Η Δέσποινα Γρηγοριάδη είναι ιδιωτική υπάλληλος, τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το γράψιμο και με διαφορά άρθρα και διηγήματα. Ηλεκτρονικά κυκλοφορεί το πρώτο της διήγημα με τίτλο “Ξεκλειδώνοντας την καρδιά μου”.
Για όσα δεν τολμάμε να πούμε. Για όσα δεν τολμάμε να δείξουμε, για όσα δεν τολμάμε να εξερευνήσουμε.
Η αλήθεια πού μας κοιτάει κατάματα.
Εμείς την γυρνάμε πλάτη.
Και να υπήρχε ξανά αυτή η δεύτερη ευκαιρία . Άραγε ποτέ θα ήταν η τελευταία φορά , που απομακρύνθηκες γύρω από την φιγούρα της;
Που όταν έρχονται όλα ούτε τα θες, ούτε τα χρειάζεσαι, όλες οι απαντήσεις που δεν έμαθες να ντύνονται μ’ ένα γιατί αργότερα.
Όταν συνειδητοποιήσεις πώς έφτασα εδώ, ενώ ήμουν εκεί. Η καθημερινότητα όμως εάν σε πάρει από κάτω, δεν αφήνει περιθώρια, συνήθως αναβάλεις ότι περισσότερο χρειάζεσαι.
Πετώντας γι’ άλλους ουρανούς αγγίζοντας σύννεφα.
Αλλά κατά έναν μαγικό τρόπο που έχει η ζωή, όλα όσα ελπίζεις, περίμενες, ήρθαν, απομάκρυνες, κράτησες, ακόμα κι ‘ αυτά πού δεν γυρίζουν πίσω.
Παρόλα αυτά φυτρώνουν μέσα σου.
Φτιάχνεις ένα έδαφος που απλόχερα το φροντίζεις με αγάπη, αλλά παράλληλα γεμίζεις τον εαυτό σου ενοχές που δεν τα κατάφερες.
Ταλαντεύεσαι συνεχώς από όσο θα έπρεπε. Αρκεί να μπορείς πάντα μα πάντα, να κάνεις αυτό το βήμα. Γιατί σε ότι δεν έχεις κλειδώσει το πόμολο ανοίγει. Εάν δεν πάρεις μαζί σου, τα κατάλληλα κλειδιά.