Βιβλίο

“Γλαύκας εις Αθήνας” – Ημερολόγιο 2018, του Κώστα Χατζηαντωνίου

kosta_hatziantoniou.jpg
Spread the love

kosta_hatziantoniou.jpg

 

 

 

 

 

 

 

Κώστας Χατζηαντωνίου

 

 

 

 

  25594197_1608711619223280_1049552866078664927_n.jpg


“Γλαύκας εις Αθήνας” είναι ο τίτλος του μικρού κειμένου μου στο αφιερωμένο στην Αθήνα Ημερολόγιο για το 2018 της Εταιρείας Συγγραφέων. Ένα κείμενο για τον μεγάλο Κήπο της Πρωτεύουσας που τον χρωστάμε σε μια γυναίκα που γεννήθηκε σαν σήμερα πριν 199 χρόνια στο μακρινό Ολδεμβούργο. Ιδού:

 

«Την κουκουβάγια στον κήπο την φέρανε Γερμανοί. Για να είμαστε ακριβείς, και τον κήπο Γερμανοί τον φτιάξανε. Είχε έρθει ο Λούντβιχ που λάτρευε τον τόπο για να δει τον μικρό βασιλέα γιο του, και μόλις του δείξανε πού θα χτιζόταν το παλάτι, ρώτησε με ύφος ανάμεσα σε απορία και υπόδειξη: «Και ο κήπος;» Η ιδέα ήταν όμορφη, μα δίπλα στο παλάτι ήταν ξερότοπος, με κατσάβραχα και άνυδρες ρεματιές. Χρειάστηκε το πείσμα και η θέληση της νύφης του, της Αμαλίας, για να ξεπεραστούν τα εμπόδια, ν’ αλλάξει το σχέδιο πόλεως και να στρίψει ο δρόμος που πήγαινε στο στάδιο, να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες, που άστραψε το μάτι τους για εύκολα λεφτά. Χρόνια αγώνας, αγωνία και φυτέματα, το νερό λιγοστό και οι γείτονες να γκρινιάζουν, «να πιούμε δεν έχουμε κι αυτή ποτίζει τα βράχια». Μα τα βράχια άνθισαν και τα δεντράκια γίνανε δέντρα. Και μια μέρα που κάτω από ένα περίπτερο σκιασμένο με αγριοτριανταφυλλιές η Αμαλία διάβαζε, ρίχνοντας ματιές στον ιερό βράχο, ένα κρώξιμο κουκουβάγιας ακούστηκε από την κορυφή της περίφημης μποριάνα βαριάμπιλις. Γύρισε η Αμαλία, πάσχισε να τη δει, μα άδικα. Μονάχα άκουγε. Άκουγε και χαμογέλαγε παράξενα όπως άρμοζε στον παράξενο τόπο. Η φωνή αυτή ήταν η πιο πιστή συντροφιά της στη νέα πατρίδα που δεν ήταν γραμμένο να ριζώσει. Η πολιτεία μεγάλωσε, οι κουκουβάγιες κι οι σοφοί πλήθυναν, ο λαός θυμήθηκε τα αρχαία κλέη του και δεν άργησε η μέρα να διώξει το βασιλικό ζευγάρι για να φέρει άλλους, πιο πονηρούς, στο παλάτι. Όσο για την Αμαλία, όταν ήρθε η μέρα να φύγει, τον κήπο έκλαψε, όχι το παλάτι. Τον κήπο και μια κουκουβάγια που είχανε φέρει από τον σκοτεινό βορρά και δεν ξανακούστηκε στο δασωμένο πια περιβόλι. Οι ντόπιοι δεν το κατάλαβαν. «Σιγά το πράγμα» έλεγαν, ενώ οι λόγιοι υπερθεμάτιζαν. «Γλαύκα εις Αθήνας έφερε. Ας πάει στο καλό».

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article EXPRESSES  the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Δυο βιβλία του Ηλία Κόλλια για δυο αναγνώστες του iPorta.gr – Η 1η δωροθεσία του 2019
Διαβάζοντας: “Τα δικά μας χρόνια”, του Άγγελου Κουτσούκη
Ο λόγος του Πάραπι Σοβλέπο προς τον Πιοζ Νάμε, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.