«Καλημέρα κύριε Χουρδά, είστε ρατσιστής;».
«Όχι, δεν είμαι» …
Κι όμως πολλές φορές, χωρίς να το θέλω, χωρίς καν να το καταλάβω, λειτουργώ ρατσιστικά. Καθηλώνομαι πάνω στην εγωιστική, ανθρώπινη φύση μου και αρνούμαι να δω πέρα από τους ορισμούς. Ασυνείδητα χαμένος ανάμεσα στην προκατάληψη και τη λογική, δρω χωρίς γνώση και διχάζομαι μπροστά στο διαφορετικό.
Το χαρακτηρίζω «αφύσικο» ως ξένο και «απειλητικό» ως άγνωστο.
Νοιώθω να μπερδεύομαι από την προσωπική μου ανάγκη για δομή, για μια ξεκάθαρη αντίληψη του κόσμου. Ψάχνω να «κρεμαστώ» από στερεότυπα για να αυτοπροσδιοριστώ. Να ταυτιστώ με άλλους για να παραμείνω εγώ και δημιουργώ ομάδες. Ομάδες, που όπως κι εγώ, φοβούνται τις αλλαγές και αντιστέκονται απλά για να παραμείνουν ίδιες. Ομάδες που δεν επωμίζονται, αλλά αποδίδουν ευθύνες. Ένα επιθετικό παιχνίδι κυριαρχίας πάνω στις δικές μας αδυναμίες, τιμωρώντας άλλους. Η εκδήλωση της συσσωρευμένης εχθρότητας ενός αυταρχικού παρελθόντος. Συγκρίνουμε, στιγματίζουμε και κατηγοριοποιούμε, ορμώμενοι από την απόλυτη βεβαιότητα για το δίκαιο των απόψεών μας. Μια διαδικασία μείωσης του διαφορετικού για να βελτιώσουμε τη θέση μας. Ενας «μουχλιασμένος» αποκλεισμός σε μια εποχή μειονοτήτων.
Ξέρετε, όμως, έχω βαρεθεί να νoιώθω αποκλεισμένος, επειδή αποκλείω.
Έχω βαρεθεί την υπεργενίκευση και τα στερεότυπα.
Έχω καταλάβει πως κάθε άτομο, ακόμα κι εγώ, κάτω από συγκεκριμένες καταστάσεις γίνεται διαφορετικό.
Δεν θέλω, πλέον, να επιτρέψω ρατσιστικές ιδεολογίες ν΄ αποκτήσουν νόημα και να καταλήξουν μέρος της δικής μου λογικής.
Η δική μου λογική θέλω ν’ αποδεχθεί την άγνοιά της χωρίς φόβο.
Θέλω να καταλάβει πως οι πολιτισμοί και οι άνθρωποι αλληλοσυμπληρώνονται.
Να αναγνωρίσει το μηχανισμό δημιουργίας των προκαταλήψεων και ν’ αντισταθεί.
Να διαμορφώσει μια εθνική συνείδηση σε μια σωστή βάση.
Να αποκτήσει κοινωνική παιδεία και τέλος ν’ αγαπήσει.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr