Ηλίας Καραβόλιας
[email protected]

Ζούμε εποχή εθνικής ενδοβολής, μια αποτυχημένη μεταβίβαση στο ντιβάνι της Ιστορίας.

Οι δρόμοι, οι πόλεις, τα νησιά μοιάζουν με φροϋδικά τοπία αναλυόμενων που μέσω της κατανάλωσης υπηρεσιών, κυρίως, επανατοποθετούνται στο κοινωνικό σώμα.

Ξεχειλίζει το συλλογικό ασυνείδητο που δεν βρίσκει ιαματικές ιδιότητες στο Πολιτικό.

Μια μόνιμη και επιτυχημένη επικοινωνιακά αντιστροφή του Πραγματικού, εκπέμπεται από τους νυν κυβερνώντες και διοχετεύεται σε πλήθη αποσβολωμένα και διαλυμένα από την ύφεση και τους φόρους.

Κάθε είσπραξη μοιάζει σαν να είναι η τελευταία και κάθε πληρωμή προς το αδηφάγο κράτος μοιάζει σαν να είναι η πρώτη.

Με αυτό τον τρόπο το Οικονομικό έχει σκεπάσει το Κοινωνικό.

Ο νεοέλληνας έχει χαθεί σε αυτό ακριβώς το σκέπασμα.

Κενό (άνευ μετουσίωσης) το εθνικό ασυνείδητο είναι δομημένο σαν γλώσσα συλλογικής ενοχής, άρα και θυσίας.

Το υψηλό αντικείμενο της εθνικής ιδιοσυγκρασίας πολτοποιήθηκε στο ερμαφρόδιτο πολιτικά κυβερνητικό σχήμα.

Μείζον θέμα πλέον ο αριστερός νεοεθνικισμός και το πώς αυτός θα μετατραπεί στο απευκταίο: σε ακροδεξιό φασισμό…