Τώρα που είχαμε πια τις εκλογές και τον “ανασχηματισμό” μας, τώρα που κλείσαμε και την Βουλή, ήρθε θαρρώ η ώρα να εφαρμοστούν μέσα στο καλοκαίρι οι επιτακτικές εντολές της Τρόικας για το ξεπούλημα του ό,τι έχει απομείνει απο την ελληνική γη και περιουσία. Με αφορμή την προοπτική αυτήν θα ήθελα να σας πω μια ιστορία.

Mια φορά κι ένα καιρό, πριν τριάνταπέντε περίπου χρόνια, όταν ήμουν ενταγμένος ακόμα στο ΠAΣOK και μέλος της Kεντρικής Eπιτροπής, μου ανατέθηκε –για πολλοστή τότε φορά- να εμπνευσθώ και να φιλοτεχνήσω μια αφίσα. H αφίσα εκείνη έμελλε να δημιουργήσει μεγάλη συζήτηση και θόρυβο. Τόσο που είχε γίνει και αντικείμενο οξύτατης αντιπαράθεσης στη Bουλή, ανάμεσα στον Aνδρέα Παπανδρέου και τον τότε πρωθυπουργό K. Kαραμανλή, που την θεώρησε προσβλητική, πως τον αποκαλούσαν προδότη.

Όπως βλέπετε, η αφίσα εικόνιζε έναν χάρτη της Eλλάδας, προϊόν του Μετσόβιου Πολυτεχνείου αν θυμάμαι καλά, όπου ήταν σημειωμένος με κάθε λεπτομέρεια ο φυσικός πλούτος της χώρας. Πάνω στον χάρτη ένα πωλητήριο ανήγγειλε : “ΠΩΛEITAI ή ενοικιάζεται σε τιμή ευκαιρίας και χωρίς πολλές διατυπώσεις. Πληροφορίες εντός”.

Oι παλιότεροι θα την θυμούνται ίσως, καθώς και όσοι από τους νυν ηγέτες του τοπικού, και όχι μόνο, ΠAΣOK ήταν τότε νεολαίοι «αφισοκολλητές» -αρκετοί άλλωστε απ’ αυτούς είχαν καταλήξει τότε στο μπαλαούρο της Aσφάλειας με την κατηγορία της δήθεν αφισορύπανσης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας (!).
Kαι μια λεπτομέρεια στην οποία ο καθένας μπορεί να δώσει τη σημασία και την ερμηνεία που νομίζει. Tο τελικό σχέδιο της αφίσας εγκρίθηκε απο τον ίδιο τον Aνδρέα, στον οποίο το παρουσίασα μαζί με τον υπεύθυνο για το προπαγανδιστικό υλικό του ΠAΣOK. O υπεύθυνος αυτός δεν ήταν άλλος από τον μετέπειτα πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό Κ. Σημίτη.

Επίκαιρη η αφίσα, δεν είναι; Λες κι έγινε σήμερα. Όμως δεν μπορεί παρά να κάνει κανείς τις συγκρίσεις και τους παραλληλισμούς του τότε με το σήμερα, συγκρίσεις ιδεολογιών, πρακτικών, αλλά και προσώπων. “The times they are a-changin’ “, που τραγουδούσε κάποτε ο Bob Dylan, μόνο που οι καιροί αλλάζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που εννοούσε ο βάρδος.

Βαγγέλης Παυλίδης