* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Εργ-άσημη μέρα

Κι έκτοτε άστεγος. Και ποτέ άγιος.

Ποτέ φονιάς

Κ.Μαρδάς, Γυμνή Θεολογία

Ο φτωχός αγωνιά για το πώς θα τα βγάλει πέρα κι ο πλούσιος για το πώς θ’αυξήσει τα κέρδη του. Σε ποιο άραγε σημείο της συνύπαρξης θα ήταν εφικτό να συναντηθούν αυτοί οι παράλληλοι και συχνά συγκρουόμενοι δρόμοι;

Υπεράνθρωποι έχοντες και φοβισμένοι απ-έχοντες έχουν καταληφθεί από τις ίδιες αυταπάτες, ότι δηλαδή μπορεί μία διχασμένη βαθιά χώρα να προοδεύσει και ν’αναπτυχθεί.

Καλλιεργημένοι και αμόρφωτοι, δουλοπρεπείς και ανεξάρτητοι, ιππότες και υποταγμένοι υπάρχουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα [χωρίς όμως δυνατότητες “οριζόντιας διασύνδεσης”].

Ατομικότητες, που γίνονται επιθετικοί και βίαιοι και πυρπολούν κάθε συλλογική προσπάθεια ανεύρεσης “κοινού τόπου” και “κοινού αγαθού” ματαίως γυρεύουν λύτρωση κι ελπίδες ισοελευθερίας άλλοτε στον Απολυταρχικό Σοσιαλισμό, άλλοτε σε Τυράννους κι άλλοτε στον Όχλο.

Απομονωμένοι και δίχως εμπιστοσύνη στη Δημοκρατία πορεύονται [μαζί και μόνοι] στο ίδιο Κενό.

Μία είναι η λύση.

Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Με τα χέρια πάνω στο τραπέζι κι ο καθείς να κοιτάει τον άλλο στα μάτια.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr