Γιώργος Σαράφογλου

Σήμερα γιορτάζω το Ιωβηλαίο μου συν 1!
Σήμερα κλείνω 51 χρόνια στο Αμέρικα!
Μισός αιώνας και κάτι. «Ήμουνα νιός και γέρασα…» όπως λέει και το άσμα.

Με την ευκαιρία θέλω να πω δυό λόγια για το πώς έχει αλλάξει πολιτικά αυτός ο τόπος απο τότε που ήρθα.

Πολλοί θα νομίζετε ότι άλλαξε προ τεσσάρων ετών με την εκλογή του Τραμπ. Όχι, η πολιτική σκηνή της Αμερικής άρχισε να αλλάζει το 2ο έτος της προεδρίας του Clinton.

Η πόλωση μεταξύ των 2 κομμάτων που βλέπουμε σήμερα, όπου δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα -όχι μόνο αυτοί αλλά κι εμείς οι πολίτες -ξεκίνησε τότε.

Στις μεσοπρόθεσμες εκλογές του 1994 κέρδισαν οι Ρεπουμπλικάνοι το Κονγκρέσο.

Δηλαδή την Γερουσία και την Βουλή των Αντιπροσώπων. Την τελευταία φορά που είχαν τέτοιο απόλυτο κοντρόλ ήταν το 1952, 42 χρόνια πριν.

Αυτός που χρεώνεται την νίκη τους ήταν ο Newt Gingrich. Ένας υπερσυντηρητικός ρεπουμπλικανός που ξεκίνησε και ηγήθηκε την άκρα δεξιά πτέρυγα του κόμματος του και που ονομάστηκε “Tea Party” και “Tea Partiers” οι οπαδοί του.

Το όνομα το πήραν από ένα συμβάν που έγινε στην Βοστώνη το 1773 όταν πατριώτες αρνούμενοι να πληρώσουν τον φόρο του τσαγιού στην Αγγλία πέταξαν όλο το φορτίο του καραβιού στην θάλασσα.

Ήταν το πρώτο γεγονός με το οποίο έστειλαν οι αμερικανοί μήνυμα στον βασιλιά ότι δεν δέχονται φορολόγηση δίχως αντιπροσώπευση (taxation without representation) και η απαρχή της ένοπλης επανάστασης για την ανεξαρτησίας τους απο τους Άγγλους.

Με την δημιουργία του Tea Party και το κοντρόλ της κυβέρνησης άρχισαν οι αλλαγές στις εκλογικές περιφέρειες τις οποίες επαναχάραξαν πληθυσμικά ώστε στις εκλογές να υπερτερούν οι Ρεπουμπλικάνοι αν και σε ποσοστά του αμερικανικού πληθυσμού είναι λιγότεροι. Ετσι φθάσαμε να έχουμε δημοκρατικούς υποψήφιους για την προεδρία να κερδίζουν την πλειονότητα των ψήφων αλλά να χάνουν την προεδρία από αυτές τις επαναχαραγμένες περιφέρειες.

Αυτή ήταν η αρχή και ο πρώτος τους πρόεδρος ήταν ο Bush ο νεότερος, ο οποίος ομως εν συγκρίσει με τον Τραμπ -που είναι ο 2ος τους πρόεδρος- ήταν μόνο ηλίθιος και καθόλου αυταρχικός ενώ ο Τραμπ είναι και τα δυο και…και….

Με τον Τραμπ μπήκαμε σε ανήκουστες και πρωτόγνωρες περιπέτειες.
Πενήντα χρόνια στην Αμερική και αν και υπήρχαν ανέκαθεν κραυγαλέες ανισότητες, ρατσισμός, εγκληματικότητα, κλπ υπήρχε κάτι σταθερό που κρατούσε την κοινωνία και αυτό ήταν οι δημοκρατικοί της θεσμοί και σε γενικό βαθμό η αξιοκρατία.

Είχες την εμπιστοσύνη ότι η μηχανή του κράτους δουλεύει- εστω με όλες τις ατέλειες της- και προσέφερε οικονομικές ευκαιρίες και ελευθερία. Τα κόμματα εναλάσσονταν στην εξουσία και δεν διανοούντο να καταπατήσουν το Σύνταγμα για ιδίον όφελος όπως γίνεται σήμερα και ιδιαίτερα από τους Ρεπουμπλικάνους.

Η αμερικανική δημοκρατία ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση και σήμερα έχει ξεπέσει στο επίπεδο της Zimbabwe και της Αργεντινής! (Sorry Zimbabwe κι Αργεντινή  αλλά η σύγκριση είναι από μια επίσημη έρευνα του θεσμού της δημοκρατίας ανα τον κόσμο.)

Με τον αυταρχισμό του Τραμπ η δημοκρατία της Αμερικής κινδυνεύει. Η συμμαχίες της κινδυνεύουν. Η οικονομία της κινδυνεύει. Το κλίμα κινδυνεύει. Η πρωτοκαθεδρία της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι κινδυνεύει -που μάλλον εχει πληγεί ανεπανόρθωτα- και τέλος όλος ο κόσμος, όλος ο πλανήτης κινδυνεύει.

