Στην αρχή σηκώθηκε ένας Γρέγος φουριόζος, 7 μποφώρ λέγανε τα δελτία, ένας καιρός όχι πολύ συνηθισμένος που έφερνε το αλάτι μέχρι πάνω στο σπίτι.
In the beginning there was a furious North Eastern, 7 Beaufort said the news, a not so common wind that blew the salt all the way up to our home.
Την άλλη μέρα είχε καλμάρει,
The next day it had already calmed down,
κι ήταν ευκαιρία να χτενίσουμε την παραλία για τους θυσαυρούς που ξεβράζονται με τέτοιους αέρηδες. Ευκαιρία και για να συστήσουμε την θάλασσα στους νέους μας φίλους. Πρώτη τους γνωριμία με τόσο πολύ νερό, περίεργοι στην αρχή, διστακτικοί στην συνέχεια, ίσως λίγο φοβισμένοι στο τέλος. Μεγάλο πράγμα η θάλασσα!
the perfect time to comb the beach for the treasures washed out by such winds. A good opportunity as well to introduce the sea to our new friends. It was their first meeting with such large a water, curious they were at first, then cautious and rather scared in the end. The sea is sooo big!
Τέλος, η απόλαυση της ηρεμίας μετά την καταιγίδα, της μυρωδιάς της θάλασσας, της ευτυχίας του να ζει κανείς στα μέρη μας, στα νησιά μας, με την τόση ποικιλία και τις εναλλαγές του κεφιού της φύσης… και προπαντός της θάλασσας.
Finally, the delight of enjoying the calm after the storm, the smell of the sea, the joy of living in our parts, in our islands, with such variety and changes in the mood of nature… and the sea, especially.
η ιστοσελίδα του
3 Σχόλια
Τοῦ Θά, ἄν ἦταν ἁπλό πρᾶγμα ἡ κατα/περι-γραφή, ὅλοι θά γίνονταν ζωγράφοι/ φωτογράφοι/συγγραφεῖς. Ἄρα δικαιοῦσαι τόν ἔπαινο.
Οχι εγώ, Γέρο μου, ο αέρας κι η θάλασσα. Εγώ απλά κατα/περι γράφω.
ο Θα
Ζωγράφισες πάλι! Εὖγε νέε μου!