Άγιες μέρες. Πάσχα πλησιάζει, και ειδικά στο ορθόδοξο τμήμα του πληθυσμού μας η κατάνυξη κυριαρχεί. Αναρωτιέμαι, τι γνώμη έχει αυτό το τμήμα του πληθυσμού όταν βλέπει / ακούει ένα από τα σεβασμιότερα, σημαντικότερα, γλυκύτερα σύμβολα της πίστης του να λοιδορείται (στην καλύτερη περίπτωση) ή να κυλιέται στις λάσπες;
Ο λόγος, φυσικά, για τον Άγγελο Αναστασιάδη, προπονητή ποδοσφαίρου με θητεία σε αρκετές ελληνικές και κυπριακές ομάδες και πρώην ποδοσφαιριστή. Ο οποίος δηλώνει θεοσεβούμενος και πιστός (δικαίωμά του, φυσικά) και δε χάνει ευκαιρία να ανάγει τη δουλειά του σε παρέμβαση/ εύνοια/ δυσμένεια/ σχεδιασμό του θείου στοιχείου και ειδικότερα της αγαπημένης του Παναγίας. Παλιότερα έπαιρνε συλλήβδην τους ποδοσφαιριστές και τους πήγαινε να προσκυνήσουν το «περιβόλι Της» (το Άγιον Όρος, ντε!). Τώρα τελευταία, στις δηλώσεις του μετά τη λήξη κάθε αγώνα δεν παραλείπει να αναφέρει την Παναγία με προτάσεις που ευθέως δηλώνουν ότι η Μήτηρ Θεού θέλησε να κερδίσει ο ΠΑΟΚ ή να χάσει, ή να κερδίσει το πέναλτι ο τάδε παίκτης, ή να βάλει γκολ ο δείνα, ή η ομάδα να αποκλειστεί από το κύπελλο/ πρωτάθλημα/ ευρωπαϊκές διοργανώσεις, και πάει λέγοντας. Μετά από ΚΑΘΕ ματς! Μου είπαν δε ότι σε συνέντευξη τύπου έβγαλε εικονισματάκι της Παναγίας από τον κόρφο του και το ασπαζόταν. Αν δάκρυσε το εικόνισμα ή όχι δεν εξακριβώθηκε.
Προσωπικά είμαι άθεος, δεν πιστεύω σε καμία ανώτερη δύναμη, ζωή μετά θάνατον, διαβόλους τριβόλους, θαύματα και λοιπές δεισιδαιμονίες. Ωστόσο οφείλω να παραδεχτώ πως η εικόνα της Παναγίας είναι ένα από τα ομορφότερα, γλυκύτερα, τρυφερότερα σύμβολα μιας πίστης ή έστω μιας λαογραφίας.
Και μου κάνει τρομερή εντύπωση πώς οι φανατικοί θρησκευόμενοι δεν είπαν ούτε μια κουβέντα για την ασχήμια που διαπράττει ο εν λόγω άνθρωπος εις βάρος του ωραιότερού τους συμβόλου. Κανείς δεν του είπε, «τι κάνεις ρε άνθρωπε; Με ποιό δικαίωμα σέρνεις την Παναγίτσα μας στη λάσπη που βαράνε τη μπάλα 22 μαντράχαλοι; Τι είναι ρε Άγγελε η Παναγία που ήθελε να κερδίσει ή να χάσει ο ΠΑΟΚ; Ο Τζοβάνι Τραπατόνι είναι η Παναγία; Δε ντρέπεσαι λίγο;»
Κανείς δεν είπε κουβέντα. Ούτε καν αυτός ο υπερ-ευαίσθητος κήρυκας του μίσους μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, που δε διστάζει να καταδικάσει σε θάνατο τους πούστηδες των οποίων, όπως παραδέχεται, βρίθει η εκκλησία του. Ούτε καν η δικαιοσύνη, που όταν κάποιος σατίρισε τον κακόψυχο, σκοταδιστή «Άγιο» (ας γελάσω!) Παΐσιο, βιάστηκε να αποπειραθεί να τον χώσει στη φυλακή.
Τι έγινε, φίλοι «Χριστιανοί»; Δύο μέτρα και πόσα, αλήθεια, σταθμά;