Ηλίας Καραβόλιας 

Προσπαθούν να αποσύρουν από τις τσέπες των Ελλήνων τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα. Προσπαθούν να μας εισάγουν στην οικονομία της debit card ( χρεωστικής κάρτας). Η δικαιολογία μοιάζει λογική(πάταξη φοροδιαφυγής) αλλά δεν είναι. Εάν οι συναλλαγές περνάνε εξ ολοκλήρου μέσα απο τα ψηφιακά τραπεζικά συστήματα εγγραφών, αυτό που τελικά θα εγγράφεται στην καθημερινότητα των πολιτών θα είναι η “ψευδαίσθηση της συναλλαγής”. Διότι πίσω απο την χρεωστική κάρτα (“έχεις λεφτά στον λογαριασμό και αυτά αφαιρούνται μόλις αγοράζεις αγαθό ή υπηρεσία”) κρύβεται η κατασκευή του χρεωμένου ανθρώπου.

Οι πιστωτικές θα παραμονεύουν στις διαφημιστικές καμπάνιες των τραπεζών και το σλόγκαν του τύπου “Άδειασε η χρεωστική σου; Εμείς είμαστε εδώ για σένα!” θα μοιάζει με το εναρκτήριο λάκτισμα του νέου παίγνιου υπερχρέωσης της κοινωνίας. Η credit card ( πιστωτική) θα σου παρέχεται με δήθεν προνομιακό επιτόκιο μόλις τελειώσει ο μισθός σου, η σύνταξη σου, οι καταθέσεις σου. Η debit life (χρεωστική ζωή) θα είναι το μεταβατικό στάδιο για την ψευδαισθητικά ατελείωτη credit line(πιστωτική γραμμή). Μια καλά μελετημένη αμερικανική και αγγλοσαξωνική μέθοδος υπερχρέωσης νοικοκυριών, επιχειρήσεων, ατόμων μπαίνει στην ζωή μας υπό το καθεστώς της έκτακτης ανάγκης, της εξαίρεσης και του κατ επείγοντος. 

Η σύγχρονη χρεοκοπημένη τραπεζοκρατία προσπαθεί να αποσύρει απο τις παραδοσιακές εστίες αποθησαύρισης του χρήματος όσα περισσότερα μπορεί.”Δεν είσαι νόμιμος εάν δεν περνάει η αμοιβή και το εισόδημα σου από το τραπεζικό σου λογαριασμό”.Αυτή είναι η μικροφυσική της εξουσίας και του Μεγάλου Αδελφού, του αδηφάγου κρατικού εισπράκτορα. Και καλλιεργείται σκόπιμα το ενοχικό σύνδρομο της φοροδιαφυγής, σε μια εποχή όπου υποτιμήθηκε η αξία του χρήματος, η αξιοπρέπεια της διαβίωσης και ο χρόνος εργασίας.

Πλέον δεν θα διδάσκεται στο δημοτικό σχολείο η παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης αλλά η παγκόσμια ημέρα της ψηφιακής κατανάλωσης μέσω του πλαστικού χρήματος. Εξαϋλώνοντας το ρευστό από την ζωή μας, απομυθοποιούν το χρήμα ως αποθεματικό μέσο και το εξυψώνουν ως ανταλλακτική μονάδα, ως μέσο ανταλλακτικής και χρηστικής αξίας κατανάλωσης αγαθών, εμπειριών, υπηρεσιών, χρόνου.

Η σύγχρονη επικίνδυνη βιοπολιτική καθυπόταξης της μαζικής συνείδησης ξεκινάει από το Ενοχικό( φοροδιαφυγή) για να καταλήξει στο Αναπόφευκτο( Χρέος). Στην νοητική λογιστική, στο καθημερινό ψυχικό ισοζύγιο των σύγχρονων σκλάβων , η Πίστωση παραμονεύει πίσω από την Χρέωση.Δεν κλείνει κανένα Καθολικό, κανένα Ισοζύγιο, κανένα Βιβλίο Καταχωρήσεων χωρίς την διπλοεγγραφή. Ολοταχώς η χώρα βαδίζει για το επόμενο κατόρθωμα της τωρινής γενιάς: Από το Δημόσιο Χρέος που δήθεν μας ρύθμισαν και έφθασε τελικά στο 200% του ΑΕΠ θα περάσουμε στο Ιδιωτικό Χρέος που ταχύτατα θα ανέλθει σε παρόμοια επίπεδα.Μόνο που τότε, όταν θα χρωστάμε στις τράπεζες, αυτές -που σήμερα υποτίθεται ότι ελέγχονται από το Δημόσιο-θα έχουν περάσει με συνοπτικές διαδικασίες χαμηλού τιμήματος εξαγοράς δήθεν για να μην αφελληνιστούν, στις γνωστές ελληνικές τραπεζικές κλίκες ιδιοκτησίας που παραμονεύουν στην γωνία (ενώ εμείς βολευόμαστε με το να νομίζουμε ότι θα ξεπουληθούμε σε ….Γερμανούς, Αμερικανούς, Κινέζους και Ελβετούς τραπεζίτες)