Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

I am sharing ‘Συναισθήματα που πιάνουν πάτο’ with you, της Δέσποινας Γρηγοριάδη

Spread the love

Η Δέσποινα Γρηγοριάδη είναι ιδιωτική υπάλληλος, τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το γράψιμο και με διαφορά άρθρα και διηγήματα. Ηλεκτρονικά κυκλοφορεί το πρώτο της διήγημα με τίτλο “Ξεκλειδώνοντας την καρδιά μου”.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ό,τι κι ‘ αν περάσουν  δεν είναι ποτέ λίγο.

Μπορεί να προσπεράσει , ο χρόνος  τις πληγές . Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σβήσουν και ποτέ. Διστάζεις και δειλία ζεις σε όλα τα βήματα, είτε τα είχες συμφωνήσει, είτε ήρθαν ν’ γράψουν κι’  αυτά από κάτι.

Έτσι είναι ο άνθρωπος όταν έχει πληγωθεί. Κρύβεται στα λόγια πού δεν κολλάνε, γιατί προτεραιότητα πλέον είναι το χαμόγελο τους. Κι ‘ όχι τα  εύκολα πάλι συναισθήματα, πού πιάνουν πάτο με την πρώτη ευκαιρία.

Αποζητούν το τέλος από την αρχή.

Αντικρίζεις ό,τι πιο ξεκάθαρο θα μπορούσε να σού δώσει κάποια/ος. Τόσο απλά που μοιάζει σαν κάτι το μοναδικό για σένα. Πού ίσως να μην ξέρεις πως να το χειριστείς.

Αλλά δεν αντέχουν να έχουν και μετά να χάνουν.

Οι σπάνιες καρδιές στον δρόμο σου. Πού μόνο όταν την νιώσεις ως κάτι σημαντικό, θα τις σχεδιάσεις τον κόσμο ξανά από την αρχή.

SHARE
RELATED POSTS
Ψυχούλες ευαίσθητες, του Αλέξανδρου Κανταρτζή (Μπέμπης)
Το καφενείο του Μανιάτη, του Γιάννη Παπαϊωάννου
Σαν Κυριακή, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.