Έχουμε εκλογές τον Νοέμβρη.
Ο Τραμπ προβλέπω οτι θα χάσει αλλα δεν θα φύγει ήσυχα. Ήδη προετοιμάζει τους οπαδούς του ότι έτσι και χάσει οι εκλογές θα είναι νοθευμένες.

Μια προσωπική εμπειρία εδώ.

Την περασμένη εβδομάδα είχαμε τις προκριματικές εκλογές (Primary elections) εδώ στη Νέα Υόρκη.

Καθώς προσέρχομαι στο εκλογικό κέντρο, έξω στο πεζοδρόμιο κάποιος με στολή σεκιουριτά φωνάζει έξαλλος στο κινητό του: «όλοι οι δημοκρατικοί έχουν έρθει για να ψηφίσουν! Σου λέω είναι νοθεία…». Μπήκα στο κέντρο και σκέφτηκα, από πότε η εξάσκηση του εκλογικού σου δικαιώματος ή η ευρεία προσέλευση αντιπάλων είναι νοθεία»;

Ο Τραμπ είπα δεν θα φύγει ήσυχα και έχει αρχίσει να προαισθάνεται την ήττα του και προετοιμάζει την βάση του η οποία είναι αρματωμένη και με το λουρί απλωμένο για καβγά. Σκέπτομαι ότι αν έχουμε επεισόδια μόνο ο στρατός θα μπορέσει να τους ελέγξει. Ήδη πολλοί στρατηγοί έχουν τον Τραμπ στην μπούκα του κανονιού.
Ελπίζω να μην φθάσουμε εκεί διότι τότε σίγουρα θα κατρακυλήσουμε στον πάτο και ούτε που θα βλέπουμε την Zimbabwe απο κάτω!

Πάντως και για να κλείσω με κάτι αισιόδοξο με όλη την ανωμαλία που δέρνει την Αμερική σήμερα, ακόμα παραμένει για εκατομμύρια ανθρώπους το απάγκιο λιμάνι τους, το καταφύγιο τους. Για πόσο ακόμα, κανένας δεν ξέρει.

Today I’m celebrating my jubilee plus 1!
Today, 51 years in America!

Using this opportunity I would like to put some of my thoughts on the table on how America has changed politically in all these years.

Some of you may think that the change started 4 years ago with the election of Trump. Not so.
The political scene started on the 2nd year of Clinton’s presidency.
The polarization between the 2 parties we see today where they can’t agree -and so do we the citizenry- on anything had its beginning then.

In the 1994 midterm elections the Republicans won the Congress. Both Houses, -Senate and House o Representatives- complete control, a feat that had not occurred in 42 years, since 1952!

The one person credited with this win was an ultra conservative senator named Newt Gingrich. A fanatic organized group came about at that time, the “Tea Party”, which was instrumental in taking America to the extreme right.
The Tea Partiers took their name from an incident that took place in 1773 in Boston. The patriots refused to pay the tea tax to the British demanding “no taxation without representation” and unloaded the whole cargo of tea into the Boston harbor.
This first defiant act sent a clear message to the king that the American colony was serious in its uprise demanding independence. The American Revolution followed.

So, with the Tea Party’s creation, the control of Congress and the control it exercised in republican politicians, some fundamental changes started to occur. The most important being the redistricting of electoral regions called gerrymandering. That gave the republicans -usually a minority party – the ability to win elections. It was the reason we had democratic presidential candidates win the popular vote and loose the elections.

The Tea Party’s first president was GWBush who was only an idiot where Trump is that and much much more with his autocratic tendencies being the cherry on top.

With Trump we entered uncharted territories challenging the democratic process in every opportunity.
Fifty years in America and regardless of its social inequalities, racism, crime, etc. there was always the feeling of stability, a feeling that no matter who was heading the government things worked clockwork. That stability arose from its democratic institutions.
You knew that that the 2 Parties respected the Constitution and would not jeopardize the rule of law. They always put country over Party. Today’s Republican Party is as far away from that as we would never have imagined.

American Democracy was the system the world would strive for and use as an example for its way of implementation in a society.
Today America’s democracy is a failing democracy. In a report it is rated behind Zimbabwe and Argentina!

With Trump’s authoritarianism our democracy is in danger. Our alliances are in danger. Our economic prosperity is in danger. Our climate is in danger. Our position as leader of the free world is in danger and finally the whole world is in danger.

This November we have elections. I will make a wishful prediction that he is going to lose them. He is not going to go quietly.
He already senses the possibility of a loss and is preparing his base to fight for him by insinuating that the elections in case he loses they will be rigged, fraudulent.

A personal experience here from the other day when I went to vote on the New York Primary.
As I enter the voting center, I hear a man dressed in some type of uniform -security likely- yelling on his cell phone: “it’s all democrats here, the elections are rigged…”!
I went about my business thinking, since when exercising your right to vote or the wide participation of your political opponents is considered rigging the elections?

As I said, Trump is not going to leave quietly. His fanatic base is armed to the hilt and literally ready to fight for its candidate.
I can’t help than think that in case of trouble only the army can handle them. A lot of the generals have already denounced him.

I hope we never get to that because in that case America’s democracy will hit bottom and I doubt we will be even able to see Zimbabwe up there.

Finally let me close with an optimistic thought which happens to be also real.
With all its anomalies and shortcomings, America still provides the safest harbor, the place to immigrate for millions of people.
For how much longer nobody can be certain.