Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Η ιερή οργή έγινε Κατάρ(α);

Spread the love

 

Περίμενε δέκα μέρες πριν από τις εκλογές ο πρωθυπουργός για να μας μιλήσει για τα πετρέλαια του Ιονίου – λες και οι πιο πολλοί δεν τα ξέραμε από αρκετά χρόνια. Και να μας πει ότι θα έχουμε έσοδα 16 δις, ήτοι γίναμε Κατάρ.

Εδώ και ένα μήνα σημεία και τέρατα συγκλονίζουν την Ψωροκώσταινα: βγήκαμε στις αγορές, μοιράζουμε 500-άρικα και μπορεί και να συλλάβουμε και τον Ξηρό, γιατί πριν από τις εκλογές τα θαύματα φυτρώνουν στα μανιτάρια στην Ελλάδα.

Αλλά για να μην μπερδευόμαστε με πολλά θέματα και ζαλιστούμε ας μείνουμε μόνο σε ένα: Τα πετρέλαια του Ιονίου.

 

Θα παίξω το ρόλο ενός έξυπνου λαού, ίσως όχι με πολύ μεγάλη επιτυχία, αλλά ελπίζω να καταφέρω να συλλάβω πώς μπορεί να σκέφτεται ένας τέτοιος λαός:

 

«Εντάξει 15 δις στην τσέπη μας, δεν είναι αστείο ποσό. Ή μήπως είναι για την Ελλάδα? Δίνουμε κάθε χρόνο 20 δις για το χρέος. Κι αυτό θα συνεχιστεί για 30 χρόνια οπότε θα δίνουμε «μόνο» 10 δις. Όχι δε θα έχουμε εξοφλήσει το χρέος, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε και μετά τα 30 χρόνια, αλλά οι οικονομολόγοι έχουν σηκώσει ψηλά τα χέρια: πού να ξέρουμε τι θα συμβεί μετά από 30 χρόνια, για από εκεί και μετά ρωτήστε όσους θα ζουν τότε. (Τα στοιχεία είναι από τον Υπουργό Οικονομικών που κατατέθηκαν στη βουλή μετά από επερώτηση βουλευτή). Κοντολογίς τα πετρέλαια που μάζεψε η φύση για εκατομμύρια χρόνια στο χώρο που λέγεται Ελλάδα θα μας δώσουν (αν και όταν) 15 δις που την άλλη μέρα θα πρέπει να τα δώσουμε στους τοκογλύφους για να ξεπληρώσουμε σχεδόν ένα χρόνο χρέους. Και παραπέρα: τα πετρέλαια αυτά τα δικαιούται μόνο αυτή η γενιά ή και τα παιδιά και τα εγγόνια και τα δισέγγονα και γενιές πιο πέρα; Γιατί τους τα κλέβουμε όλα εμείς και ληστεύουμε τις επόμενες γενιές; Και φαντάσου ένα ατύχημα στο Ιόνιο ή στο Αιγαίο, σαν αυτό στον Κόλπο του Μεξικού, που θα γεμίσει τις θάλασσες μας με μαζούτ και όχι μόνο τουρίστες δε θά’ χουμε, αλλά οι ίδιοι θα πηγαίνουμε –τρόπος του λέγειν – στον Ατλαντικό να κάνουμε μπάνιο; Μήπως αν είχαμε σωστούς πολιτικούς θα κάναμε μια πιο λογική χρήση του ορυκτού και υποθαλάσσιου πλούτου, αντί μια γενιά να ξεπουλάει όλες τις γενιές των Ελλήνων; Ένοικοι είμαστε στη χώρα αυτή, μια από τις εκατοντάδες γενιές Ελλήνων, και αντί να διδάξουμε τα παιδιά μας να είναι καλύτερα από μας εμείς τους δίνουμε απτό παράδειγμα να πουν «”Aμές δέ γ’ εσσόμεθα πολλώ χείρονες”».

