Ο Δημήτρης Ι. Μπρούχος (1961-2024) είναι ποιητής, στιχουργός. συγγραφέας και Σύμβουλος Επικοινωνίας 

Όλα τα άλλα τα έχουμε λύσει στη σκυφτή ζωή μας, που καλούμαστε να απασχοληθούμε με το φαινόμενο Ρωμανού. Δηλαδή με το κάθε μπασταρδάκι, το βγαλμένο από το όποιο μπουρδελόσπιτο και τους μαλακο-γονείς του, οι οποίοι, αντί να το προστατέψουν από τα παιδικάτα του, μαθαίνοντάς του πως το σύστημα και το κάθε σύστημα χτυπιέται ΜΟΝΟ από μέσα, συνεπώς με τη μόρφωση και με την παιδεία σε συνδυασμό με τις αρχές και τις αξίες από το σπίτι (το πρώτο σχολείο), μπορούν να αποτελέσουν τον πολιορκητικό κριό για συνειδητή αντίδραση στα κακώς κείμενα, αυτοί ως «παλαιοί των ημερών»-ως φαίνεται – αντι-εξουσιατές και αναρχο-αυτόνομοι, το γαλούχησαν με τα νάματα της αυθαιρεσίας και της καταστροφής.

Τόσο, που να έχει τη διαμορφωμένη αντίληψη και την κρίση να εναντιώνεται από τα δεκαοχτώ του χρόνια, σε κάτι που ποτέ δε γνώρισε πραγματικά: Στην κοινωνία.

Στην κοινωνία του βιοπαλαιστή, του από το μαύρο χάραμα πηγαίνοντας στη δουλειά του για τον επιούσιο, του μόνιμα εκτεθειμένου στην παραβατική συμπεριφορά και στην τρέλλα του κάθε συμπλεγματικού, που πετώντας μολότωφ σε γεμάτο με κόσμο και εν κινήσει αστικό λεωφορείο ή τρόλλευ (όπως συνέβη την Τρίτη στην Αθήνα μπροστά στα μάτια μου), νομίζουν ότι αντιστρατεύονται το σύστημα.

Με άμεσα επαπειλούμενο κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους αθώοι και ανυποψίαστοι πολίτες ή – αν το προτιμάτε-φιλήσυχοι υπήκοοι, που υπό το βάρος της δικιάς του ζωής ο καθένας, επιλέγει το δρόμο της απλής επιβίωσης.

Δεν είναι δικαίωμά του;

΄Η μήπως η αντίληψη περί δημοκρατίας κάποιων, τους αποστερεί το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης;

΄Η μήπως μεθοδικά και στοχευμένα, κάποιοι, επιθυμούν να μας επιστρέψουν στη λογική του Παιδωμαζώματος και των Συμμοριών;

Κι αλήθεια, πόσο ανέντιμα εύκολα κι εύκαιρα προσφέρεται το κάθε κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΟΤΑΜΙ, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, με τις όποιες θέσεις τους, να επισύρουν την μήνιν των καλο-βολεμένων ενόχων, των στρογγυλο-καθισμένων στις πρακτορικές τους πολυθρονίτσες , πραγματικών κουκουλοφόρων…
Πίσω από ΟΛΑ, λοιπόν, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Πίσω από ΟΛΑ, είναι το θολό ΠΟΤΑΜΙ; Πίσω από ΟΛΑ, είναι η Νέο-Φασιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

Ε, λοιπόν Ο Χ Ι καρντάσια!

Πίσω από ΟΛΑ, βρίσκεται η Εξουσία. Η κακώς νοούμενη. Η ίδια που εχτέλεσε αδίστακτα και απροκάλυπτα έναν Μπελογιάννη, έναν Λαμπράκη, έναν Τσαρουχά κι ακόμα, έναν Ζαγοριανάκο κι έναν Παναγούλη (τάχα δυστυχήματα).

Και πόσους και πόσους άλλους…

Η ίδια που σαν την πουτάνα αλλάζει φορέματα και βγαίνει στο πεζοδρόμιο, για να εκμαυλίσει, για να «προαγάγει» ευεπήφορους στην ακολασία διερχόμενους, κολλώντας τους ρετσινιές.

