Γιώργος Αρκουλής

Το τελευταίο βιβλίο του Γ. Αρκουλή τιτλοφορείται

“Ιστορία γράφουν και οι Δεύτεροι...”

Η πρόεδρος του ΠαΣοΚ κυρία Φώφη Γεννηματά, αρχίζει να μου είναι συμπαθής κι’ αυτό επειδή χωρίς να είναι σίγουρη ότι πείθει (μεταξύ μας μάλλον κοροϊδεύει τον εαυτό της), εντούτοις προσπαθεί η καημένη να υπερασπίσει τόσο το κόμμα της όσο και ορισμένα στελέχη, η πολιτεία των οποίων έχει ήδη μετατρέψει το άλλοτε πανίσχυρο Κίνημα του Ανδρέα, σε σχηματισμό – παρία μέσα στο Κοινοβούλιο και στην Κοινωνία.

Ειδικά όταν (η Φώφη) υπερασπίστηκε (σε αντιπαράθεση – πιγκ πογκ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα) τον προηγούμενο πρόεδρο του κόμματός της Ευ. Βενιζέλο, ήταν χάρμα επιχειρημάτων. Όπως προσέξατε (αν προσέξατε), ο πρωθυπουργός αναφερόταν στα ‘άδυτα’ της ‘Λίστας Λαγκάρντ’ και την ατιμωρησία των βαθύπλουτων πονηρών Ελλήνων, όταν έθιξε τόσο τον Ε.Β. όσο και τον σύμβουλο του Αντώνη Σαμαρά, Παπασταύρου, δηλαδή ένα γκόλντεν μπόϊ παντός καιρού, που καταφέρνει να επιβιώνει τόσο αυτός όσο και οι λογαριασμοί του στο εξωτερικό.

Η μεν Φώφη ξεκαθάρισε ότι για το θέμα έγινε αυτοκριτική και κάποιοι τιμωρήθηκαν (εννοώντας μόνο τον…άτυχο Παπακωνσταντίνου), ενώ ο πανέξυπνος Μεσσήνιος πρώην πρωθυπουργός Σαμαράς ξεκαθάρισε πως ο ‘δικός του’ απαλλάχτηκε πανηγυρικά από τις αρμόδιες Αρχές ελέγχου κλπ.

Μεταξύ μας: μπορεί οι Αρχές (συνήθως δικαστικές) να απαλλάσσουν κάποιους που για τον λαό έχουν κάνει καραμπινάτη παράβαση, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα ή σχεδόν τίποτα, διότι σε αυτή την κακομοίρα (και χρεοκοπημένη) χώρα που ζούμε, η ατιμωρησία αποτελεί καθεστώς εδώ και δεκαετίες, σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Προσωπικά νοιώθω άβολα όταν ακούω κάποιον με πολλά φράγκα να δηλώνει «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη». Καθώς είναι μαθηματικά βέβαιο πως μετά από λίγο καιρό, αυτός ο φραγκάτος μάγκας θα πάρει απαλλαγή με βούλευμα! Θα μου πείτε: ουδείς περνάει της φυλακής την πόρτα; Και βέβαια υπάρχουν θύματα, αλλά οι περιπτώσεις τους αποτελούν βαρβάτες εξαιρέσεις του κανόνα. Ο Σταματελάτος, της Τράπεζας Εργασίας, όταν ήταν πρόεδρος του Πανιωνίου εισέπραξε εννιά χρόνια και εννιά μήνες (!!!) για υπεξαίρεση, αλλά μέχρι που πέθανε παρέμεινε φτωχός. Τότε, ψιθυριζόταν στην Πλατεία Νέας Σμύρνης ότι τα πολλά λεφτά τα ‘έφαγαν’ ένας υπουργός και ένας από τους διευθυντάδες του τραπεζικού συστήματος. Οι οποίοι, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την Δικαιοσύνη, αλλά μάλλον προβιβάστηκαν και οι δύο κατά τα τέλη της δεκαετίες του’ 80. Εννοείται πως ο Σταματελάτος ποτέ δεν άνοιξε το στόμα του να αναφέρει ΟΛΗ την αλήθεια.

Συμπερασματικά: θεωρώ σίγουρα ότι η κυβέρνηση Τσίπρα θα προσπαθήσει να βγάλει άκρη με την περίφημη λίστα Λαγκάρντ και να φορολογήσει όσους έβγαλαν τα εκατομμύριά τους (τα οποία κέρδισαν με τον μισθό τους!) στην αλλοδαπή. Όμως είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα μπορέσει να πιάσει στο αγκίστρι του τα ‘μεγάλα πορτοφόλια’, αυτά δηλαδή που με ένα τηλεφώνημα, μπορούν να μεταφέρουν τον αδασμολόγητο θησαυρό τους από την Ελβετία και το Λουξεμβούργο, στα Νησιά Σάντουϊτς ή στα επίσης δημοφιλή Νησιά Κέϊμαν. Αμέ!

ΥΓ: Μέγιστος ως φορέας κομμουνιστικών πρακτικών ο Π. Λαφαζάνης, πρώην στέλεχος του ΚΚΕ και νυν του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο άνθρωπος δήλωσε πολύ σοβαρά ότι στο πλάνο του υπάρχει τρόπος να λυθεί το πρόβλημα της χώρας, με τις καταθέσεις των φουκαράδων και το περιεχόμενο των τραπεζικών θυρίδων! Του ξέφυγε, ωστόσο, να πει αν θα αφαιρέσει γη από τα μεγάλα τσιφλίκια (δηλαδή Γιάννας, Μαριάννας, Βαρδή, Σπύρου κλπ.) προκειμένου να βολέψει (έστω με κλήρο) τους άστεγους και τους οικονομικούς μετανάστες από Αφρική, Μέση Ανατολή, Ασία κλπ.

Γιατί άραγε;