό και τα κορίτσια καβάλα στις μοτοσυκλέτες με πάρτυ και βερμούτ με την αγάπη μας για πνευματικές επαναστάσεις και ατέλειωτες συζητήσεις για το σινεμά τα βιβλία την ποίηση τις πολιτικές και «Με Κομμένη την Ανάσα» να ερωτευόμαστε να σπουδάζουμε να μεθάμε στην Πλάκα να γράφουμε ποιήματα και να τα απαγγέλουμε στις μπουάτ με τον Ιατρόπουλο, τον Σπηλιάκο, τον Φλωράκη, τον Μαυρουδή, τον Κοντό, την Ολυμπία Καράγιωργα και την Σόνια Ζαχαράτου και άλλους ποιητές της Γενιάς του ‘70, που δεν θυμάμαι, τις αναμνήσεις του μέλλοντος μας και ένα «Γουίκ εντ» το 1968, με την πρόταση της Ecole supérieure du cinéma να πάω στο Παρίσι για σκηνοθεσία κινηματογράφου αλλά εγώ ήμουν ερωτευμένος με την μετέπειτα γυναίκα μου με τον Βούλγαρη να με συμβουλεύει να μείνω στην νομική να βγάλω λεφτά για να ζήσω και τον Γκοντάρ [Jean-Luc Godard], που σπούδασε εθνολογία αλλά έμπλεξε στο Παρίσι με τους Κλωντ Σαμπρόλ, Φρανσουά Τρυφώ, Ερίκ Ρομέρ και Ζακ Ριβέτ, με τους οποίους στελεχώθηκε το κίνημα της nouvelle vague, να σκηνοθετεί τα αριστουργήματά του με την  σύζυγό του ηθοποιό-μούσα του Άννα Καρίνα, να έχει βγει από τους ρόλους για να πεθάνει, όπως και ο ίδιος στις 13 Σεπτεμβρίου 2022 και έτσι να σβήσουν τα φώτα στις οθόνες του κόσμου για τον σκηνοθέτη, τον σεναριογράφο, τον κριτικό κινηματογράφου, τον πιο βαθύτατα επιδραστικό κινηματογραφικό σκηνοθέτη σε μια συνάντηση με την αιωνιότητα. 

ΠΑΝΟΣ ΚΑΠΩΝΗΣ