Τζίνα Δαβιλά

Αν ήσουν πρόσφυγας, θα ήθελες να σε αγνοούν;

Να σε κυνηγούν;

Να σε σκοτώνουν;

Να σε υποτιμούν;

Να σε βασανίζουν;

Να σε κοιτούν καχύποπτα;

Να γίνεσαι ο αποδιοπομπαίος τράγος της κοινωνίας που καταφεύγεις, θεωρώντας σε υπεύθυνο για την άθλια κοινωνία που έχουν δημιουργήσει άλλοι;

Επειδή οι πρόσφυγες δεν αφήνουν πίσω τους τη χλιδή για να κατακτήσουν τον κόσμο, αλλά γκρεμίσματα και αθλιότητα…

Επειδή οι πρόσφυγες δεν ρωτήθηκαν για ό,τι συμβαίνει στον τόπο τους…

Επειδή, δυστυχώς, κάποιοι Έλληνες, πολλώ δε μάλλον οι Ευρωπαίοι δεν έχουν εικόνα για το τι συμβαίνει στην Κω, στη Λέρο, στο Αγαθονήσι, στη Ρόδο, στο Καστελόριζο, στη Λέσβο…

Με θέμα το προσφυγικό, εκατό περίπου έργα Ελλήνων σκιτσογράφων-γελοιογράφων θα εκτεθούν στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης της Ρόδου το Μάρτιο (7η Μαρτίου) με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου. Πρόκειται για μάχιμους και εγγεγραμμένους στη Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων σκιτσογράφους, όπως ο Πρόεδρος της Λέσχης Πάνος Μαραγκός, Βαγγέλης Παυλίδης, Μιχάλης Κουντούρης, Ανδρέας Πετρουλάκης, Δημήτρης Χατζόπουλος, Ορνεράκης, Κυριακόπουλος, κα, οι οποίοι θα αποτυπώσουν με τη παγκόσμια γλώσσα του σκίτσου το παγκόσμιο ζήτημα της προσφυγιάς.

Η Έκθεση θα ξεκινήσει από τη Ρόδο, θα μεταφερθεί στη Λέρο και στο Αγαθονήσι, νησιά που έχουν δεχτεί πληθυσμό μεταναστών αντιστρόφως ανάλογο του μεγέθους και της δυναμικής τους, από κει θα μεταφερθεί στην Αθήνα και θα καταλήξει στις Βρυξέλλες, όπου χτυπά η καρδιά της Ευρώπης και στοχεύει να (ξανα)θέσει το θέμα του Πολιτισμού και του Ανθρωπισμού με αφετηρία την χώρα μας.

Θα σου πω τι είδα στη ματιά των γελοιογράφων, που στην πραγματικότητα είναι οι τρελοί του βασιλιά (δηλαδή μπορούν να λένε ό,τι θέλουν χωρίς να παρεξηγηθούν): Μαραγκός, Παυλίδης και Κουντούρης συναισθάνθηκαν για πολλοστή φορά την ευθύνη της Τέχνης τους. Η γελοιογραφία είναι η τέχνη του σαρκασμού της πιο σκληρής και άδικης πραγματικότητας, που αποζητά την λύση του προβλήματος. Το υλικό που διαθέτουν οι γελοιογράφοι είναι ο βαθύς ανθρωπισμός. Υποδειγματικός, συγκινητικός, βασανιστικός πάντα. Γιατί τέχνη του σκίτσου είναι η λύτρωση του γελοιογράφου που ζητά την θεραπεία της κοινωνίας.

Περισσότερους απ’όλους τους καλλιτέχνες αγαπώ τους γελοιογράφους, γιατί το βάσανο του σκίτσου, τούς καταδιώκει και στον ύπνο τους.

Και μην ξεχνάς: «Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει». Δεν είναι δικό μου. Το είπε ο Καζαντζάκης. Και όχι για να περάσει η ώρα.

Μαραγκός-Παυλίδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr