* Ο Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας  

Ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον ο κύριος Τσίπρας σήμερα καταρρέεει -εάν πράγματι καταρρέει- είναι ότι ποτέ δεν συνειδητοποίησε πως είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Ποτέ, πέρα από τα στομφώδη λόγια και τους “επαναστατικούς” του θεατρινισμούς, δεν αντιλήφθηκε πόσο απ’ τα κόκκαλα βγαλμένο είναι αυτό το αξίωμα.

Ότι Πρωθυπουργός της Ελλάδας σημαίνει να ηγείσαι ενός λαού που του έλαχε η γλώσσα του Όμηρου και τη διατήρησε ζωντανή και σφριγηλή με τα δημοτικά τραγούδια, τον Σολωμό και τον Καβάφη, με τον Παπαδιαμάντη και με τα ρεμπέτικα.

Ενός λαού που τίμησε τη μνήμη του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας στην Αλαμάνα και στα Δερβανάκια και στον Γοργοπόταμο.

Ενός λαού που έφτυσε αίμα -κυριολεκτικά- για να επιβιώσει και για να μάθει στα παιδιά του γράμματα, πότε στα χωριά και στα νησιά, πότε σε Αμερικές και Γερμανίες και πότε πάνω-κάτω Πατησίων-Κάνιγγος, στα φροντιστήρια…

Ενός λαού που υπερέβαινε τα εμφύλια πάθη του στα γλέντια και στα καφενεία – “κάφτε τον φάκελο του Αλέκου! είναι καλό και έξυπνο παιδί, του αξίζει να σπουδάσει νομικά!” είπε ο μπάτσος της Κυψέλης για τον πατέρα μου το 1950…

Βαυκαλιζόταν ο κύριος Τσίπρας ότι πήγαινε σχολική εκδρομή με όλα τα έξοδα πληρωμένα στην Ηρώδου Αττικού.

(Του ενίσχυσαν την εντύπωση αυτή και διάφορες καρακάξες ανεμόμυλοι…).

Ιδού ένας Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κύριε Τσίπρα.-

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr