* Ο Κώστας Θωμαΐδης είναι από τους αρτιότερους και μελωδικότερους ερμηνευτές της Ελλάδας, καθώς και Ραδιοφωνικός Παραγωγός.

Γνώρισα τον Λουκιανό στα 19 μου χρόνια, μέσω του στενού του συνεργάτη και εξαιρετικού μουσικού Ανδρέα Τσεκούρα.

Τραγουδούσα, από τα μαθητικά μου χρόνια, τα τραγούδια του από τους δίσκους «Η Πόλη μας» και «Κόκκινη Κλωστή», τα τραγουδούσα συνοδεία της κιθάρας και με χορωδία τους φίλους και συμμαθητές μου, στις εκδρομές και στα πάρτι της εποχής. Τραγούδια με άρωμα νοσταλγίας και γλυκιάς μελαγχολίας, τραγούδια μίας εποχής αθώας, λόγο ηλικίας, τραγούδια με ρομαντισμό, τραγούδια της παρέας, σαν τις παλιές καντάδες των γονιών μας.

Και μετά ήρθαν τα «Μικροαστικά» ,δίσκος σταθμός στο Ελληνικό τραγούδι.

Σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. Κάθε τραγούδι μια ιστορία της καθημερινότητα που βιώναμε, τραγούδια ανάσα στο γκρίζο των ημερών, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70. Οταν άκουγες κάποιον να τραγουδάει αυτά τα τραγούδια, να τα σιγοψιθυρίζει, ήξερες πως μαζί βαδίζεται στον ίδιο δρόμο, με τις ίδιες αγωνίες με τα ίδια όνειρα.

Αμέσως μετά τα «Μικροαστικά» ο Λουκιανός με τον Γιάννη Νεγρεπόντη παρουσίασαν τα «Απλά Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας».

Ο Λουκιανός μου εμπιστεύθηκε την ερμηνεία τριών τραγουδιών, και όλα αυτά, την στιγμή που δεν είχα ξεκινήσει ακόμη την επαγγελματική μου πορεία.

Οι Αναμνήσεις μου πολλές. Ο Λουκιανός, ευγενής και γλυκός στην συμπεριφορά του, με αγκάλιασε με εμπιστοσύν, βοηθώντας τα πρώτα μου βήματα να είναι σταθερά. Με καθοδηγούσε στο πώς να τραγουδήσω, στο πώς να ξεπεράσω το τρακ και απειρία που είχα.

Έτσι ένα πρωινό βρέθηκα στα στούντιο της Columbia στην Ριζούπολη να τραγουδώ δίπλα σε σπουδαίους μουσικούς, όπως ο Γιάννης Μπάχ Σπυρόπουλος (Τούμπα), ο Γιάννης Κιουρτσόγλου (Κιθάρα), ο Ανδρέας Τσεκούρας (Ακορντεόν), ο Μάνος Αβαράκης
(Φυσαρμόνικα) και ο Λουκιανός στο πιάνο.

Ο Λουκιανός έγραψε την δική του ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι. Ταξιδέψαμε μαζί του. Τα τραγούδια του έμπαιναν αμέσως στις παρέες, τα σιγοψιθυρίζαμε.

Σε μας που ήμασταν νεώτεροι του, μας πρότεινε να γνωρίσουμε τον Αττίκ, τον Κώστα Γιαννίδη και τόσους άλλους.

Του χρωστάω τα πρώτα μου βήματα στο τραγούδι και δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του, όταν μου έδειχνε τον τρόπο, του πώς να αρθρώνω τον μουσικό λόγο.

Καλό ταξίδι Λουκιανέ…

{youtube}fDz19r5Y8dY{/youtube}

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article EXPRESSES  the views of the author

iPorta.gr