Βαγγέλης Παυλίδης

“Ο καλλιτέχνης, και ιδιαίτερα ο ποιητής, είναι πάντα ένας αναρχικός με την καλύτερη σημασία της λέξης. Πρέπει ν’ ακούει μόνο το κάλεσμα που σηκώνεται μέσα του απο τρείς δυνατές φωνές: τη φωνή του θανάτου, με όλο της το φοβερό προαίσθημα, τη φωνή της αγάπης και τη φωνή της Τέχνης.”

Federico García Lorca

Πριν 119 χρόνια, στις 5 Ιουνίου 1898, γεννιόταν ο Federico Garcia Lorca, ο σημαντικότερος Ισπανός ποιητής του 20ου αιώνα. Στις 17 ή 18 Αυγούστου 1936 θα δολοφονηθεί από φασίστες του Φράνκο ως ένοχος δυό εγκλημάτων: ήταν Δημοκράτης και ομοφυλόφιλος (γκαίη, στα Ελληνικά). Ποιό έγκλημα ήταν για τους φασίστες το χειρότερο δεν γνωρίζω.

Τα βιβλία του Λόρκα κάηκαν στην Plaza del Carmen της Σεβίλης και αμέσως μετά απαγορεύτηκαν απο το καθεστώς του Φράνκο. Μέχρι σήμερα ο τάφος του δεν έχει βρεθεί.

Gacela του Μαύρου Θανάτου

Απόσπασμα. Δικιά μου πρόχειρη μετάφραση απο τα Αγγλικά

Θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο των μήλων,
μακριά να φύγω απο τον θόρυβο των κοιμητηρίων,
θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο του παιδιού εκείνου
που την καρδιά του πεθυμούσε να σκίσει πέρα στα πέλαγα.
Δεν θέλω να ξανακούσω πως το πτώμα κρατά όλο του το αίμα,
πώς το σαπισμένο στόμα παρακαλάει συνέχεια για νερό.
Δεν θέλω ν΄ακούσω για τα βασανιστήρια που προετοιμάζει το χορτάρι,
κι ούτε για το πώς πριν την αυγή το φεγγάρι κάνει τη δουλειά του
με την φιδίσια μύτη του.
Θέλω να κοιμηθώ για λίγο,
ένα δευτερόλεπτο, ένα λεπτό, έναν αιώνα-
μα θέλω να ξέρουν όλοι πως δεν έχω πεθάνει-
πως μέσα στα χείλη μου έχω μια σκάφη απο χρυσάφι –
πως είμαι ο μικρός φίλος του Δυτικού ανέμου-
πως είμαι ή βαθειά σκιά των δακρύων μου.

“The artist, and particularly the poet, is always an anarchist in the best sense of the word. He must heed only the call that arises within him from three strong voices: the voice of death, with all its foreboding, the voice of love and the voice of art.”

Federico García Lorca

Federico Garcia Lorca, the most significant Spanish poet of the 20th century, was born 119 years ago, 5 June 1898.

On August 17 or 18 1936, he will be murdered by Franquista soldiers. He was guilty of two crimes: He was a Democrat and homosexual. Which one of the two was worse for the Fascists we will never know.

His books were burned in Granada’s Plaza del Carmen and were soon banned from Franco’s Spain. To this day, no one knows where the body of Federico García Lorca rests.

Gacela of the Dark Death

I want to sleep the sleep of the apples,
I want to get far away from the busyness of the cemeteries.
I want to sleep the sleep of that child
who longed to cut his heart open far out at sea.
I don’t want them to tell me again how the corpse keeps all its blood,
how the decaying mouth goes on begging for water.
I’d rather not hear about the torture sessions the grass arranges for
nor about how the moon does all its work before dawn
with its snakelike nose.
I want to sleep for half a second,
a second, a minute, a century,
but I want everyone to know that I am still alive,
that I have a golden manger inside my lips,
that I am the little friend of the west wind,
that I am the elephantine shadow of my own tears.

Translated by Robert Bly

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr