Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

Άντε τώρα να κάνεις γελοιογραφία της Μέριλυν, τολμάς; Εγώ όχι, Πώς ν’ αγγίξεις την θεά; Προσπάθησα μα λες και είχα βαρίδια στο χέρι. Με μεγάλη προσοχή, με σεβασμό, με τράκ θα έλεγα, έκανα ό,τι έκανα. Αυτό που βλέπετε.

Εκείνο που με κάνει να ασχοληθώ τώρα μαζί της είναι πως η Marilyn Monroe πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, στις 5 Αυγούστου 1962. Ο ιατροδικαστής απέδωσε τον θάνατο σε “οξεία βαρβιτουρική δηλητηρίαση”, αποτέλεσμα “πιθανής αυτοκτονίας”. Αμέτρητες θεωρίες κυκλοφόρησαν αμέσως μετά τον θάνατό της, μεταξύ των οποίων και η δολοφονία. Κάποιες απ’ αυτές αναφέρονταν και στους John και Robert Kennedy, την CIA και την Μαφία.

Μα όταν μιλά κανείς για την Μέριλυν η κουβέντα πάει αναπόφευκτα στις καμπύλες. Η Μέριλυν είχε καμπύλες και όλες στο σωστό μέγεθος και στην σωστή θέση, τολμάω να πω. Το πώς τα κατάφερνε να τις διατηρεί, τι άραγε να έτρωγε, ήταν θέμα που απασχολούσε τους θαυμαστές της και τις κυρίες που, αλλοίμονο χωρίς επιτυχία, ήθελαν να της μοιάσουν.

Η ίδια υποστήριζε -οποία μετριοφροσύνη- πως ποτέ δεν θεώρησε το σώμα της ως κάτι ιδιαίτερο. Έκανε όμως ελαφριά γυμναστική και μια δίαιτα με πολλές πρωτεΐνες.

Το 1952, σε μια συνέντευξη στο περιοδικό “Pageant” λέει:

“Λένε πως οι διατροφικές μου συνήθειες είναι περίεργες, μα έγω δεν το πιστεύω. Πριν κάνω το πρωινό μου ντους (Σ.Σ. όχι “ντουζ¨που λένε μερικοί) ζεσταίνω ένα φλυτζάνι γάλα. Όταν είνα ζεστό σπάω μέσα δυο ωμά αυγά, τα χτυπάω με το πιρούνι και τα πίνω ενώ ντύνομαι. Συμπληρώνω μ’ ένα πολυβιταμινούχο χάπι και αμφιβάλω πως υπάρχει γιατρός που θα συνιστούσε ένα πιο θρεπτικό πρωϊνό γι ένα εργαζόμενο κορίτσι που βιάζεται.
Στο σπίτι, το δείπνο μου είναι εκπληκτικά απλό. Κάθε βράδυ σταματάω στο μαγαζί κοντά στο ξενοδοχείο και παίρνω μια μπριζόλα ή παϊδάκια ή και σηκώτι που τα ψήνω στον ηλεκτρικό φούρνο στο δωμάτιό μου. Συνήθως τρώγω τρία τέσσερα ωμά καρότα με το κρέας κι αυτό είναι όλο. Θα πρέπει να είμαι μισός λαγός, δεν βαριέμαι ποτέ τα καρότα.

Ευτυχώς που τρώγω τόσο απλά γιατί τελευταία μου έχει γίνει συνήθεια να σταματάω στο παγωτατζίδικο του Will Wright καθώς επιστρέφω το βράδυ από τα μαθήματα υποκριτικής, και παίρνω ένα μεγάλο παγωτό. Είμαι σίγουρη πως δεν θα μπορούσα να το κάνω αν η κανονική μου διατροφή δεν περιείχε τόσες πρωτεΐνες.”

Το 2008 βγήκαν στην επιφάνεια αρκετές αποδείξεις αγοράς απο τα ψώνια της. Εκτός απο τα παραπάνω τα ψώνια περιελάμβαναν τυρί cheddar, μαρμελάδα φράουλα, αγγούρια, ραπανάκια, καλαμπόκι και αγκινάρες.

Δύσκολο να ξέρει κανείς το μαγειρικό της ταλέντο. Διασώζεται μια χειρόγραφη συνταγή της με διάφορα είδη κρέατος, ξηρούς καρπούς και μυρωδικά -τόσο πολύπλοκη που τρομάζει τον κοινό μάγειρα. Κανείς απ’ όσους την δοκίμασαν δεν ενθουσιάστηκαν.

Τέλος, υπάρχει μια ακόμα μαρτυρία από την ίδια την Μέριλυν, στο περιοδικό Cosmopolitan. Περιγράφει πώς ετοίμασε σπιτικές ταλιατέλες για τους καλεσμένους της, ενώ δεν είχε ιδέα πόση ώρα χρειαζόταν για να στεγνώσουν: “Έφτασαν οι καλεσμένοι. Τους έβαλα ένα ποτό και τους είπα πως θα πρέπει να περιμένουν μέχρι να στεγνώσουν οι ταλιατέλες. Ύστερα θα τρώγαμε. Χρειάστηκε να τους βάλω κι άλλο ποτό. Στην απελπισία μου άρπαξα το στεγνωτήρι των μαλλιών μου και τό’βαλα μπροστά. Ο αέρας παρέσυρε τις ταλιατέλες. Τις μάζεψα απο το πάτωμα και ξαναπροσπάθησα”.

Τώρα ξέρετε πως να αποκτήσετε σώμα σαν την Μέριλυν… και μη ξεχάσετε τις ταλιατέλες απο το πάτωμα.