Διαβάζουμε αυτούς τους καιρούς περισσότερο από ποτέ Ιστορία. Ψαχνόμαστε, εκ των πραγμάτων, περισσότερο, κοιτάζοντας προς τα πίσω. Γνωστά όλα αυτά. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ο τρόπος που γράφεται η Ιστορία.
Η επίσημη Ιστορία, η διδακτέα Ιστορία, η παραδοτέα διά του κύρους των εκάστοτε αυθεντιών, πολιτικών, παιδαγωγών κλπ.
Το έχω ξαναπεί (και νομίζω ότι τον έχω τηρήσει αυτόν τον κανόνα): από εδώ δεν συστήνω βιβλία του Τόπου (υπάρχει η οικεία σελ. γι’ αυτό). Αλλά υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, όπως π.χ. συνέβη με το μυθικό μυθιστόρημα του Τσερνισέφσκι «Τι να κάνουμε;» που εκδώσαμε πρόσφατα και όπως είναι αυτό το βιβλίο Ιστορίας που συστήνω τώρα: «Μια ιστορία των Ιστοριών», γραμμένο από τον Τζον Μπάροου.
Θα πω ένα μόνο πράγμα: δεν διαθέτει η διεθνής βιβλιογραφία άλλο βιβλίο όπως αυτό. Δηλαδή μια Ιστορία που να εξετάζει εκ των έσω την Ιστορία, τη συγγραφή της, την εκάστοτε φιλοσοφία της, τις προκαταλήψεις της, το «σκηνικό» εθνικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, μέσα στο οποίο γράφεται κλπ. Κάτι ακόμα: ο Μπάροου υποστηρίζει με τεκμήρια (κι εδώ το γράφω πολύ χοντρικά) ότι μετά τους Ηρόδοτο και Θουκυδίδη έως και τα μέσα του 19ου αι. ό,τι γράφτηκε ως Ιστορία, δεν ήταν παρά ιστορίες…
Αυτά.
* Το βιβλίο “Μια Ιστορία των Ιστοριών” του Τζον Μπάροου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