Ηλίας Καραβόλιας

“Η καρδιά μου, η ψυχή μου έλεγε φύγε αλλά το μυαλό μου έλεγε ότι πρέπει να βρω μια λύση. Χάσαμε χρόνο και στο τέλος ξεμείναμε από

δύναμη και χρήματα. Αν το ξέραμε θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει πιο θαρραλέες αποφάσεις στην αρχή” δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας

κάνοντας την αυτοκριτική του στο ντοκιμαντέρ του BBC και του Paul Meison «‪#‎ThisIsACoup‬».

Καλή η αυτοκριτική, βοηθάει στην μείωση της οίησης.Αλλά η απορία μου είναι η εξής: Πόσο απέχει για έναν ελπιδοφόρο ηγέτη η καρδιά

από το μυαλό; Αυτή ακριβώς η απόσταση είναι που κάνει την διαφορά στους μεγάλους πολιτικούς.Αυτό το χάσμα συναισθήματος-λογικής.

Είναι οι καιροί επικίνδυνοι για ηγέτες που χάνονται μέσα σ αυτό το κενό. Ο αριστερός 40άρης πρωθυπουργός περιγράφει έξυπνα την

περιδίνησή του, μια ιδιάζουσα κατάσταση πτήσης του μυαλού, μια ρήξη μεταξύ του φαντασιακού και του πραγματικού.

Ο Τσίπρας παραδέχεται ότι η καρδιά λέει ” φύγε, κάνε την ρήξη” και ο νούς λέει “συμβιβάσου, βρές λύση, κοινό τόπο”. Η αριστερή εκδοχή

της διακυβέρνησης κοντράρεται ισχυρά με τον αναγκαίο και καταναγκαστικό συμβιβασμό εντός της συστημικής λογικής.

Ο μανιακός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός “απωθούν” την ψυχή του νεαρού ριζοσπάστη και η ωμή πραγματικότητα της ευθύνης, καλούν

το μυαλό του να κυβερνήσει με παραχωρήσεις από την ιδεολογία και τις ιδεοληψίες. “Καλώς ήλθατε κε Τσίπρα στην έρημο του

Πραγματικού”, όπως θα του έλεγε και ο φίλος του Slavoi Zizek…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr