Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Greta Garbo, του Βαγγέλη Παυλίδη

Spread the love

 

 Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

 

 

 

GARBO.jpg

 

 

 

 

Η Greta Lovisa Gustafsson, η γνωστή σε όλους μας Greta Garbo, γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, 18 Σεπτέμβρη 1905. Εικονική “σταρ” του Χόλυγουντ της βουβής και κλασσικής περιόδου. Προτάθηκε τρείς φορές για Οσκαρ για να το πάρει τιμητικά το 1954 “για την φωτεινή και αξέχαστη παρουσία της στην οθόνη”. Δύο φορές της απονεμήθηκε το βραβείο των Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης. Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε πέμπτη στην λίστα των μεγαλύτερων γυναικών ηθοποιών όλων των εποχών, μετά τις Κάθριν Χέπμπουρν, Μπέτυ Νταίηβις, Ωντρεϋ Χέπμπουρν και Ινγκριντ Μπέργκμαν.

Αυτά τώρα ίσως τα ξέρετε, όπως μέσες άκρες τα ’ξερα κι εγώ, μα ως συνήθως περισσότερο τώρα μ’ ενδιέφερε η σχέση της με το φαγητό παρά όλα τ’ άλλα. Πάμε, λοιπόν.

Αν κάτι μπορεί να πει κανείς για να συνοψίσει τις διαιτητικές της συνήθειες είναι πως αυτές ήταν όλο αντιφάσεις. Γκουρμέ και ενθουσιώδης μαγείρισα από την μια, μα μίζερη με το φαγητό και κάθε τόσο σε κάποια δίαιτα απο την άλλη. Η ίδια δήλωνε πως ήταν άσχετη με το νοικοκυριό.

Όταν κάποτε την ρώτησαν γιατί δεν παντρεύτηκε, η Γκάρμο απάντησε με χιούμορ: “Δεν μ’ έπαιρνε κανένας -δεν ξέρω να μαγειρεύω”.
Ενδιαφέρον έχουν τα ίδια της τα λόγια, απο διάφορες συνεντεύξεις, γράμματα και διηγήσεις φίλων. Μας δίνουν μια καλή ιδέα για τις σχέσεις της με το φαγητό.

“Τηγανίζω τόσο σπάνια που δεν χρησιμοποιώ αντικολλητικά τηγάνια.” λέει. “Αν ποτέ τηγανίσω κάτι θα είναι πατάτες. Χρησιμοποιώ φυστικέλαιο που είναι απαραίτητο και όχι πάρα πολύ, λιγάκι μόνο… Αγοράζω πάντα φρέσκα λαχανικά. Υπάρχουν παντού και δεν χρειάζεται εξυπνάδα για να τα φτιάξεις. Τα πετάω στην κατσαρόλα, πιο απλά δεν γίνεται. Είναι τελείως άγευστα μα θα σου πω ένα μικρό μυστικό: αγοράσε ξυνή κρέμα γάλακτος. Βάλε μια μεγάλη κουταλιά πάνω στο λαχανικό, βάλε λίγο αλάτι και είναι θαυμάσιο, καλύτερο παρά με μαργαρίνη”.

“Δυο αυγά για βραδυνό. Τα βράζω… τους αλλάζω τα φώτα στο βράσιμο. Δεν μπορώ να κάνω ομελέτα. Μεγάλος μπελάς. Πρέπει να στέκεσαι απο πάνω και να την παρακολουθείς κι ύστερα πρέπει να την γυρίσεις ανάποδα. Έχω δει να το κάνουν μα εγώ όχι. Θα έπρεπε να το δοκιμάσω. Βαρέθηκα τα βραστά αυγά.”

Διαφωτιστικό είναι κι ενα σημείωμα στην οικονόμο της. Γράφει: “ Σε παρακαλώ να μου έχεις αρκετό φαγητό για δυο μέρες στο διαμέρισμα- και το ψωμί και το κέικ μου;-… Χρειάζομαι γάλα,καφέ, αυγά, μαργαρίνη, λίγο βούτυρο, μπανάνες, μήλα, λίγα λαχανικά, λίγο τυρί, μέλι, και δυο μικρές μπριζόλες. Κι ίσως λίγα μακαρόνια και τυρί τριμμένο…”

Τα προβλήματα όμως με το στομάχι της την ανάγκαζαν συχνά να ακολουθεί διάφορες δίαιτες, παράξενες πολλές φορές. Λέει: “Έχω περίεργο στομάχι. Δεν έχω αυτά που χρειάζονται για να χωνέψω το φαγητό… υδροχλωρικό οξύ ή κάτι τέτοιο, κι ύστερα το στομάχι κάνει απεργία. Δεν ξέρω τι στον διάβολο μου συμβαίνει.” Και πάλι: “Δεν μπορώ να φάω πολύ τον καιρό αυτόν. Μα δεν μπορείς να φανταστείς ποσο μου λείπει το Σουηδικό φαγητό -πουτίγκα σολομού- το αγαπημένο μου και ρέγγα και σναπς. Υπάρχει ακόμα το Ακβαβίτ του Skåne; Και φρέσκα φασολάκια και “βάφλες” με μαρμελάδα. Δυο χρόνια έχω να φάω λαχανικά. Δεν επιτρέπεται ν’ αγγίξω θαλασσινά – ούτε γαρίδες, ούτε καραβίδες, ούτε αστακό”.

Κι όμως, μια φορά, καλεσμένη σε δείπνο απο τον παραγωγό της νέας της ταινίας δήλωσε μόλις μπήκε πως κάνει δίαιτα. Δεν θα φάει και θέλει μόνο να μιλήσουν για την ταινία. Το δείπνο που είχε ετοιμαστεί ήταν τεράστιο, με ορεκτικά και πολλά “σπέσιαλ” πιάτα, και κρασί και φρούτα και τυριά. “Καλά”, είπε ο παραγωγός. “Εγώ θα τρώγω και θα μιλάω κι εσύ θ’ ακούς”. Άρχισε να περιγράφει την νέα ταινία αλλά με τόσο ενθουσιασμό που ξέχασε να φάει. Μια ώρα αργότερα, όταν σταμάτησε να μιλάει, κοίταξε το τραπέζι- ήταν τελείως άδειο. Η Γκάρμπο είχε παρασυρθεί τόσο από τον ενθουσιασμό του που είχε ξεχάσει την δίαιτα και είχε αδειάσει το τραπέζι.

Είδηση μεν, χωρίς όμως να προσθέτει κάτι καινούριο στα ήδη γνωστά. Γι αυτό και στα “ψιλά”, κάτω απο την “θεία” Γκρέτα.

Ο Φύρερ Μιχαλιολάκος ανέλαβε την (πολιτική) ευθύνη για τον φόνο του Π. Φύσσα. Κυνικότητα ή βλακώδης γκάφα; Μάλλον το δεύτερο αφού έσπευσε κι αυτός και τα τσιράκια του να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.

Η γκάφα όμως είναι κατανοητή. Όταν κάποιος είναι διαποτισμένος με κάποια ιδεολογία μέχρι το μεδούλι των κοκκάλων του είναι δύσκολο να την κρύψει όσο κι αν το προσπαθεί. Κάποια στιγμή θα του ξεφύγει.

 

SHARE
RELATED POSTS
Κηλαηδόνης… ο μοναχικός κάουμποϋ, του Βαγγέλη Παυλίδη
Vangelis Pavlidis
Γύρω γύρω όλοι, στην μέση η Ελλάς – IMF vs GERMANY, του Βαγγέλη Παυλίδη
Vangelis Pavlidis
Το χαμένο παπούτσι – The lost shoe, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.