Η ίδια, που κάτω από κοστούμια άλλοτε αποδιοπομπαίων ως «προδοτών» και κάποιων χοντρο-κενο-φιλόδοξων ιδεολογικά και ηθικά ανερμάτιστων, που ελυμάνθησαν και λυμαίνονται τις αγωνίες και τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων, μεροκαματιάρηδων, μικροπωλητών, μικροεμπόρων και άλλων μικρο-…, τίκτει, εκκολάπτει και εκτρέφει μέσα στη δική της σήψη και διαφθορά, φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς, των πιο πρόσφορων σε ποικίλες εκτροπές: Των νέων.

΄Η μήπως εθελοτυφλούμε στην ασκητική των Εξαρχείων, των «τρελλών κλουβιών» και των «λευκών κελλιών», που ενεπνεύσθη ο αδελφός του μεγάλου μας εκσυγχρονιστή;

Αυτή η ίδια εξουσία, που κατασκευάζει γονείς-Ρωμανού που υποστηρίζουν τα μπάσταρδά τους και φυσικά Ρωμανούς, που νομίζουν ότι ληστεύοντας ένα υποκατάστημα Τραπέζης, ή προπηλακίζοντας συνομιλήκους τους , ένστολους των Μέτρων Τάξης είτε καίγοντας, σπάζοντας, καταστρέφοντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία, ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι γίνονται σύγρονοι Ρομπέν των οδών… Οι ΜΑΛΑΚΟΜΑΛΑΚΕΣ!

Κι αυτή η ίδια εξουσία μετά, αφού τους συλλάβει και αποδώσει τα τρυφηλά κωλαράκια τους στο σωφρονιστικό σύστημα,έρχεται στο πρόσωπο ενός γέροντος αρχηγέτου, προφανώς με σημεία αρχόμενης άνοιας, να τους βραβεύσει, λέει…Για να δεχτεί σα βρεγμένη μαλαστούπα στη μάπα της , την άρνηση του βραβείου!

Γιατί ρε παιδιά;

Γιατί ρε Πρόεδρε τέτοιος ευτελισμός των θεσμών και τέτοιος εξευτελισμός ΟΛΩΝ ΜΑΣ;

Τόσα φτωχόπαιδα, που δουλεύουν στο μόχθο και φοιτούν σε νυχτερινά σχολειά για να γίνουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, πουτανογεννήματα είναι; Γιατί δε βγαίνει κανένας ψευτοδιανοούμενος θολογαμιολοκούλτουρος –και καλά-αριστεροδημοκράτης του κώλου, να πει μια κουβέντα συμπαράστασης και αναγνώρισης του αγώνα ζωής, που καθημερινά δίνουν;
Τι ακριβώς βραβεύετε;

Την όψιμη φιλοπονία και φιλομάθεια του κάθε τσογλανιού, που θέλει απροκάλυπτα να τη χρησιμοποιήσει, καπηλευόμενος τις άδειες «επί λόγω τιμής»,για να δραπετεύσει και να συνεχίσει το τρωκτικό του έργο;

Φτύνοντας στα μούτρα σας την αντανακλώμενη δική σας υποκρισία;

Μεταμέλησε ποτέ ο Ρωμανός για τις πράξεις του;

Αποκήρυξε την παραβατική συμπεριφορά του;

Ποιον βραβεύετε, ΡΕ;

Ένα σύστημα εξουσίας, που συγκινείται από τα κροκοδίλεια δάκρυα ρεμπεσκέδων και μένει ασυγκίνητο απέναντι στον κοπιώδη μόχθο του κάθε πολεμιστή της ζωής, ιδίως αυτού, που με κάποιες εκπτώσεις στις λειτουργικές του ικανότητες, πασχίζει να ενταχθεί και να επιβιώσει, είναι ένα σύστημα πόρνο και ηθικά νεκρό.

Είναι δυστυχώς, η κατάληξη της πρόγνωσης μιας διαστροφής, που χρονολογείται.

Και όλοι εμείς, άξιοι των επιλογών μας…