 

Υπάρχει λύση (θα έλεγε ο σοφός λαός). Τα χρήματα που χρωστάμε κάπου πήγαν. Δεν τα πήρε ανεμοστρόβιλος, ούτε εξατμίστηκαν, ούτε τα έκλεψαν Αρειανοί. Ας εκλέξουμε μια κυβέρνηση που θα πάρει επαναστατικές πρωτοβουλίες, (όχι «στ’ άρματα, στ’ άρματα», αλλά) αναστολή μόνο των άρθρων του Συντάγματος που αναφέρονται στις βουλευτικές ασυλίες και παραγραφές και τα συνακόλουθα. Κοντολογίς κ. Βουλευτά, το 1980 έμενες ως φοιτητάκος με ενοίκιο σε υπόγεια γκαρσονιέρα στην Κυψέλη. Το 1990 είχες δυο βίλες. Η βουλευτική σου «αποζημίωση» σε σημερινές τιμές ήταν 5,000 ευρώ ήτοι 60,000 το χρόνο. Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές δε μπορούσες να αποταμιεύσεις πάνω από 15%, ήτοι το πολύ 10,000 το χρόνο ή 100,000 σε δέκα χρόνια. Πώς το 1990 είχες δυο βίλες συνολικής αξίας 2 εκατομμυρίων? Απόδειξε αν είχες άλλες νόμιμες πηγές, αν φορολογήθηκες γι’ αυτές, αλλιώς όλα τα υπόλοιπα κατάσχονται. Ή τα χρήματα σε off-shore εταιρείες. Λέτε να πήγαν τόσα δις με καμιόνια και τραίνα στο εξωτερικό? Μέσα από τράπεζες πήγαν, άρα έλεγχος των τραπεζών και ανάλογες κατασχέσεις σε περιουσία στην Ελλάδα ή φυλάκιση αν δεν επαρκεί. Λέτε να μην ξέρει ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος ή ο Παπανδρέου ποιοι και πόσα πήραν? Απλά ο ένας έχει δέσει τον άλλον χεροπόδαρα.

 

Βουλευτές και δήμαρχοι μου έχουν πει συγκλονιστικές περιπτώσεις, αλλά αν τολμήσω να τις γράψω θα μπω μέσα για συκοφαντική δυσφήμιση γιατί αυτοί θα αρνηθούν ότι μου τα είπαν. Ναι θά’πεφταν πολλά κεφά; Χιλιάδες άνθρωποι δεν έχασαν τη ζωή τους; Εκατομμύρια δεν ζουν στη μιζέρια; Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας δεν ξενιτεύτηκαν εξ αιτίας τους; Γιατί αυτός που λήστεψε με όπλα μια τράπεζα, ήτοι ο ποινικός, θεωρείται χειρότερος εγκληματίας, από αυτόν που λήστεψε με υπογραφές μια χώρα και το μέλλον της για πολλές δεκαετίες; Το πρόβλημα λύνεται με το να πληρώσουν οι ένοχοι, όχι με το να το φορτώνουμε στις επόμενες γενιές, αρχίζοντας από τα 250,000 παιδιά μας που ξενιτεύτηκαν σε λίγα χρόνια».

 

Αυτά θα σκεφτόταν ένας έξυπνος λαός, αλλά θα έπρεπε από καιρό να έχει προετοιμαστεί. Τώρα ο ελληνικός λαός δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ψηφίσει τον καλύτερο από τους χείριστους. Κι αυτό δεν είναι λύση.

«Από την ιερή οργή γεννιέται πάντα νέος κόσμος» λέει ο ποιητής. Οργή βλέπω κάμποση, αλλά δεν είναι ιερή. Νέο παζάρεμα στις πολιτικές αγορές βλέπω -με το συμπάθιο.

 

 

Χρήστος Μαγγούτας

 

SHARE
RELATED POSTS
Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου, του Ηλία Καραβόλια
Νεκτάριος Σαντορινιός: “Η ΝΔ υπόσχεται εργασιακό Μεσαίωνα και ιδιωτικοποιήσεις στην υγεία”
Ο παράξενος Τιμόλαος Μιμουλές, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.