Έχει φορές που όσα και νά ‘χεις δει στη ζωή -κι αν δεν τα ‘χεις δει που να μπορείς να τις υποπτεύεσαι και να μαντεύεις- όσο κωλοπετσομένος και νά ‘σαι, έχει φορές που η πραγματικότητα σε εκπλήσσει και σε σοκάρει ακόμα.

Θα τις είδατε τις φωτογραφίες απο το “νοσοκομείο” των φυλακών Κορυδαλλού. Δεν μπορεί, κάνουν τον γύρο του κόσμου. Είναι οι εικόνες μιας κατάστασης φρίκης που μόνο με τον Πύργο του Λονδίνου τον Μεσαίωνα ή τα μπουντρούμια της Ιεράς Εξέτασης μπορεί να συγκριθεί. Άνθρωποι-σκουπίδια με ποιός ξέρει τι ασθένεια ο καθένας, στιβαγμένοι ανάκατα μαζί με απορρίμματα, απόνερα της τουαλέτας και κάθε λογής βρωμιά. Ένα όχι συγχρονο χοιροστάσιο -τα σύγχρονα είναι πεντακάθαρα- για ανθρώπους που χρειάζονται υποτίθεται ιδιαίτερη φροντίδα.

Κάποιος κρατούμενος, μη έχοντας άλλον τρόπο να διεκδικήσει τα αυτονόητα και νόμιμα δικαιώματά του, τόλμησε να πάρει φωτογραφίες με το κινητό του και να τις δημοσιεύσει. Και τότε, οι μέχρι εκείνην την στιγμή ευρισκόμενοι σε λήθαργο Ιαβέρηδες ξύπνησαν. Και όρμησαν να τιμωρήσουν τον αυθάδη παραβάτη των κανονισμών και των νόμων για να του μάθουν τι εστί εξουσία και πως δεν μπορεί να παίζει και να τα βάζει μαζί της.

Τρέχουνε τώρα λέει εισαγγελείς, διευθυντές φυλακών και υπουργεία – ξέρετε, αυτοί οι ίδιοι που θα έπρεπε να διώκονται στην θέση του άμοιρου κρατούμενου- και με χαραχτηριστικό ελληνικό τρόπο υπόσχονται εκ των υστέρων και εν όψει εκλογών πώς θα κάνουν και θα δείξουν για να διορθωθούν τα πράγματα.

Αυτό το “εκ των υστέρων” δεν είναι τωρινό. Το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Συνήγορος του Πολίτη, απο καιρό έχουν καταδικάσει τις συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα και ζητούν την συμμόρφωση προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. “Χαμπάρι γιοκ” (που λέμε στα μέρη μας) οι κύριοι και κυρίες εισαγγελείς, δεσμοφύλακες, διευθυντές φυλακών και υπουργοί. Μέχρι που έσκασε το μπαλόνι και γίναμε ρεντίκολα στον κόσμο όλον. Και τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα οι κύριοι και κυρίες εισαγγελείς, δεσμοφύλακες, διευθυντές φυλακών και υπουργοί.

Κι εμείς ησυχάσαμε τώρα, αγαπητοί φίλοι, και προσβλέποντας με αισιοδοξία προς το μέλλον θα τους ψηφίσουμε και πάλι για να συνεχίσουν το δημιουργικό τους έργο. Ή μήπως όχι;