Τζίνα Δαβιλά

Προδοσία.

Για τριάντα αργύρια.

Ίσως και λιγότερα.

Όποιο είναι κάθε φορά το μέτρο του τιμήματος της προσωπικής ανελευθερίας.

Ελεύθερος είσαι όπου χτυπάει η καρδιά σου.

Σε ανθρώπους, σε έναν άνθρωπο, σε φίλους, στο επάγγελμα, στο πολιτικό κόμμα, στην κοινωνία σου.

Προδότης γίνεσαι όταν για μια στιγμή εγκαταλείπεις δειλά ό,τι θέλεις πολύ.

Γεμάτος ο κόσμος από προδοσίες.

Καταστροφικές ή αναίμακτες.

Μη αναστρέψιμες ή αναγκαίες.

Έρχεσαι στα όριά σου, αναμετριέσαι με ό,τι σε πονάει.

Με το ρίσκο σου, που αντέχεις. Αν αντέχεις. Και αν δεν αντέχεις, προδίδεις.

Αλλά ο κόσμος είναι γεμάτος προδοσίες, προδότες και προδομένους.

Αυτή είναι η ζωή.

Γιατί διαφορετικά θα ήταν στρωτή και χωρίς εκπλήξεις.

Έχει τη δική της αξία η μετάνοια.

Αν έρθει.

Αλλά κι αν δεν έρθει για τους προδότες έχω ένα τραγούδι αρμένικο.

Που χτυπά και ο πόνος και η θλίψη και η αδυναμία να ζητήσουν συγγνώμη, να μετανοήσουν ή να σωθούν.

Δύσκολο να συγχωρέσεις τον προδότη.

Αλλά ακόμα δυσκολότερο είναι να είσαι ο προδότης και να μην βρίσκεις τη συγχώρεση

Υγ: Ταχύς να’ ναι ο θάνατος στο φτηνό και ξιπασμένο.

Ταχεία και η Ανάσταση στο Ανεκτίμητο που ακόμα ψάχνεις. Ένα είναι: η Αγάπη. Αν μπορείς να την δεις. Αν μπορείς να την βρεις.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

  The article expresses the views of the author  

   iPorta.gr