Δρ Θάνος Ασκητής,

Καθηγητής Ψυχιατρικής EUC

Πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Το μελαγχολικό φθινόπωρο απλώνει το πέπλο του και μας αγκαλιάζει με περισσότερο σκοτάδι. Το καλοκαιρινό φως δύει σιγά σιγά και η λάμπα που ανάβει πιο νωρίς παίρνει τη θέση του. Οι άνθρωποι νωρίς γυρίζουν στο σπίτι τους και κουρνιάζουν μέσα στο χώρο τους βλέποντας το φθινόπωρο να προχωράει προς το χειμώνα.

Μόνο η ζέστη μας θυμίζει το καλοκαίρι και ο θόρυβος των κλιματιστικών μας κάνουν να νιώθουμε ότι ακόμα φοράμε καλοκαιρινά ρούχα! Τα συναισθήματά μας όμως αρχίζουν να ζουν την ανάγκη της χαλάρωσης, με το κρεβάτι μας να υπόσχεται πιο μεγάλες ξάπλες και πιο νωχελικές βραδιές… βέβαια, μέσα σε αυτές υπάρχει η αγκαλιά του συντρόφου μας. Ένα καλύτερο σεξ που μας ξεκουράζει και μας δίνει την αίσθηση ότι το καλοκαίρι που φεύγει αφήνει στη θέση του ένα ερωτικό και συντροφικό χειμώνα.

Ασφαλώς, εκείνοι που ψάχνουν θα μελαγχολήσουν περισσότερο. Οι παραλίες που σιγά σιγά αδειάζουν, στέλνουν τους εραστές στην αποθήκη, ενώ επιτρέπουν στους συντρόφους να κλειστούν στο χώρο τους και να απολαύσουν τους εαυτούς τους.

Θυμάμαι ένα στίχο του Ρολάν Μπαρ που λέει: «Ερωτεύσου αυτό που είσαι. Ζήσε αυτό που μπορείς και απόλαυσε αυτό που θέλεις περισσότερο!»

Το φθινόπωρο ανοίγει μέσα στη νύχτα που μεγαλώνει τις αισθήσεις μιας ερωτικής βραδιάς. Όσο για τα άλλα, τι να κάνουμε; Το κάθε μέρα μας περιτριγυρίζει. Αρκεί να είμαι εδώ, όρθιος και αληθινός! Το κινητό μου χτυπάει. Η ονειροπόλησή μου τελειώνει, η πραγματικότητα με καλεί…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr